3333cc;">ff99ff;">آنقدر توان در بدن مختصرت نیست....

ff99ff;">سلام بر تو که وقتی بابا و مولایت تنها و بی یاور شده بود

ff99ff;">و دیگر نه از حبیب خبری بود و نه از عباس.

ff99ff;">با چشمانی گه نگران نیم نگاهی به خیمه ها داشت با مظلومیت تمام فریاد کرد:

ff99ff;">آیا یاری کننده ای هست که مرا یاری کند؟

ff99ff;">آیا فریادرسى هست که به امید رحمت خدا به فریاد ما برسد؟

ff99ff;">آیا یاورى هست که به امید آنچه در نزد خداست ما را یارى رساند؟

ff99ff;">دل کوچکت دیگر تاب نیاورد که امامت را اینگونه مظلوم و تنها ببینی . تشنگی سه روزه ات را بهانه کردی ( چه خوب بهانه ای پیدا کردی ! )

ff99ff;">با ناله های کم جان و بی رمقت گفتی لبیک یا مولا به من نیز اذن میدان بده .

ff99ff;">و وقتی با تیر سیراب شدی و در آغوش پدر با شهد شهادت مهر دیگری بر سند مظلومیت امامت زدی

ff99ff;">که تا همیشه تاریخ نشان دادی که این پیکار نبرد بر سر قدرت و حکومت نبود 

ff99ff;">بلکه کینه ای بود که سالها دشمنان آل عبا (علیهم السلام) در دل نهان داشته بودند

ff99ff;">از آن زمان که رسول اکرم (ص)فرمودند : هرکه من مولای اویم پس علی مولای اوست .

ff99ff;">در ارزش خونت همین بس که آسمان آن را از زمین دریغ کرد چه بسا که اگر بر زمین می رسید زمین تاب نمی آورد و دنیا به آخر می رسید .

ff99ff;">یا علی اصغر تو باب الحوائجی هستی که با دستان کوچک خود گره های بزرگ را باز می نمایی .

ff99ff;">بر ما نظر کن و دل آلوده ما را به کیمیای محبت خود جلا ده .