از سیاست‌بازی تا اخلاق سیاسی؛
حاشیه‌ای بر پایان ماجرای «پول‌های کثیف»
سیاست‌مداران و مردم ایران که همیشه به خاطر رعایت اخلاق در مبارزات سیاسی و حزبی خود در برابر نظام های غربی افتخار می کنند، اما...
سرویس سیاسی جام نیوز:0000cd;"> ایرانیان اواخر دهه پنجاه و اوایل دهه شصت به یاد دارند که موج شایعات و اتهام زنی به مسئولین نظام جمهوری اسلامی توسط منافقین و یا رسانه های غربی مخالف نظام، مطرح می شد و نوک تیز این تهمت ها هم عمدتا انقلابیون مؤثر و یا سران نظام بودند.
0000cd;">اتهاماتی که گاه به متهم کردن برخی بزرگان انقلاب به مشارکت در توطئه قتل دیگر انقلابیون نیز کشیده می شد و شاید نمونه بارز برای این تهمت های ناروا، شهید مظلوم دکتر بهشتی بود.
0000cd;">در میان تمام شایعات و انتصاب مطالب بدون سند، امور اقتصادی شاخص ترین زمینه تهمت ها بود و انتصاب ثروت های نجومی به برخی بزرگان، داغ ترین شایعات منقول در مجالس عمومی به شمار می رفت.
0000cd;">این مساله از این جهت اهمیت داشت که مخالفان انقلاب با اشاره به اسلامی بودن نظام، سعی در القای جریان داشتن سیستم فئودالیته در میان سران نظام بودند و در صدد القای این مطلب به مردم برمی آمدند که سیاسیون اسلام گرا نیز چیزی فراتر از سران نظام های سرمایه دار، نیستند.
0000cd;">این جریان بعد از پیروزی انقلاب شروع شد و تا مدت ها خوراک تبلیغات رسانه های مخالف انقلاب ایران بود. در میان مسئولین جمهوری اسلامی که معتقد به آرمان های اسلامی انقلاب بودند، رویه تهمت زنی و شایعه پراکنی حتی میان احزاب مخالف، نیز وجود نداشت و اگر هم بود بسیار اندک و نادر.
0000cd;">از برخی موارد در سال های قبل از 88 که بگذریم، اما متاسفانه جریان نامبارک اتهام زنی و ادعاهای بدون سند، آن هم به طور رسمی و از رسانه های عمومی کشور در سال 88 و در جریان مبارزات انتخاباتی همان سال میان کاندیداهای مقام ریاست جمهوری شروع و بروز بیشتری یافت.
0000cd;">شاید بتوان گفت که آن روزها مبدائی برای یک رسم ناپسند سیاسی بلکه به نوعی نقطه آغاز خروج برخی سیاست مداران و احزاب از دایره اخلاق بود.
0000cd;">سیاست‌مداران و مردم ایران که همیشه به خاطر رعایت اخلاق در مبارزات سیاسی و حزبی خود در برابر نظام های غربی افتخار می کنند، اما عده ای با منش سیاسی خود دچار این انحراف شده اند، و این انحراف به پای تمام ایرانیان نوشته می شود.
0000cd;">در مبارزات انتخاباتی مختلف شیوه اتهام زنی و ادعای بدون سند، تبدیل به یکی از روش های کارآمد برای جذب آرا گردید. در انتخابات اخیر ریاست جمهوری و در جریان مناظرات کاندیداها نیز شاهد چند نمونه از آن بودیم که مسأله کوی دانشگاه و مذاکرات شورای امنیت ملی در آن واقعه، محمل این تهمت زنی ها گردیده بود.
0000cd;">البته این رسم غیراسلامی نه تنها در انتخابات بلکه در تقابل عادی احزاب با یکدیگر نیز شایع شده بود و جای بسیار افسوس و تأسف را برای دلسوزان انقلاب باقی گذاشت.
0000cd;">حال دیگر دشمنان ایران و نظام اسلامی، نیازی به تولید شایعات درباره امور داخلی و سیاسی ایران نداشتند که این شایعات در خود ایران و در درگیری های حزبی تولید می شد و حتی رسانه های مخالف نظام از سخنان این روزهای برخی سیاسیون ایران مستند و تأییدی بر سخنان سه دهه گذشته خود پیدا می کردند!
0000cd;">چندی است که برای مخالفان نظام، سوژه‌سازی می کنیم، و شاید آخرین نمونه این پدیده، ادعاهای اخیر درباره "پول های کثیف" انتخاباتی باشد.
0000cd;">.png)
0000cd;">.png)
0000cd;">.jpg)
0000cd;">مطلبی که توسط وزیر محترم کشور مطرح شد، مدتی سوژه رسانه های داخل و خارج گردید و در فرجام داستان وزیر کشور از ادعای خود عدول کرد و ادعا نمود جریان را رسانه ها بزرگ کرده‌اند و منظور او از طرح نظریه پول های کثیف چیز دیگری بوده و رسانه ها با عدم رعایت انصاف و امانت، موضوع را به گونه ای دیگر طرح کرده اند.
0000cd;">جریان پول های کثیف نیز پایان یافت؛ بدون تعلقات سیاسی و طرفداری از شخصی خاص و بدون اینکه بخواهیم درباره اظهارات اشخاص قضاوت کنیم و یا شخصی را به دروغ گویی متهم گردانیم و با تأکید بر اینکه تخلفات اقتصادی و مفاسد مالی در کشور ایران مانند بسیاری جوامع دیگر وجود دارد، باید گفت در آیین اسلام اصولی اخلاقی وجود دارد که جاری در تمام شئون زندگی اجتماعی است و نهی از تهمت و نسبت ها و ادعاهای بدون سند یکی از این اصول است.
0000cd;">.jpg)
0000cd;">.png)
0000cd;">.png)
0000cd;">اگر تمامی احزاب و گروه ها و چهره های سیاسی چه در مجلس، چه در دولت و چه در قوه قضاییه و چه در هر حزب سیاسی مؤثری، به این اصل پایبند باشند نه بهانه ای به دست مخالفان نظام میرسد و نه سلامت و امنیت روانی جامعه مغشوش می شود.
0000cd;">نظام ما بر پایه دو اصل جمهوریت و اسلامیت استوار است و نباید برای تبلور جمهوریت نظام که در انتخابات جلوه می کند، اسلامیت نظام را با عدم رعایت اخلاق و اسلام، زیر سؤال برد.