سلام دوستان
می خوام شمارو با ورزش علمی هواپیمای مدل اشنا کنم

الف:هواپیمای مدل پرواز ازاد
اختراع اولین مدل قابل پرواز روز تولد هوانوردی است. (۱۹۷۶-۱۸۹۴) دکتر الکساندرلیپیش
هواپیمای مدل نطفه علم هوانوردی است و تاریخچه آن تاریخچه علم پرواز است. اولین آشنایی دانشمندان با قوانین ایرودینامیک و پرواز از آزمایش بر روی مدلها حاصل شده است. سرجرج کیلی (۱۸۵۷-۱۷۷۳) یکی از نوابغ انگلستان را همگان به عنوان پدر علم هوانوردی می‌شناسند. وی در خلال آزمایشات خود برای اولین بار در تاریخ هواپیمایی ٬ ساختمان اساسی هواپیما را به صورت تئوری مشخص کرد. وی روابط بین جریان هوا و خمیدگی سطوح بال را که بانی ایجاد نیروی " برا " میشود اثبات کرد . او همه این یافته‌ها را با استفاده از یک هواپیمای گلایدر مدل که در سال ۱۸۰۷ ساخته بود به دست آورد و با استفاده از تجربیات بدست آمده کتاب ناوبری هوا را در سال ۱۸۰۹ منتشر کرد. در سال ۱۸۴۲ دو نفر انگلیسی دیگر به نامهای ویلیامز هنسون و جان استرینگ فیلو با استفاده از نظرات و تجربیات کیلی یک هواپیمای مدل با طول بال ۳ متر و طول بدنه ۱۶۷ سانتی‌متر مجهز به یک موتور بخار و دو ملخ چهار پره را تکمیل کردند که موتور آن مخصوص این کار ساخته شده بود. این هواپیما در پرواز آزمایشی اول از تعادل کافی برخوردار نبود و پس از مهاجرت هنسون به آمریکا ، استرینگ فیلو به تنهایی و با پشتکار آن هواپیما را بهینه کرد. جان استرینگ فیلو اولین پیشگام پرواز بود که موفق شد یک هواپیمای مدل موتوردار را پرواز دهد. هواپیمای مدل او هم اکنون در موزه علمی لندن نگهداری می شود.در حدود سالهای ۱۸۷۰ علم هوانوردی از مرزهای انگلستان پا فراتر نهاد و در کشور فرانسه اینگونه فعالیتها آغاز شد. الفونس پنو در فرانسه از مشهورترین دانشمندان هوانوردی زمان خود بود که با استفاده از هواپیمای مدل گلایدر و بالزن و همچنین پرواز آزاد و سپس موتورکشی توانست این علم را به پیش ببرد. او در سال ۱۸۷۲ در انجمن هوایی پاریس مدلی را ارائه کرد که در محیط بسته به مدت ۱۱ ثانیه مسافتی حدود چهل متر را طی کرد و باعث حیرت اعضاء انجمن شد. چرا که هواپیمای او به خوبی متعادل بود. او در خلال ساخت و پرواز و آزمایشات پروازی مدلهایش به اهمیت زاویه هفتی و زاویه نصب بال پی برد.در کشور آلمان اتولیلینتال به همراه برادر خود گوستاو آزمایشات مختلفی را روی مدلهای قابل پرواز انجام دادند و سپس کایتهای با سرنشین مشهور خود را پرواز دادند. در حوالی سال ۱۸۸۶ در شهر واشنگتن آمریکا ، ساموئل لانگلی برای اولین بار مدلهای قابل پروازی را ارائه کرد. او در سال ۱۸۹۱ یک هواپیمای مدل پرواز آزاد با موتور بخار ساخت که بر اساس گزارش شاهدان عینی پرواز بسیار متعادلی را انجام داد و پس از حدود ۵/۱ دقیقه به سلامت فرود آمد. لانگلی از تجربیات بدست آمده مانند اتولیلینتال برای ساخت هواپیمای با سرنشین استفاده کرد اما برادران رایت بودند که از لانگلی پیشی گرفتند. آنها با استفاده از تجربیاتی که لیلینتال بدست آورده بود و نیز هواپیمای مدل گلایدری که خودشان ساخته بودند، توانستند هواپیمای موتوردار با سرنشین خود را برای اولین بار در تاریخ در سال ۱۹۰۳ پرواز دهند.


ب : هواپیمای مدل رادیو کنترل

[/b]اولین نمونه بسیار ابتدایی رادیو کنترل در شهر نیویورک، در سال ۱۸۹۸ به نمایش درآمد. این دستگاه را نیکولا تسلا به عنوان یکی از ۱۱۳ اختراعش به ثبت رسانید. در پی این تحقیقات ارتش به حمایت مالی تسلا برآمد و او طرحهای تحقیقاتی بسیاری را در زمینه رادیو کنترل و سیستمهای مخابراتی برای ارتش انجام داد. او در اواسط سال ۱۹۳۰ یک هواپیمای کوچک رادیو کنترل ابتدایی با موتور گازوئیلی ساخت. در سال ۱۹۳۶ اولین مسابقه هواپیمای مدل رادیو کنترل برگزار شد که هنوز زود بود. در سال ۱۹۳۷ مسابقات هواپیمای مدل رادیویی ۶ شرکت کننده داشت که فقط یک هواپیما توانست سالم به زمین بنشیند. در سال ۱۹۳۸ یک بار دیگر مسابقات توسط انجمن موتور سیتی آمریکا برگزار شد. این بار تعداد شرکت کنندگان به ۲۶ نفر افزایش یافت. اما فقط ۶ شرکت کننده توانستند قابلیت پرواز هواپیمایشان را به نمایش بگذارند. در مسابقات سال ۱۹۳۹ داوران به عملکرد رادیو کنترل، چه بر روی زمین، چه در پرواز اهمیت بیشتری داده بودند. در این مسابقات برادران گود ( والت و بیل ) با بدست آوردن ۸۹ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز مقام اول را بدست آوردند. در حالی که نفر دوم تنها ۱۱ امتیاز را بدست آورده بود. برادران گود قبل از مسابقات ۱۹۳۹ بیش از ۶۰ دستگاه رادیو کنترل را آزمایش و بکار گرفته بودند. آنها بعد از سال ۱۹۴۰ چندین بار مقام اول مسابقات را بدست آوردند و این موفقیتها بعد از جنگ جهانی هم ادامه داشت. تاریخ، تکامل رادیو کنترل و هواپیمای رادیویی را مدیون تلاش و فداکاری بسیار این دو برادر است. هواپیمای موفق آنها به نام گوف هم اکنون در موزه هوافضای واشنگتن نگهداری می‌شود.یکی دیگر از افراد پیشگام در زمینه هواپیمای مدل رادیو کنترل ، ژوزف راسپانته می‌باشد. او یک طراح و سازنده استثنایی بود. او خیلی زود تکنولوژی الکترونیک و هواپیمای مدل موتوردار را با هم ترکیب کرده و بکار گرفت. سیستم رادیو کنترل او که از مکانیسم شماره‌گیر تلفن الهام گرفته بود، دارای عملکرد بهتری نسبت به رقبا بود. او مقام دوم مسابقات سال ۱۹۳۹ و ۱۹۴۰ را بدست آورده بود و سرانجام در سال ۱۹۴۶ مقام اول را بدست آورد. با پیشرفت علم در زمینه نیمه هادی‌ها و بوجود آمدن ترانزیستورها و مدارات کوچک الکترونیکی، رادیو کنترلها نسبت به گذشته پیچیده‌تر شده‌اند. با نظر به گذشته پی می‌بریم که پیشگامان رادیو کنترل هدیه بسیار بزرگی را با تلاش و پشتکارشان به ما هدیه کرده و کاری به مراتب بزرگتر از چیزی که بتوان آن را فقط ترکیبی از سیستمهای الکترونیکی و مکانیکی دانست، انجام داده‌اند و بدون این تلاشها امروزه بدون شک نمی‌توانستیم به سیستمهای پیشرفته فرستنده و گیرنده‌های رادیو کنترل دست یابیم. رادیو کنترلهای پیشرفته دیجیتالی، قابلیتهای بسیاری را پیش روی ما قرار داده‌اند و با تنظیمات و ترکیبات نرم‌افزاری می‌توان بازده بسیار بیشتری را با رعایت سادگی و سبکی مجموعه بدست آورد.


