0000cd;">خادم الشهيد محمد مهدي اكبري دهقان در تاريخ 1350/02/15 در خانواده مذهبي در شهر همدان چشم به جهان گشود.
ايشان در سال 1365 به عضويت بسيج در آمد و بعد با عضويت در تيپ امام صادق عليه السلام در مانورهاي اين تيپ شركت فعال داشت. در سال 1367 به دليل علايق مذهبي به تحصيل دروس حوزوي پرداخته تا مقطع دروس خارج ادامه تحصيل دادند پس از آن در رشته كلام و دين شناسي مؤسسه امام خميني (ره) موفق به اخذ مدرك كارشناسي ارشد گرديده پايان نام ايشان تحت عنوان «وصايت و جانشيني در اديان ابراهيمي با تأكيد بر قرآن و عهدين» به چاپ رسيده است. اين پايان نامه به صورت كتاب در نمايشگاه مؤسسه موجود مي‌باشد. ايشان در كنار تحصيل مديريت روابط عمومي دانشگاه مجازي مؤسسه را نيز بر عهده داشتند.
ويژگي‌ها:
توجه به خانواده و سرنوشت خواهر و برادران هم‌چنين صله رحم با تمامي اقوام از اولويت‌هاي ايشان بود چرا كه بعد از فوت پدرشان در سال 1377 مسئوليت خانواده با ايشان بود بسيا صبود و مهربان و مقيد به مسائل مذهبي بودند.
با شنيدن نام معصومين به ويژه حضرت زهرا سلام الله عليها منقلب شده و بسيار متأثر و گريان مي‌شدند.
اما ويژگي بارز ايشان كلام نافز همراه با شوخ طبعي فراوان كه شهيد را در كل فاميل زبانزد كرده بود.
مادرشان،ايشان را انساني با شجاعت بالا، قلبي بسيار پاك و دست و دلباز و بي‌علاقة به مال دنيا مي‌دانند.
سرانجام:
در 1388/04/27 مصادف با 25 رجب المرجب «شهادت امام موسي كاظم عليه السلام» در حالي كه جهت روايت‌گري و تبليغ آرمان‌هاي شهدا عازم كردستان بوده با عروج شهادت گونه خود جاودانه گشت از او و يادگار به نام‌هاي امير حسين و زهرا بر جاي مانده است. مزار ايشان در امام زاده ابراهيم « مقابل صحن امام‌زاده) مي‌باشد.
فراي از وصيت نامه شهيد: «من از خدا شهادت خواسته‌ام، ولي وقتي به بضاعت خود نگاه مي‌كنم بسيار شرمنده مي‌شوم ولي چون تا كنون هيچ نفع مرگي جز شهادت نخواسته‌ام، نمي‌دانم كه …»