مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

یک روز در ایام تحصیل درنجف اشرف ، پس از اقامه نماز پشت سر آیت الله مدنی (ره)، دیدم ایشان شدیدا گریه می کنند و شانه هایشان از شدت گریه تکان میخورد؛ رفتم پیش آقای مدنی و گفتم: ببخشید، اتفاقی افتاده که اینطور شما به گریه افتادید؟ ایشان فرمودند: یک لحظه ، امام زمان(عج)را دیدم که به پشت سر من اشاره نموده و فرمودند :آقای مدنی نگاه کن٬ شیعیان من بعد از نماز٬ سریع می روند دنبال کارخودشان و هیچکدام برای فرج من دعا نمیکنند! انگار نه انگار که امام زمانشان غایب است!و من از گلایه امام زمان(عج) و غربت در نگاهش به گریه افتادم.