این هنر و صنعت در سال ۱۹۶۴ ( ۱۳۴۳ ) در محل فرودگاه مهرآباد توسط دو نفر انگلیسی به نامهای پیتر کابرول و فیل اسمیت عملاً پا به کشور ایران نهاد. نمایش یاد شده در حضور خانواده شاه مخلوع و نیز شماری از اسرای وقت ارتش از جمله رفعت و خاتمی صورت گرفت. از آن به بعد باشگاه هواپیمایی کشوری متولی گسترش این فن و ارائه خدمات به جوانان علاقمند شد که برخی فعالیتهای این بخش تاکنون ادامه دارد؛ با این تفاوت که بعد از انقلاب اسلامی بودجه و فعالیت آن به میزان قابل توجهی کاهش یافت و اشخاص عادی علاقمند به این رشته هم اکنون فعالیت بیشتری نسبت به اعضاء باشگاه هواپیمایی کشوری انجام می‌دهند.

---------------------------------------------------------------------------------------------


در این کلاس به کلمات و اصطلاحاتی می پردازیم که از این به بعد با آن برخورد میکنید و دانستن آنها در کلاس ما ضروری به نظر می رسد.:

Fuselage : بدنه
Wing : بال
Wing Spnan : فاصله دو نقطه انتهایی بال از یکدیگر
Aileron : شهپرها(دو بالچه کوچک در انتهای دو بال هواپیما که در جهت عکس هم حرکت می کنند)
Elevator :سکان افقی متحرک
Rudder : سکان عمودی متحرک
Horizontal stabilizer : سکان افقی ثابت
Vertical stabilizer : سکان عمودی ثابت
Strut : پایه و تیرک (به عنوان ستون در بدنه)
Cockpit : کابین
Engine : موتور
Landing Gear : چرخ های فرود(چرخ ها و ارابه هواپیما)
Propeller : ملخ هواپیما



هواپیماهای مدل : هواپیماهاییی هستند بدون سرنشین که تمامی قواعد لازم در ساخت هواپیماهای واقعی در ساخت آنها رعایت شده ولی در اندازه کوچکتر از نظر ابعاد می باشند.

این نوع از هواپیماها ( مدل ) قادر به انجام تمام مانورهای پروازی بوده و در بسیاری از موارد دامنه توانایی آکرویاتیک آنها از هواپیماهای سرنشیندار وسیعتر است.

انواع دسته بندی هواپیماهای مدل

الف ـ دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر نوع هدایت:

1- هواپیمای مدل رادیوکنترل (Radio Control Airplane):
هواپیماهاییی هستند که توسط سیستم فرستنده و گیرنده رادیوکنترل هدایت می شوند .

2- هواپیمای مدل کنترل لاین (Control Line Airplane):
هواپیمایی هستند که با ریسمان یا سیم متصل به آنها کنترل می شوند . این هواپیماها فقط می توانند در سطح یک نیمکره به شعاع طول ریسمان که مرکز آن شخص کنترل کننده است پرواز کنند.

3- هواپیمای مدل پرواز آزاد (Free Flight Airplane):
این هواپیماها پس از پرتاب، بطور آزادانه در هوا پرواز میکنند . مانند گلایدرهای مدل پرواز آزاد و هواپیماهای موتور کشی.


ب - دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر نوع موتور:
1- هواپیمای مدل موتور پیستونی(Piston Engine Airplane):
هواپیمای مدلی هستند که از موتورهای پیستونی نوع دو زمانه ، چهار زمانه (که سوختآنها الکل و یا بنزین است ) استفاده می کنند .

2- هواپیمای الکتریک (Electric Airplane):
هواپیمای مدلی که از موتورهای الکتریکی از نوع BRUSH یا BRUSHLESS استفاده می کنند.

3- هواپیمای داکتد فن (Ducted fan Airplane):
هواپیمای جت مدلی هستند که از موتورهای داکتد فن استفاده می کنند .
توضیح: موتورهای داکتدفن موتور های پیستونی یا الکتریکی هستند که به جای ملخ از فن استفاده نموده و در یک مجرای استوانه ای شکل ( داکت ) قرار می گیرند تا نقش موتور جت را ایفا کنند.

4- هواپیمای جت (Jet Airplane):
هواپیماهای مدلی هستند که از موتورهای جت کوچک (مینی جت) استفاده می کنند.


ج - دسته بندی نوع کیتهای هواپیمای موجود در بازار جهانی :
1-( READY TO FLY Kits ) یا RTF:
کیتهایی هستند که تمام متعلقات لازم بر روی آنها نصب شده و آماده پرواز هستند .
در این کیتها ، موتور - سرووها و گیرنده رادیو کنترل - لینکهای رابط - باک سوخت و غیره نصب شده اند و خریدار در کمتر از ده دقیقه میتواند آن را آماده پرواز نماید و نیاز چندانی به تخصص در رابطه با نصب قطعات ندارند .

2- (ARF - (Almost Ready to Fly kits :
کیتهایی هستند که کاملا آماده پرواز نبوده . شما به تجربه مونتاژ و یک تا ۵ روز وقت جهت تکمیل آنها نیاز دارید . در این کیتها ، موتور - سرووها و گیرنده رادیو کنترل - لینکهای رابط - باک سوخت و غیره باید توسط شما و صحیح نصب شوند .
۳-KIT:

این کیتها شامل مجموعه ای از چوب - چوب بالسا - ورق چوب سه لایی و یک نقشه که باید طبق آن قطعات چوبی را به هم متصل کرده وهواپیما را ساخت. معمولا ساخت این نوع از کیتها زمان طولانی ای را از ۲ هفته تا ۲ ماه نیاز دارد.

