مادرم که نگران «عبدالله» بود، رو به او کرد و گفت: «پسرم، عبدالله جان! مراقب خودت باش  اوضاع جبهه‌ها خیلی خطرناک است.» «عبدالله» با خنده در جواب مادرم گفت: «مادر جان! مطمئن باش من الآن شهید نمی‌شوم  من در «بیت المقدس» شهید می‌شوم!» «عبدالله»، پس از اتمام مرخصی‌اش، دوباره روانه‌ی جبهه شد و در عملیات «بیت المقدس» شرکت کرد و به شهادت رسید؛ طوری که حرفش، در رابطه با شهادتش در عملیات «بیت المقدس»، برای‌مان به حقیقت پیوست.  «عبدالله وهاب‌پور»، که اولین اعزامش به جبهه در تاریخ ۲۲/۲/۶۱ بود، درست یک سال بعد و در همان روز ـ یعنی در تاریخ ۲۲/۲/۶۲ ـ در آزادسازی خرمشهر، به فیض شهادت رسید.

 

 

راوی:خانواده شهید

منبع:کتاب پابوس صص۲۳-۲۴