فکر در عاقبت گناه، عامل توبه است.
فکر در فنای دنیا، عامل زهد است.
فکر در نعمت ها، عامل حب به خدا است.
فکر در حوادث عبرت آور، عامل تواضع است.
فکر در مرگ، عامل کنترل هوس های نفسانی است.
فکر در احوال بزرگان، عامل مقایسه و رشد است.
فکر در عواقب کار، عامل مصونیت از گناه است.
فکر در عذاب الهی، عامل خوف از خدا است.
فکر در ضعف ها، عامل توکل است.
فکر در وسوسه، عامل اعتصام و اراده قوی است.
فکر در تاریخ، عامل عبرت است.
فکر در مصونات و آفریده ها، عامل ایمان به خدا است.
فکر در آیات و احکام خدا، عامل تسلیم در برابر فرمان خدا است.
فکر در مفاسد اخلاقی، عامل تهذیب است.
فکر در سختیهای دیگران، عامل استقامت است.
فکر در نیکی ها و مهربانی های پدر و مادر، عامل احسان به آنها است.

فکر عبادتی است بی ریا، زیرا پیدا نیست تا ریا بردار باشد.