ه ) دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر(محل قرار گرفتن بال)

هواپیماها از نظر محل قرار گرفتن بال به دو دسته کلی تقسیم میشوند: بال رو و بال زیر. در طراحی هواپیمای بال رو، وزن مدل در زیر بال آویزان میشود. موقعی که مدل از حالت افقی خارج میشود، وزن آن سعی میکند آن را به حالت افقی بازگرداند. در نتیجه، مدلهای بال رو، مدلهای پایدار تر و آسان پروازتری هستند و انتخاب طبیعی برای اهداف آموزشی میباشند . مدل بال زیر درست در نقطه مقابل قرار دارد. از آنجائی که وزن این مدلها در بالای بال قرار دارد، پایداری پرواز در آنها کمتر است و مناسب خلبانان حرفه ای تر میباشد که مایل به انجام مانورهای هوائی میباشند.


---------------------------------------------------------------------------------------------

انواع هواپیماهای مدل از نظر ماموریت پروازی


الف- هواپیماهای آموزشی (Trainer airplane):

(این هواپیما به عنوان اولین هواپیما برای یک مبتدی پیشنهاد می شود)
این هواپیماها برای افراد مبتدی طراحی شده اند و بهترین گزینه برای شروع یادگیری پرواز هستند ، معمولا این هواپیماها با موتورهای سایز ۰.۲۵تا ۰.۶۰ اینچ مکعب به پرواز در می آیند و . معمولا این هواپیماها بال رو (High wing)هستند . تعادل آنها در هوا بسیار خوب بوده با سرعت نسبتا پایین پرواز کرده و فرامین آنها به نرمی عمل میکنند تا شخص مبتدی در در صورت بروز اشتباه فرصت کافی برای تصحیح عمل خود داشته باشد.
معمولا در این هواپیماها از سه چرخ (دو چرخ اصلی و یک چرخ دماغه) استفاده میشود . به علت بالا بودن احتمال سانحه در هنگام آموزش، این هواپیماها را ساده و ارزان و در عین حال با استحکام بالا تولید می کنند. مجموعه ای از این نوع هواپیما را می توانید در بخش هواپیماهای trainer airplane مشاهده فرمایید .



ب- هواپیماهای ورزشی آموزشی یا آکروبات آموزشی ( Trainer-Aerobatic airplane):

(این هواپیما به عنوان دومین هواپیما برای یک مبتدی پیشنهاد می شود)
این هواپیماها هم دارای قابلیتهای هواپیماهای ترینر است و هم میتوان از آنها برای انجام مانورهای ساده ایروباتیک استفاده نمود. بال این هواپیماها روی سطح فوقانی یا زیر بدنه سوار می شود و از ایرفویلهای نیمه متقارن (Semi symmetrical) استفاده می کند. معمولا بجای چرخ دماغه ٬ از چرخ دم استفاده می کنند.مجموعه ای از این نوع هواپیما را می توانید در بخش هواپیماهای trainerairplane مشاهده فرمایید .


ج - هواپیماهای آکروبات (Acrobat Aircrafts):
هواپیماهایی هستند که قابلیت انجام مانورهای آکروباتیک را دارا بوده و خود به به چند دسته دیگر تقسیم می شوند:

1- اسپورت ایروباتیک (Acrobat)معمولاً دارای نسبت قدرت موتور به وزن بالا هستند. ایرفویل متقارن (Full symmetrical) دارند. بال آنها از قسمت کابین به سمت جلو باریک می شود . بال آنها مستقیم (Straight) بوده و در وسط بدنه یا زیر بدنه نصب میشود . بدنه این هواپیماها معمولاً کوتاه و کپول است. مجموعه ای از این نوع هواپیما را می توانید در بخش هواپیماهای sport_scal airplane مشاهده فرمایید .


2- هواپیماهای ایروباتیک- پَترن (Pattern) این هواپیماها دارای بدنه باریک و کشیده و دم بلندی هستند و ضخامت بال آنها نسبتاً کم است. بنابراین پسای ( Drag ) کمتری ایجاد می کنند و سرعت بالاتری به نسبت دیگر هواپیماهای ایروباتیک دارند . بخش جلویی بال آنها معمولا دارای زاویه به سمت عقب (Sweep back) است . و در لبه فرار بال ( لبه پشت بال ) مستقیم یا زاویه کمی به سمت جلو دارند (Sweep Forward) . سرعت پرواز آنها نسبت به سایر هواپیماها بالا بوده و عکس العمل فرامین آنها بسیار سریع است. مجموعه ای از این نوع هواپیما را می توانید در بخش هواپیماهای pattern airplane مشاهده فرمایید .


3- هواپیماهای 3D Aerobatic فوق العاده مانور پذیر بوده و تقریباً تمام مانورهای ایروباتیک را انجام میدهند. دارای سرعت پایین و قدرت موتور بسیار بالا یی هستند. بال آنها دارای ایرفویل متقارن
( symmetrical ) و نسبتاً ضخیم بوده و در عین حال بالهای نسبتا کوتاح وپهنی دارند .
بدنه آنها بسیار سبک و گران قیمت می باشند . این هواپیما ها به دلیل طراحی خاص خودمی توانند حول محور عمودی مانورهای جالب و خاصی هم چون
Hover -Knife Edge - - Knife Edge Flat Spin و عیره انجام دهند. مجموعه ای از این نوع هواپیما را می توانید در بخش هواپیماهای3D aircraftمشاهده فرمایید .


4- هواپیمای مقیاسی (Scale) هواپیماهایی هستند که طبق یک نمونه واقعی ساخته شده اند .
در هواپیماهای مقیاسی ، تمامی جزئیات و اندازه ها دقیقاً طبق مقیاس ساخته می شوند . و میتواند عضو هر یک از گروههای بالا باشد . هواپیمای lancair mk_II_120جزو همین دسته است .

5- هواپیماهای نیمه مقیاسی (Semi scale)
همان هواپیما های مقیاسی هستند که برخی جزئیات و اندازه ها و یا گاهی ایرفویل بالهای آنها را تغییر می دهند تا پرواز آنها در سایز و ابعاد جدید اصلاح شود .


6- هواپیماهای گلایدر (Glider) :

الف )هواپیماهای گلایدر موتور دار رادیوکنترل:
معمولا دارای موتور الکتریکی کوچکی هستند که در هنگام بالا رفتن ( Take Of ) ازآن استفاده میکنند .

ب)هواپیماهای گلایدر بدون موتور رادیوکنترل:
همانگونه که از نام آنها مشخص است موتور ندارند و فقط از وزش باد برای اوج گرفتن اسفاده می کنند و با کاهی توسط یک بند مانند بادبادک آنها را بالا میفرستند و سپس بند را رها میکنند.


7- هواپیماهای پارک فلایر (Parkflyers )این هواپیماها معمولا از موتور الکتریکی استفاده نموده و بدنه فومی و بسیار سبکی دارند. بنابراین شما می توانید آنها را در حیاط منزل یا پارکها به پرواز در آورید.

