دارد زمان آمدنت دیر می شود
ای همیشه آشنای من،
مهدی جان!
بازگرد . . .
دیگر جانی نمانده است،
. . . انسانیت نفس های آخر را می کشد!
انار دل زمین ترک خورده به انتظار تو . . .
تو نمی آیی . . . اما،
گنجشککان خندان . . .
به دانه های سرخ خیال تو نوک می زنند . . .
جوانیمان رفت و نیامدی،
دارد جوان سینه زنت پیر می شود . . .