علمای ربانی در عصر غیبت امام زمان(عج) همواره به عنوان شعاعی از پرتو آنحضرت به حساب می آیند که برای جامعه ی اسلامی پرتوافشانی می کنند. یکی از آن علمای بزرگوار یعنی آیت الله سید رضا بهاءالدینی(ره) از نوادر روزگار بود که متاسفانه ناشناخته باقی مانده است.

 

برای آشنایی با زوایای زندگی سعادتمندانه ی آن بزرگوار پیشنهاد می کنم کتابی را که توسط یکی از همراهان همیشگی ایشان یعنی مرحوم "حسین حیدری کاشانی" به نام "سیری در آفاق" نوشته شده است را مطالعه کنید.
برای این قسمت بخشی از این کتاب را انتخاب کرده ام که به شما خوانندگان محترم٬ تقدیم میکنم:

در یکی از سفرهایی که مقام معظم رهبری در قم به منزل آیت الله بهاءالدینی(ره) تشریف بردند بنده هم آنجا بودم.
بنده خدمت مقام معظم رهبری عرض کردم:" آقا! اگر بعضی ها بعد از جلسه مجلس خبرگان، از رهبری حضرتعالی خبر دادند، ما سه سال قبل از فوت حضرت امام خمینی(ره)، رهبری شما را در سر می پروراندیم."
فرمودند:" چطور؟!"
عرض کردم: بخاطر سخنان این مرد . و اشاره به آیت الله بهاءالدینی کردم و در توضیح آن گفتم در سه جمعه ی پی در پی که بنده در منزل٬ خدمتشان بودم این مطلب را به من فرمودند. 
روزی فرمودند:"فلانی! قضیه قائم مقامی سرنمی گیرد. کسی که ما دلخوش به او هستیم آقای خامنه‌ای است." بنده هم عرض کردم:"بله آقا" و رفتم برای اینکه خدمت آقا چای بیاورم و فرموده ایشان را یادداشت کردم.

هفته بعد روز جمعه حدود ساعت ده صبح فرمودند: "همانطور که ما به شما گفتیم اینها می خواهند کاری کنند، اما موفق نمی شوند دلخوشی ما به آقای خامنه ای است." عرض کردم:"بله آقا." و بلند شدم رفتم یادداشت کردم و برگشتم.
هفته سوم باز به همین مضامین در باره ی آینده مطلبی فرمودند، من نگاهی به آیت الله بهاءالدینی(ره)کردم، ایشان فرمود:" چه باید کرد؟ شما تعجب می کنی؟ اما دید ما این است."