انواع دسته بندی هواپیماهای مدل
الف ـ دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر نوع هدایت:

1- هواپیمای مدل رادیوکنترل (Radio Control Airplane):
هواپیماهاییی هستند که توسط سیستم فرستنده و گیرنده رادیوکنترل هدایت می شوند .

2- هواپیمای مدل کنترل لاین (Control Line Airplane):
هواپیمایی هستند که با ریسمان یا سیم متصل به آنها کنترل می شوند . این هواپیماها فقط می توانند در سطح یک نیمکره به شعاع طول ریسمان که مرکز آن شخص کنترل کننده است پرواز کنند.

3- هواپیمای مدل پرواز آزاد (Free Flight Airplane):
این هواپیماها پس از پرتاب، بطور آزادانه در هوا پرواز میکنند . مانند گلایدرهای مدل پرواز آزاد و هواپیماهای موتور کشی.

ب - دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر نوع موتور:

1- هواپیمای مدل موتور پیستونی(Piston Engine Airplane):
هواپیمای مدلی هستند که از موتورهای پیستونی نوع دو زمانه ، چهار زمانه (که سوختآنها الکل و یا بنزین است ) استفاده می کنند .

2- هواپیمای الکتریک (Electric Airplane):
هواپیمای مدلی که از موتورهای الکتریکی از نوع BRUSH یا BRUSHLESS استفاده می کنند.

3- هواپیمای داکتد فن (Ducted fan Airplane):
هواپیمای جت مدلی هستند که از موتورهای داکتد فن استفاده می کنند .
توضیح: موتورهای داکتدفن موتور های پیستونی یا الکتریکی هستند که به جای ملخ از فن استفاده نموده و در یک مجرای استوانه ای شکل ( داکت ) قرار می گیرند تا نقش موتور جت را ایفا کنند.

4- هواپیمای جت (Jet Airplane):
هواپیماهای مدلی هستند که از موتورهای جت کوچک (مینی جت) استفاده می کنند.


ج - دسته بندی نوع کیتهای هواپیمای موجود در بازار جهانی :

1- ( Ready To Fly Kits ) یا RTF:
کیتهایی هستند که تمام متعلقات لازم بر روی آنها نصب شده و آماده پرواز هستند .
در این کیتها ، موتور - سرووها و گیرنده رادیو کنترل - لینکهای رابط - باک سوخت و غیره نصب شده اند و خریدار در کمتر از ده دقیقه میتواند آن را آماده پرواز نماید و نیاز چندانی به تخصص در رابطه با نصب قطعات ندارند .

2- ( Almost Ready To Fly Kits ) یا ARF:
کیتهایی هستند که کاملا آماده پرواز نبوده . شما به تجربه مونتاژ و یک تا ۵ روز وقت جهت تکمیل آنها نیاز دارید . در این کیتها ، موتور - سرووها و گیرنده رادیو کنترل - لینکهای رابط - باک سوخت و غیره باید توسط شما و صحیح نصب شوند .
3- KIT:

این کیتها شامل مجموعه ای از چوب - چوب بالسا - ورق چوب سه لایی و یک نقشه که باید طبق آن قطعات چوبی را به هم متصل کرده وهواپیما را ساخت. معمولا ساخت این نوع از کیتها زمان طولانی ای را از ۲ هفته تا ۲ ماه نیاز دارد.

ه ) دسته بندی هواپیماهای مدل از نظر محل قرار گرفتن بال

هواپیماها از نظر محل قرار گرفتن بال به دو دسته کلی تقسیم میشوند: بال رو و بال زیر. در طراحی هواپیمای بال رو، وزن مدل در زیر بال آویزان میشود. موقعی که مدل از حالت افقی خارج میشود، وزن آن سعی میکند آن را به حالت افقی بازگرداند. در نتیجه، مدلهای بال رو، مدلهای پایدار تر و آسان پروازتری هستند و انتخاب طبیعی برای اهداف آموزشی میباشند . مدل بال زیر درست در نقطه مقابل قرار دارد. از آنجائی که وزن این مدلها در بالای بال قرار دارد، پایداری پرواز در آنها کمتر است و مناسب خلبانان حرفه ای تر میباشد که مایل به انجام مانورهای هوائی میباشند.


---------------------------------------------------------------------------------------------




ملخ هوا پیما:
ملخ ها با تنوع و سایز و اشکال متفاوتی ساخته میشوند:

۱ ) چوبی:
از چوب درخت چنار ٬افرا و یا بالسا ساخته میشوند.این نوع ملخ ها در مقابل ضربه و صدمات حساس هستند و زود می شکنند اما از کارایی بسیار بالایی برخوردار می لاشند.

۲ ) نایلون:
ملخ های ضعیفی هستند امکان شکستن در هوا را دارند. معمولا برای موتورهای الکتیکی در سایز های کوچک مصرف دارند.

۳ ) فایبر گلاس و رشته های نایلونی:
ملخ های سنگین و با دوامی هستند و با کارایی کمتر از چوبی و فیبر کربنی

۴ ) فایبر گلاس


۵ ) فیبر کربن :
ملخ های خیلی سخت و خیلی گرانی هستند و عموما برای موتورهای بزرگ استفاده میشوند



ابعاد و مشخصات ملخ ها

1.قطر
قطر دایره ای که ملخ هنگام چرخش پوشش می دهد را قطر آن ملخ می نامند و برای ملخ های دو پره و سه پره و غیره فرقی نمیکند .

2.گام
مسافتی که یک ملخ در یک دور کامل به سمت جلو حرکت میکند گام آن ملخ نامیده میشود .
وقتی مگویند ملخ 12/6 یعنی این ملخ 12 اینچ قطر و 6 اینچ گام دارد.


خواص ملخهای با گام بالا:
1.سرعت زیاد پرواز 2.شتاب کم 3.صعود ضعیف 4 .سخت شدن فرود به علت سرعت زیاد.

خواص ملخهای با گام پایین :
1.سرعت کم پرواز 2.شتاب خوب 3 .صعود خوب 4.کنترل پرواز با کمترین گاز موتور.


وزن ملخ ها:
سنگینی ملخها عامل و مزیت خوبی برای عمل چرخش هستند و عمل هرز گردی را کاهش میدهد البته وزن زیادی باعث میشود نقطه ثقل هواپیما تاثیر بگذارد.

شکل ملخ ها:
ملخ های با تیغه پهن عموما برای موتورهای 4 زمانه و با دور موتور پایین کاربرد دارند.
ملخ های با تیغه باریک عموما برای موتورهای 2 زمانه با دور موتور بالا استفاده می شوند .


نکته:!
بالانس ملخ یکی از مهمترین عوامل در طی پرواز محسوب میشود اگر ملخ بالانس نباشدمشکلات زیر بروز خواهد کرد :

۱- به علت لرزش شدیدی که ملخ بالانس نشده ایجاد می کند باعث لرزش شدید بدنه و در نتیجه باک سوخت میشود که در نتیجه آن در باک سوخت کف ایجاد شده و باعث بد کار کردن موتور میشود.
۲- قدرت زیادی از موتور را به هدر می دهد.


