و غم انگیز ترین قربانگاه بشر در راه عشق و حقیقت،شرافت و انسانیت بود،ازدورنمایان گردید،و
کاروان حسین(ع)ازحرکت باز ایستاد:
بازبگشایید،اینجا کربلاست
آب وخاکش با دل و جان اشناست
السلام،ای سرزمین کربلا
السلام،ای منزل نورخدا
السلام،ای وادی دلجوی عشق
وه،چه خوش می اید اینجابوی عشق
السلام، ای خیمه گاه خواهرم
قتلگاه جان گداز اکبرم
کربلا!گهواره اصغر تویی
مقتل عباس مه پیکر تویی
آمدم،آغوش خود را بازکن
بسترمهمان خود را ساز کن
آمده،با شهپر جان آمدم
آتشم آما چوطوفان آمدم