کاش می شد که جرات کنم و بگویم 
هیچکس به اندازه ی
من
خدا را دوست ندارد
هیچکس به اندازه ی
ما
 او را دوست ندارد !
و هیچکس به اندازه ی خدا،،
خدا
 دوست ندارد

می بینی ؟

می بینی در چه چرخه ای
عاشق شده ایم!!!
 

ffff00;">خدایا
این
ffff00;"> سه تا نقطه را برای تو گذاشته‌ام
...
ffff00;">عشق من!
ffff00;">همیشه اینها نشانه‌ی سانسور نیست
ffff00;">هزار حرف و تصویر و خاطره
ffff00;">در آن خوابیده
ffff00;">مثل من که وقتی نگاه  می کنم
ffff00;">و
ffff00;">غرقت می شوم
ffff00;">سه نقطه بیش‌تر نمی‌بینم
ffff00;">تو(خدا)
ffff00;">و باز تو( خدا)
ffff00;">ومن
ffff00;">که از دیوانگی
ffff00;">سر به بیابان گذاشت!!!

 

ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ ،
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﻢ
به سویت
ﺗﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ
ﺗﻦ ﻣﻦ ﻗﺎﯾﻘ ﺑﺎﺷﺪ .
ﯾﺎ ﻧﻪ! ﺑﺎﺩﺑﺎﻧ.
ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﮒ‌ﻫﺎﯾﻢ
ﺭﺷﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺳﯿﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ
ﺗﺎ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺑﺮﻕ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ
ﻭ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺗﺎﻗ ﺭﺍ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ ؛
ﻣﺜﻞ ﻧﻔﺲ‌ﻫﺎﯼ  عشقت
ﮐﻪ ﻣﺮﺍ
ﺯﻧﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ …