اين شعر بيانگر حال دروني محمدرضاست در فراق دوستان عزيزش:
هيهات، مصيبتي است تنها ماندن
هنگام رحيل همرهان جا ماندن
سخت است زمان هجرت هم قفسان
مبهوت قفس شدن ز ره واماندن
در چون و چراي حسرت هستي تا چند
تا چند اسير خود سري ها ماندن
در حسرت پر كشيدن از دام وجود
مانديم و نبود در خور ما ماندن
مشتاق رحيل و بال و پر سوخته ايم
سخت است در اين سرا خدايا ماندن
شاعر: شهيد محمدرضا تورجي زاده