ff0000;">حالت چطور است؟

0000cd;">«ابن مسیب » روایت می کند: امیرمؤمنان (ع) یک روز از خانه خارج شد و باسلمان برخورد کرد، فرمود: حالت چطور است، ای ابو عبدالله؟

0000cd;">سلمان گفت: 008000;">سر از خواب بر داشتم، در حالی که در چهار غم و فکر به سر می برم!

0000cd;">امام علی (ع) فرمود: چه غم و غصه هایی داری؟

0000cd;">سلمان جواب داد: 008000;">غم وغصه افراد خانواده که نان می خواهند و نیازمندیهایی دارند، به فکر خداوند متعال بودم که از من اطاعت می خواهد، در فکر و غم کارشیطان بودم که به گناه راهنمایی می کند، و نیز در فکر کار ملک موت بودم که از من روح طلب می کند!

 

0000cd;">امام علی (ع) فرمود: سلمان! به تو مژده می دهم که برای هر یک از این فکرها وغمها، در پیشگاه خداوند دارای درجه و مقامهایی خواهی بود. زیرا من هم یک روزبه حضور رسول خدا (ص) رسیدم و آن حضرت به من فرمود: در چه حالی به سرمی بری؟

 

0000cd;">گفتم: غیر از آب چیزی ندارم، و غم و غصه دو کودکانم حسن و حسین (ع) مرارنج می دهد.

 

0000cd;">رسول خدا (ص) فرمود: ای علی (ع) ! غم و غصه عیال پوششی ازff0000;"> آتش دوزخ 0000cd;">است، اطاعت خداوند امان از عذاب، صبر بر تهیدستی و ناداری جهاد و بلکه بالاتراز شصت سال عبادت است، و به فکر مرگ بودن کفاره گناهان می باشد.

 

0000cd;">ای علی (ع) ! این را بدان، که روزی بندگان به عهده خداوند متعال است، و غم وغصه تو به حال آنان نفع و ضرری ندارد، اما تو از این غمخواری پاداش می بری، درعین حال، سخت ترین غمها، غم و غصه عیال و اعضای خانواده است

 

000000;"> نفس الرحمن، ص 533؛ جامع الاخبار، ص 107، فصل 49.