000080;">کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ ff0000;">"فيلسوف"000080;"> است.

کسی که راست و دروغ برای او يکی است،ff0000;"> "چاپلوس"000080;"> است.

کسی که پول مي گيرد تا دروغ بگويد،ff0000;"> "دلال"000080;"> است.

کسی که دروغ می گويد تا پول بگيرد، ff0000;">"گدا"000080;"> است.

کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد، ff0000;">"قاضی"000080;"> است.

کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را بهتر نمایان سازد، ff0000;">"وکيل"000080;"> است.

کسی که با دروغ غریبه است و جز راست چيزی نمی گويد، ff0000;">"بچه"000080;"> است.

کسی که به خودش هم دروغ می گويد، ff0000;">"متکبر"000080;"> است.

کسی که حتی دروغ خودش را باور می کند، ff0000;">"ابله"000080;"> است.

کسی که سخنان دروغش شيرينست، ff0000;">"شاعر"000080;"> است.

کسی که علیرغم ميل باطنی خود دروغ می گويد، ff0000;">"همسر"000080;"> است.

کسی که اصلا دروغ نمی گويد، ff0000;">"مرده"000080;"> است.

کسی که دروغ می گويد و قسم هم می خورد، ff0000;">"بازاری"000080;"> است.

کسی که دروغ می گويد و خودش هم نمی فهمد، ff0000;">"پرحرف"000080;"> است.

کسی که دروغ گفتنش را مصلحت آمیز عنوان می کند، ff0000;">"خوش خیال"000080;"> است.

کسی که مردم سخنان دروغ او را در برخی مواقع راست می پندارند، ff0000;">"سياستمدار"000080;"> است.

کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می پندارند و به او می خندند،ff0000;"> "ديوانه" 000080;">است.