-------------------------------------------------------------------------------------------

موتورهای دو زمانه:

امروزه موتورهای دو زمانه احتراقی در هواپیما های بدون سرنشین کاربرد فراوانی دارند .
از خصوصیات بارز این نوع موتورهامی توان تکنولوژی بالا٬ قدرت زیاد نسبت به وزن ٬ قیمت مناسب و راحتی استفاده از آنهارا می توان نام برد.

کارکرد موتورهای دو زمانه:

کاکرد یک موتور دو زمانه نسبتا ساده است. میل لنگ موتور یک چرخش کامل را در هر سیکل نیرو میسازد، در طی حرکت پیستون به سمت بالا، مخلوط هوا و سوخت در بالای آن جهت اشتعال فشرده میشود، در همان زمان یک مخلوط تازه به سوی Crankcase (پائین پیستون) انتقال پیدا میکند. پس از انفجار پیستون اجبارا با سرعت به سمت پایین رانده می شود و دود حاصله از مسیر اگزوز خارج میشود، در همان زمان یک مخلوط سوخت و هوای دیگرتوسط Carbrator به سوی Crankcase انتقال پیدا کرده است. دریچه ورودی بسته شده است و مخلوط اجبارا توسط بندرهای انتقال، بهبخش بالایی استوانه پیستون انتقال پیدا میکند تا یک چرخه نیروی جدید شروع شود.

حال چون یک پمپ بنزین جهت تزریق سوخت به موتور از باک وجود ندارد ( به علت کاهش وزن در وسیله پرنده ) اگزوز طوری طراحی شده که مقداری از فشار گاز خروجی از موتور را به باک تزریق کند .


رابط های انتقال سوخت ( لوله های سوخت )

نصب صحیح لوله های سوخت بسیار مهم است . لوله های سوخت رسانی باید فاقد هرگونه نشت باشند ، چنانچه لوله سوخت در محل اتصال نشت داشته باشد، باعث ایجادحباب هوا در داخل سوخت میشود و حباب های هوا که جای سوخت را میگیرند باعث بد کار کردن موتور و حتی خاموش شدن آن خواهند شد (حباب های هوا در داخل شلنگ در حالی که موتور روشن است به چسم دیده میشوند و تشخیص آنها جهت رفع عیب ساده است).


گردش سوخت:

اگر موتور شما همیشه به صورت Rich (با مصرف سوخت زیاد) کار میکند، موقعیت مخزن سوخت را کنترل کنید، مخزن سوخت که داخل بدنه هواپیما و در پشت موتور قرار دارد باید یا در محور پشت و یا پائینتر از محور کاربراتور قرار داشته باشد (نباید بالاتر از کاربراتور باشد) اگر مخزن سوخت بالا تر از کاربراتور قرار بگیرد، سوخت آزادانه از مخزن به سمت کاربراتور سرازیر شده و موتور روشن نمیشود و اگر روشن شود بد کار کرده و بر اثر سوخت زیادی خفه می کند . با استفاده از ابر یا فوم در اطراف مخزن سوخت و ثابت کردن آن اجازه ندهید باک از جای خود حرکت کند زیرا می تواند با عث جدا شدن لوله های سوخت از باک شده و یا CG هواپیما در حالت مانور در هوا تغییر کند.

و برعکس اگر مخزن سوخت در منطقه ای خیلی پائین تر از کاربراتور یا خیلی دور از آن قرار بگیرد، انتقال سوخت به کاربراتور مشکل خواهد شد و موتور یا بد کار میکند و یا خاموش میشود.


موتور قابل اعتماد:

یکی ازاتفاقاتیکه میتواند برای شما رخ دهد و مایوس کننده باشد و شما را از پرواز دل زده کند٬ بد کارکردن موتور است ، فکر کنید موتور شما در زمان فرود (Landing) خاموش شود٬ در صورتی که زیاد حرفه ای نباشید ممکن است کاملا خودتان را ببازید . و برایتان گران تمام شود .


شمع مناسب برای موتور:

شمع یکی از قسمت های حساس موتور به شمار می رود و کارکرد نا مناسبش میتواند تاثیر بسزایی روی کارکرد موتور داشته باشد . شما میتونید از انواع متنوع شمع ها استفاده کنید. اما پیشنهاد می کنیم از شمعی که در دستور العمل موتور معرفی شده استفاده کنید . شمع ها در انواع کوتاه و بلند ارائه می شوند ، شمع ها در مدل های با میله و یا بدون میله Idle تولید می شوند که به شمعهای گرم یا سرد شهرت دارند .

در صورتی که از شمع نا مناسب استفاده کنید ممکن است در زمان روشن کردن یا حین کارکرده متور شما را دچار مشکل کند.
اگر از یک شمع بیش از حد گرم برای موتور خود استفاده کنید، انفجار در سیلندر به خوبی انجام نمی شود و موتور بد و ضعیف کار میکند اگر از یک شمع زیادی سرد نسبت به موتور استفاده کنید، موتور در دور های پائین خیلی زود و خودبخود خاموش میشود و در حالت معمولی هم قدرت کافی را ندارد.
در موتور های کوچک (زیر 15) باید از شمع کوتاه (Short-Reach Plug) استفاده نمائید، استفاده از یک شمع بلند در یک موتور کوچک باعث میشود که پیستون در حال کار با آن برخوردکرده و خیلی زود شمع بسوزد.

خنک شدن موتور:

یکی از عوامل کاهش طول عمر موتور گرم شدن بیش از حدآن است . همیشه باید به این موضوع در طراحی و ساخت هواپیما و محل نصب موتور دقت کافی داشته باشید.
یک موتور خوب یک موتور خنک است و بهترین بازدهی را در دمای پائین دارد. اگر دقت کرده باشید حتما متوجه این موصوع شده اید که در فصل های سرد سال موتور هواپیمای شما بهتر کار میکند چون در دمای پایینتری کار می کند (البته منظور از خنکی موتر سرد بودن آن نیست بلکه دمای مناسب بدنه موتور است که حدود۷۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد است ) . موتور هواپیمای شما دارای رادیاتور خنک کننده نیست وبا هوایی که در هنگام پرواز و از طرف ملخ به موتور برخورد میکند خنک می شود .در نتیجه باید توجه داشت که در هوتپیمایی که موتور در محفظه ( COL ) داخل بدنه قرار میگیرد و اطرافش باز نیست باید دریچه های عبور هوا را در آن تعبیه کنید و دریچه های ورودی و خروجی هوا باید به یک اندازه باشد. هیچ گاه لوله اگزوز را در داخل بدنه تعبیه نکنید و آن را کاملا از بدنه خارج کنید در صورت نیاز از Deflaktor استفاده کنید . چون در غیر این صورت هم موتور بیش از حد داغ شده و هم صحیح کار نم کند.


