ffd700;">ای که فصل آمدنت ، زیباترین فصل زندگانی است وحضورت گویاترین پیام آشنایی
ffd700;">ای که باب خدایی و واسطه فیض ، دریای رحمتی و بی کران مهر
ffd700;">مارا دریاب!
ffd700;">ما را دریاب که خوب می دانیم این ماییم که در غفلت به سر می بریم،در غیبت از خود و مولای عشق وشما حاضر ترین حاضرانید.
ffd700;">این ماییم که پرده غفلت و زنگار عصیان ، چون خاری در چشمانمان غلتیده و مانع دیدار یارمان گشته است.
ffd700;">این ماییم که معرفت شما را کسب نکرده وبدون شناخت ،بانگ عاشقی ویاری سر می دهیم
ffd700;">غافل از اینکه معرفت شما الفبای عاشقی است
ffd700;">وبدون این مهم پا نهادن در میدان عشق ورزی کاری بس بیهوده است.
ffd700;">این ماییم که شما را در پس پرده غیبت به انتظار نهاده ایم.
ffd700;">آری !
ffd700;">منتظر واقعی شماییدffd700;"> که در انتظار ظهور ما از غفلت وخودیت واز سر در گمی وحیرت نشسته اید.
ffd700;">این، ماییم که چونان فرزندانی ناسپاس ،یادی از پدر سفر کرده مان نمی کنیم،
ffd700;">پدری مهربان که از اعمال ورفتار نابخردانه فرزندانش چشمانش به اشک می نشیند
ffd700;"> ودل رووف وپر عطوفتش از بی مهری ما طوفانی می شود.
ffd700;">این ماییم که معنی عدالت را به درستی نمی دانیم و مدینه فاضله ی مهدی را باورنداریم و
ffd700;"> آن دولت کریمه که عدالت را با تمامی معانیش محقق می سازد ، به خاطر نداریم.
ffd700;"> آری، اگر به یقین آرمان شهر مهدوی را می شناختیم وباورش می کردیم،
ffd700;">آنگاه مضطر واقعی می شدیم و بی تابانه مشتاق آمدنش می بودیم
ffd700;">وبرای تحقق آرمانش مهیا می شدیم.
ffd700;">این، مائیم که شما را تنها در دعاهای ندبه و فرج و در آدینه ها که دلهایمان غرق دلتنگی است،یاد می کنیم
ffd700;"> ودر عرصه های دیگر زندگی ، در کار و ازدواج و تحصیل و هزاران هزار لحظه دیگر بدست فراموشی سپرده ایم.
ffd700;">پس ای مولای عشق! ما را دریاب!
ffd700;">برایمان دعا کنffd700;"> تا از غیبت به در آییم و زنگار غفلت را بزداییم.
ffd700;">برایمان دعا کنffd700;"> تا جام معرفتت را سر کشیم و مضطر در پی ات باشیم.
ffd700;">برایمان دعا کنffd700;"> که تنها شما را الگوی زندگی خویش قرار داده و از هرچه نا پاکی است، به دور باشیم.