آری خدا ازتوهم التماس دعــــــــــــــــــــا.این روزها آنقدر لبریزم که به هرکس می رسم میگویم التماس دعا.ازخودِ تو گرفتم تامومنین ومومنانت.
دعا نه برای ثروت.دعانه برای سلامتی.دعا نه برای دنیا.
بلکه دعا برای داشتن تو.دعابرای عشق ورزیدن به تو.دعابرای لقای تو.شایدبگی هستی وداری نه خدا من به این قانع نیستم.این شایسته ی بندگی تونیست.خیلی کم است.خیلی..اگر داشمتت اینطور دراین امتحان گیرنمی کردم.این روزهایم مخاطبم فقط توشده ای .این روزها خودم راجستجومی کنم.
خودِ واقعی ام را.خودی که درتوپیدا میکنم.
این روزها آنقدر باخودم درگیرم که نمی دانم آخر خودم چطور پیدا می شود.نمیدانم آخر این درگیری به کجاختم می شود.آنقدر درونم غوغاست که نمی دانم به که بگویم.که پاسخی برای دردم داشته باشد.
نمی دانم به کدام دیوارتکیه کنم که فرونریزد.
اصلا به که بگویم که بفهمدچه می گویم.بعضی حرفها را فقط من می فهمم وخودت.
این روزها حتی ازخودم هم سیرم.
ای روزها عجیب گم شدم درخودم.این روزها دنبال جایی می گردم که حتی ازخودم هم فرارکنم چه رسدبه بقیه.
راستی خداچقدرسخت هست بغضهایت رادرخودت خفه کنی.وتظاهرکنی همه چی خوب است.لعنت به این بغضهای بی صدا
باورکن امانم رابریده اند ای خدا.این روزها ظرفیت غصه هایم که بالا می رود باز درخودم خالی میکنم.نمی دانم مگرمن چقدرظرفیت دارم.عجباهرچه دردرونم می ریزم بازهم جا می شودبراستی اگر تواشک رابمن نمی دادی چطورچکیده ای ازغصه هایم راخالی میکردم.این راهم خدا نمی توانم هرزمان وهرجا ازش بهره ببرم.امان ازبغض هایی که نشودفریادشان کرد.
نمی دانم آخر این غصه ها به کجاختم می شود.
نمیدانم آخرقصه ی من چه می شود.هرطورکه باشد ای خدا فقط بی تونباشد
اخرش فقط خشم تو وشرمندگی من نباشدقصه ی بی تو قصه نیست غصه است.نه غصه برای بی توبودن کم است میشودگفت نابودیست.
ای خدا من این نابودی را نمی خواهم.امروز درهای بازشده یوسف را بمن یادآوری کردی وگفتی آهای بنده خودت راکه بمن بسپاری مواظبت هستم ومن اشک را مثل همیشه به زوردرچشمانم نگه داشتم تا کسی نفهمد درد دارم.روزهایم راسرشارازنشانه های عجیب کردی که بگویی هوایم راداری.آری تومستقیم به من گفتی هوایم راداری نترس.
اما من بازهم می ترسم.نه ازاینکه توهوایم رانداشته باشی.به تواعتماد دارم.ازخودم می ترسم.
ازخودِخودم.اصلاهرچه میکشم بخاطرهمین خودم هست.ای خدا من را ازاین خودِ بیچاره ونادان رها کن.امانم رابریده.نمیدانم ازدست خودم به کجافرارکنم.
باشدخدا من خودم را به تو سپردم.ببینم با این خودِ بیچاره چه میکنی.
مگرفقط توخریدار خودِ من باشی وگرنه هیچکس خریدارم نیست.مدعی زیادهست ولی هیچکس به صداقت تونمی شود.تومن رابرای خودم میخواهی بدن اینکه به من نیازداشته باشی.
پروردگارا میدانم توبهترازهرکسی صلاحم را می خواهی ولی ای خدا باورکن این امتحانت بسیارسخت هست.دارم ذره ذره زیراین درد خم می شوم.ببین دیگرچیزی به شکستنم نمانده.خدایا رهایم نکرده ای ونخواهم کرد.من ازخودم می ترسم.ازاینکه خودم،خودم را رهاکنم
خدایا مواظب خودم باش.کمکم کن....
الهی وربی من لی غیرک....
هرکسی چکیده ی حرفهای دلم را خواند عاجزانه وملتمسانه خواش میکنم برایم دعاکند.باورکنیدبسیارمحتاج دعاهستم.نمیدانم چه شدکه نوشتم.شاید جایی رومیخواستم که کمی ازدردم راسبک کند.نمیدانم بانوشتن هم می شودخالی شد یا نه.یاآنقدرپرم که جوابگویی نخواهدبود.
التمــــــــــــــــــــاس دعـــــــــــــــــــــــا