تنظیم سوزن کاربراتور :

سوزن کاربراتور میزان ترکیب سوخت با هوا در محفضه کاربراتور را تنظیم می کند . سوخت و هوا در هنگام ورود و قبل از پودر شدن با هم مخلوط می شوند و شما این مخلط را با سوزن Carburetor تنظیم می کنید . و پس از پودر شدن وارد سیلندر شده و به محل انفجار وارد می شوند.


تنظیم ژیگلر سوخت :

ژیگلر سوخت ( Needle valve ) بین باک سوخت و کاربراتور قرار می گیرد و وظیفه آن تنظیم مقدار سوخت وارد شده به کاربراتور است . معمولا روی بدنه موتور نسب می شود .

فشار مناسب:

منظور از فشار مناسب، فشاری است که در داخل سیلندر با حرکت پیستون باعث متراکم شدن هوا و سوخت بالای آن میشود.سر سیلندر ٬ بک پلیت ٬ شمع ویا سایر قطعات داخل سیلندر و پیستون شل باشند و به خوبی نصب نشد یا ایراد داشته باشند باعث نشت هوا از یک طرف پیستون به طرف دیگر و یا از داخل به خارج موتور می شوند. برای بر طرف کردن این مشکل ابتدا کلیه پیچ های مربوطه را کنترل کنید .

تمیز نگهداشتن موتور:

اگر شما پرواز خود را در یک زمین چمن انجام میدهید، این یک شانس خوب است زیرا در لحظاتی که قرار است اتفاقی برای هواپیما در لحظه فرود بیفتد هواپیمای شما به دلیل برخورد با سطحی نرم کمتر صدمه می بیند ، اما دقت داشته بشید که امکان دارد چمن، خاک و غیره وارد موتور شوند.

بعد از هر پرواز لازم است سطح بیرونی موتور با دستمالی آغشته به حلال (مثلا الکل متانول خالص) تمیز کنید زیرا در صورتی که این کار را انجام ندهید در پرواز های بعدی همین مواد روی بدنه یک لایه ایجاد می کنند که باعث گرم شدن موتور در هنگام کار می شودو پاک کردن آن نیز مشکلتر می شود .

هر چند وقت یکبار داخل موتور را از جمله لوله اگزوز، کاربراتور، دهانه شمع و دیگر قسمت های داخلی را تمیز کنید و مواظب باشید تکه ای از دستمال در موتور باقی نماند.


فرسودگی موتور:

خوردگی دشمن اصلی موتور است که روی قطعات فلزی موتور شکل میگیرد. سوخت الکلی که مصرف میکنید خاصیت جذب رطوبط را دارد. رطوبت همیشه از انتهای روز پرواز تا زمان پرواز بعدی در روز دیگر شروع به خوردن قطعات داخل موتور میکند. وقتی که پرواز شما در یک روز پایان میابد، کل سوخت باک را خالی کنید و سپس موتور را روشن کنید و صبر کنید تا مقدار سوخت باقیمانده در لوله ها و کاربراتور توسط موتور مصرف شود و خودش خاموش شود ، این عمل تضمین میکند که هیچ سوختی باقی نمانده که بخواهد باعث خوردگی موتور شود . بعد از آن مقداری روغن در داخل کاربراتور و دهانه باز کرده شمع بریزید و ملخ را با دست چند بار بچرخانید تا با حرکت پیستون، کلیه دیواره های داخلی موتور آغشته به روغن شود.

استارت آسان:

هیچ زد حالی بدتر از این نیست که یک موتور با دردسر یا با سختی روشن بشود یا اصلا روشن نشود .در صورت بروز چنین مشکلی به سه نکته زیر دقت کنید.
موتور برای روشن شدن به ۳ چیز نیاز دارد :

۱-هوا
۲-سوخت
۳-حرارت

در ابتدا بررسی کنید که هوا و سوخت کافی برای موتور در دسترس هستند.
ژیگلر سوخت را کاملا ببندید و سپس به اندازه دو دور کامل باز کنید (جهت عقربه ساعت بسته میشود).
انگشت شست خود را بر روی Carbrator قرار داده آن را مسدود کنید سپس در همین حال چند بار با دست دیگرتان ملخ را در جهت خلاف عقربه های ساعت بچرخانید تا اینکه سوخت در مسیر بین مخزن تا کاربراتور را پر کند . (به این نکته دقت کنید: در این زمان باطری استارت به شمع وصل نباشد چون خطر ضربه زدن ملخ به دست شما وجود خواهد داشت) .

سپس شمع موتور را باز کرده و با وصل کردن باطری استارت به آن سلامت آن را بررسی کنید ، باید المنت داخل آن از شدت داغی سرخ شود در غیر اینصورت شمع را تعویض کنید. (پس به شما پیشنهاد می کنیم یک شمع زاپاس در جعبه ابزار خود داشته باشید. در غیر اینصورت آن روز را از دست خواهید داد.)

حال با وصل کردن باطری استارت و استفاده از استارتر موتور را استارت کنید . در صورتی که مبتدی هستید جدا از روشن کردن موتور با دست بجای استارتر بدون حضور مربی پرهیز کنید.


آب بندی قطعات:

اگر موتور شما به صورت نا منظم کار میکند، حتی بعد تنظیم ژیگلر٬ ممکن است یک درز هوا در کاربراتور وجود داشته باشد. از اتصال آن به بدنه مطمئن شوید. اگر ورودی با یک O-ring بسته شده است آنها را برای نداشتنخراش یا زخم و زده گی ها بررسی کنید و مطمئن شوید که کاملا فیت در جای خود نشسته اند. وجود حبابهای هوا در لوله های سوخت را به دقت بررسی کنید.

در آخر باک و داخل باک را چک کنید. اگر شما در پرواز های قبلی با یک فرود سخت (Hard Landing) مواجه شده اید، ممکن است وزنه انتهای شیلنگ سوخت در داخل باک به سمت جلو برگشته باشد، این حالت میتواند باعث کندی یا قطع حرکت سوخت در لحظاتی بعد از پرواز شود. شیلنگ حاوی وزنه داخل مخزن باید در زمان مانور کاملا آزادانه داخل باک حرکت کند و به جایی گیر نکند.
شما میتوانید با تکان دادن باک و یا خود هواپیما صدای وزنه را بشنوید تا مطمئن شوید آزادی کامل را در محل خود دارد .
دقت کنید که همیشه تنظیمات موتور را از پشت ملخ انجام دهید.


موتور های الکتریکی:

مدلهای سوختی و الکتریکی، هر کدام علاقه مندان مخصوص به خودشان را دارند. علاقه مندان هر کدام از این موتورها نیز دلایل خود را برای پرداختن به آنها دارند . اما این روزها رفته رفته به تعداد علاقه مندان به موتورهای الکتریکی افزوده میشود .

