دلم لک زده...

مشهد...

نیمه های شب...

روب رو ی ایوان طلا...

روی فرشهای دوست داشتنی صحن...

خیره ب گنبد طلا...

نسیم خنک...

واشک...اشک...اشک...

و یک ارزو...

خوشبحالت کبوتر... ):