0000ff;">پنج کس بسیار گریسته اند: ff0000;">آدم،008000;"> یعقوب0000ff;"> ،800080;"> یوسف0000ff;"> ، 008080;">فاطمه زهرا0000ff;"> و على بن حسین علیه السلام .0000ff;">(امام سجاد)






ff0000;">آدم براى بهشت به اندازه اى گریست که رد اشک بر گونه اش ‍ افتاد.

0000ff;">

008000;">یعقوب به اندازه اى بر یوسف خود گریست که نور دیده اش را از دست داد. به او گفتند:

یعقوب ! تو همیشه به یاد یوسف هستى در این راه از گریه ، هلاک مى شوى .

0000ff;">

800080;"> یوسف از دورى پدرش یعقوب آن قدر گریه کرد که زندانیان ناراحت شدند و به او گفتند:

یا شب گریه کن روز آرام باش ! یا روز گریه کن شب آرام باش ! با زندانیان به توافق رسید، در یکى از آنها گریه کند.

0000ff;">

008080;">فاطمه زهرا آن قدر گریست ، اهل مدینه به تنگ آمدند و عرض کردند:

ما را از گریه ات به تنگ آوردى ، آن بانوى دو جهان روزها را از شهر مدینه بیرون مى رفت

و در کنار قبرستان شهداء (احد) تا مى توانست مى گریست و سپس به خانه برمى گشت

0000ff;">
.
و على بن حسین (امام چهارم ) بیست تا چهل سال بر پدرش حسین گریه کرد.

هر گاه خوراکى را جلویش مى گذاشتند گریه مى کرد.


000080;">غلامش عرض کرد:

سرور من ! مى ترسم شما خودت را از گریه هلاک کنى .

حضرت فرمود: من از غم غصه خود به خدا شکوه مى کنم ، من چیزى را مى دانم که شما نمى دانید

من هرگاه قتلگاه فرزندان فاطمه را به یاد مى آورم گریه گلویم را مى فشارد

0000ff;">