راندمان بالای یک موتور الکتریکی در مقایسه با یک موتور سوختی معادلش، راندمانی حدود دو برابر است . این بدین معناست که موتورهای الکتریکی در تبدیل نیروی الکتریکی نیروی مکانیکی ر بهتر از موتورهای سوختی عمل میکنند . آب و هوای سرد و یا مرطوب، تاثیری در کار موتور الکتریکی ندارد اما موتورهای سوختی برای کار در چنین هواهائی باید تنظیماتشان تغییر کند تا بتوانند بخوبی کار کنند.همچنین قابلیت اطمینان بالاتر موتورهای الکتریکی در مقایسه با سوختی از دیگر مزایای آنها است . و بسیار قابل اعتماد تر هستند. یک موتور الکتریکی براشلس تقریبا ضد گلوله است و بندرت ممکن است که از کار بیفتد. اما یک موتور سوختی بخاطر تعداد زیاد قطعاتی که برای به کار انداختن آن لازم است، امکان دارد بیشتر دچار مشکل شود و از کار بیفتند.
موتورهای الکتریکی بی صدا هسند. موتورهای الکتریکی فاقد هرگونه صدا، لرزش و مواد خورجی مضر هستند. موتورهای سوختی دو زمانه صدای زیادی هم ایجاد میکنند . مدلهای الکتریکی را میتوانید تقریبا همه جا پرواز داد چون این مدلها فاقد سرو صدا و دود هستند.
استفاده از آنها خیلی ساده است. موتورهای الکتریکی فاقد هرگونه پیچ تنظیم قبل از پرواز هستند. فقط کافیست که باتری را متصل کنید، هواپیمای شما آماده پرواز خواهد بود. اما در مورد موتورهای سوختی، مقداری تجربه لازم است تا بتوانید دور موتور را در حالت درجا و حالت پرواز تنظیم کنید.
شما میتوانید هواپیمای الکتریکی تان را در خانه و یا در ماشین تان شارژ کنید. اما برای هواپیمای سوختی باید سوخت مناسبی که با نسبت مناسبی از روغن مخلوط شده تهیه کنید تا بتوانید آن را برای پرواز آماده کنید.

-------------------------------------------------------------------------------------------

ایرفویل( AIRFOIL ) چیست ؟ رابطه آن با ( LIFT ) :
در این کلاس می خواهیم در مورد علم پرواز صحبت کنیم و ببینیم اصولا چرا وسیله ای همچون هواپیما قادر به پرواز است .

آنچه مسلم است هر شیئی ( جرمی ) که روی زمین قرار دارد دارای وزن آست و این وزن همان نیرویی است که گرانش زمین بر آن جسم وارد می کند . حال برای بلند کردن و یا جدا کردن آن جسم از زمین باید نیرویی معادل وزن آن بعلاوه کمی بیشتر را در جهت خلاف نیروی گرانش زمین به آن جسم وارد کنیم ٬ و یا نیروی گرانش زمین را یه صفر برسانیم . آنچه مسلم است راه دوم غیر ممکن می نماید .

خوب پس سعی می کنیم از روش اول استفاده کنیم . یعنی نیرویی کمی بیش از وزن جسم به آن وارد نماییم . آن هم به مرکز ثقل آن تا به حالت تعادل از زمین جدا شده و از طرفین به زمین نیفتد.

وسیله ای که در هواپیما وظیفه ایجاد نیروی مذکور را به عهده دارد بال می باشد.

اگر به دقت به نیمرخ بال هواپیماها دقت کرده باشید یک انحنا روی سطح آن توجه شما را به خود جلب کرده است . این انحنا نیروی مورد نظر ما را به روشی که در زیر توضیح خواهم داد تامین میکند.

وقتی یک بال با ایرفویلی در هوا به حرکت در می آید هوا را شکافته و آن را به دو بخش یکی از روی بال و دیگری از زیر بال حرکت میکند جدا میسازد .
با توجه به اینکه بخشی از هوا که از روی بال حرکت می کند مسیر طولانی تری نسبت به زیر بال طی می کند نتیجه می گیریم که سرعت آن نسبت به هوای عبوری زیر بال بیشتر است در نتیجه آن غلظت هوا و فشار هوا در زیر بال بیشتر از روی بال خواهد بود . که این فشار بیشتر در زیر بال آن را به سمت بالا می فشارد. این نیرو برا یا LIFT نام دارد و هرچه سرعت حرکت بال نسبت به هوا بیشتر شود نیروی LIFT بیشتر می شود تا آنجا که مقدار آن از نیروی گرانش وارده به مجموعه بیشتر شده و هواپیمامی از زمین جدا می شود.

حال در نظر بگیرید که سرعت این هواپیما به حدی برسد که نیروی LIFT حاصله خیلی از نیروی وزن هواپیما بیشتر شود . در اینصورت هواپیما در حین پرواز دائما ارتفاع گرفته ونمی تواند افقی حرکت کند. پس در هواپیماهایی که با سرعت زیاد پرواز می کنند بسته به سرعت و سطح بال آنها انحنای روی بال را کم می کنند . ویا انحنایی کمتر از روی بال به زیر بال می افزایند ( بالهای Semi Symmetrical ) تا مقداری از نیروی [ برا ] تولید شده در زیر بال بکاهند ٬ وتا آنجا پیش می روند که انحنای زیر و روی بال در هواپیماهای 3D و آکروبات یکی میشوند( Symmetrical ) .

مرکز ثقل ( C.G ) و فرامین :

به مرکز ثقل سطح بال سی جی می گویند که محل آن در وسط طول بال بوده و عرض آن نقطه بسته به زاویه و شکل بال متفاوت می باشد که معمولا جلوتر از نیمه بال در نقطه اتصال دو بال به یکدیگرقرلر می گیرد .زیرا باید گشتاور حاصل از برا در طول بال را نیز خنثی کند . مرکز ثقل بدنه هواپیما برای اتصال به بال باید بر این نقطه منطبق شود .
به عبارتی مرکز ثقل کل هواپیما باید همین نقطه باشد . تا هواپیما بتواند با تعادل کامل پرواز کند.
گشتاور ایجاد شده توسط فرامین و سایر نیرو های وارد به بدنه در یک نقطه وارد شده و نقطه اثر آنها همین مرکز ثقل است . در نتیجه برای ( LIFT )تولید شده توسط بالها نیز در این نقطه اثر می کند.
حال چنانچه باله عمودی متحرک ( RUDER ) به چپ جرکت کند دم هواپیما حول این نقطه به راست و در نتیجه سر هواپیما به چپ می گردد . و بالعکس . همچنین اگر باله افقی متحرک ( ELVATOR ) به بالا یا پایین حرکت کند سر هواپیما حول این نقطه به بالا و پایین حرکت خواهد کرد . اثر حرکات شهپرها ( AILERONS ) نیز به همچنین.

پسا ( DRAG ) :

یکی دیگر از نیروهای مقاوم در مقابل پرواز پسا می باشد . که حاصل اصطکاک بدنه با هوا و . . . است.
جهت این نیرو همواره به سمت عقب بوده و باید نیروی THRUST ایجادشده توسط موتور بر آن غلبه نماید.
چنانچه نیروهای DRAG و وزن بر نیروی برا ( LIFT) غلبه کنند STALL پیش می آید و خواهیم دید که هواپیما همچون یک قطعه سنگ به زمین می افتد. لذا باید از سرعت STALL هواپیمای خود اطلاع داشته باشید تا هرگز اجازه ندهید چنین اتفاقی پیش آید .


