وزیران پرسید وزیر عاقل کجاست ؟ گفتند از وزارت دست برداشته و به

عبادت خدا مشغول شده است . پادشاه نزد وزیر رفت و از او پرسید از من

چه خطا دیده ای که وزارت را ترک کردی ؟

گفت  از پنج سبب :

اول : آنکه تو نشسته بودی و من به حضور تو ایستاده می ماندم ، اکنون

بندگی خدایی  می کنم که مرا در وقت نماز حکم به نشستن می کند

دوم : آنکه طعام می خوردی و من نگاه می کردم ، اکنون رازقی پیدا کردم

که خود نمی خورد و مرا می خوراند

سوم : آنکه تو خواب می نمودی و من پاسبانی می کردم ،اکنون خدای

من چنان است که خود هرگز نمی خوابد و مرا پاسبانی می کند

چهارم : آنکه می ترسیدم اگر تو بمیری مرا از دشمنان آسیب رسد ،اکنون

خدای من چنان است که هرگز نمی میرد و مرا از دشمنان آسیب نخواهد رسید

پنجم : آنکه می ترسیدم اگر گناهی از من سر زند عفو نکنی ، اکنون

خدای من چنان رحیم است که هر روز صد گناه می کنم و او می بخشاید

و عفو می کند .