-------------------------------------------------------------------------------------------


سیستمهای کنترل از راه دور ( Rdio Systems) :

۱) فرستنده و گیرنده :

این سیستهما شامل یک دستگاه فرستنده ( TRansmiter ) و گیرنده ( Reciver ) که در بعضی موارد به همراه تعدادی سروو ( Servo ) ارائه می شوند ، معمولا در یک پکیج ارائه می شوند . عموما دو کانال تا ۱۴ کانال هستند . یعنی میتوانند دو یا ۱۴ کانال مختلف ( دستگاه یا فرامین مختلف ) را به صورت جداگانه کنترل کنند . رادیو های ۴ تا ۶ کانال بیشتر از انواع دیگر جهت کنترل هواپیماهای مدل متداول هستند . و مورد استفاده آنها به قرار زیر است :
کانال ۱ - برای الرون
کانال ۲ - برای الویتور
کانال ۳ - برای تراتل
کانال ۴ - برای رادر
کانال ۵ - برای سیستم چرخ جمع کن /جایرو
کانال ۶ - برای فلپها

در اینجا یاد آور میشوم کانالهای ۱ تا ۴ تقریبا استاندارد هستند ولی در بسیاری از موارد کانالهای ۵ به بعد را به عنوان کانالهای اضافه میتوان به مصارف دیگر رساند . مثلا یکی را به دکمه روشن و خاموش دوربین نصب شده در هواپیما و دیگری را به سیستم ایجاد دود ( اسموک ) اختصاص داد .
لذا با در نظر گرفتن قیمت بالای سیستمهای رادیو کنترل برای هواپیما ، همان ۴ و ۶ کاناله را پیشنهاد می کنیم .
اگر احتمال آن را میدهید که در آینده نزدیک بخواهید هلیکوپتر کار کنید و یا حرفه ای تر ، رادیو های ۷ تا ۹ کانال را پیشنهاد میکنیم .

فرکانس کاری سیستمهای رادیو کنترل معمولا ۳۵-۴۰ و یا ۷۲ مگاهرتز است که معمولا با سه قم اعشار بیان میشوند مانند ۷۲.۳۱۰ مگاهرتز یا ۴۰.۶۹۵ .
البته اخیرا کمپانی های معتبر نسل جدیدی از رادیو ها ی را با فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز ارائه کرده اند که بسیار عالی عمل کرده و احتمال اختلال فرکانس با دیکر مدلرها در هنگام پرواز را به صفر رسانده اند.

۲) سروو ها :

سروو ها موتورهای الکتریکی کوچکی هستند که به همراه یک گیربکس کوچک ست شده و به عنوان یک وسیله ارائه میشوند . یک بازو به هر سروو متصل می شود که وظیفه آن به حرکت در آوردن یکی از فرامین هواپیما است . سروو ها در ابعاد ٬ توان و سرعتهای متفاوتی عرضه می شوند. سرعت حرکت آنها معمولا بر حسب درجه جرخش بر ثانیه بیان میشود sec/60° @ 4.8Vتوان و نیروی تولیدی آنها نیز بر حسب kg/cm ویا oz/in بیان می شود .


۲) الف - سروو های استاندارد :

این نوع سروو ها معمولا از چرخ دنده های نایلونی یا پلاستیکی استفاده می کنند .
که این مقدار در سروو های استاندارد حدود ۲.۵ کیلوگرم بر سانتیمتر تا ۳.۹ کیلوگرم می باشد .
ولتاژ کاری آنها بین ۴.۸ ولت تا ۶ ولت است .

مزایا : ۱) قیمت ارزان ۲) فراوانی معایب : ۱) ظربه پذیر بودن ۲) خردگی زودهنگام چرخدنده ها


۲) ب - سروو های دیجیتال :

مشخصه اصلی این نوع سروو سرعت بالایشان است ، گاهی از آنها به عنوان Hi Speed Servo نیز نام برده میشود . تورک و یا همان نیروی تولیدی آنها و نیز ابعاد و وزن آنها می تواند بسیار متفاوت باشد .

مزایا : ۱) سرعت بالا ۲) دقت بالا معایب : ۱) کمیاب بودن ۲) گرانی


۲) ج - سروو های میکرو / مینی :

این نوع سروو همانگونه که از نامشان پیداست در ابعاد کو چک ساخته می شوند
و در وسایل کوچک و هواپیماهای فومی و عموما با طول بال زیر یک متر کاربرد دارند. توان تولدی آنها نیز مثل اندازه شان کوچک است و از چندصد گرم شروع شده و به ندرت به ۲.۵ تا ۳ کیلوگرم میرسد .

مزایا : ۱) ابعاد کوچک ۲) وزن بسیار سبک ۳) فراوانی ۴) قیمت نسبتا ارزان
معایب : ۱) بسیار ظربه پذیر و حساس بودن به ظربه و فشار


۲) د - سروو های متال گیر :

همانگونه که از نام آنها پیداست جدای از سرعت ، توان و ابعاد آنها که میتواند متفاوت باشد دارای مزیت فلزی بودن چرخ دنده های قسمت گیربکس هستند که این امتیاز باعث قابل اطمینان تر بودن در مقابل فشارهای زیاد و طول عمر بیشتر سروو میشود . معمولا از این نوع چرخ دنده در سروو هایی با نیروی بالا و یا خیلی سریع استفاده میشود .

مزایا : ۱) توان بالا ۲) طول عمر زیاد ۳) مقاوم در تحمل ظربه ها و فشارهای اضافه .
معایب : ۱) گران بودن ۲) وزن آنها کمی زیاد است .


۲) ه - سروو های تورک بالا :

این نوع سروو که به High Torque Servo[/b] معروف است با تورک های بالا تولید شده و معمولا توان آنها از ۴ کیلوگرم به بالا است توان آنها گاهی تا ۳۰ کیلو و یا حتی بیشتر هم می رسد .
اغلب آنها از چرخ دنده های فلزی به علت توان بالا استفاده می کنند .
مزایا : ۱) توان بالا معایب : ۱) گران بودن ۲) وزن آنها زیاد است ۳) مصرف جریان آنها بالا است


-------------------------------------------------------------------------------------------

انواع هواپیما از نظر جنس بدنه

یک هواپیما از سه قسمت اصلی تشکیل میشود (موتور - بدنه - سیستم رادیو کنترل) که مهمترین قسمت بدنه هواپیما است چون موتور و رادیو کنترل معمولا با تنوع زیادی در بازار به صورت آماده برای همه سایز های مختلف هواپیماها موجود است و این بدنه هواپیما است که در اختیار ما است البته انتخاب درست موتور و رادیو هم خیلی مهم هستند ولی بعدا درباره آنها مفصلا صحبت خواهیم کرد .

هواپیماها از نظر جنس بدنه کلا به چهار دسته اصلی تقسیم میشوند
۱) بدنه چوبی
۲) کامبوزیت
۳) فوم