در شبهای بی قراری قرار من باش؛

در لحظه های بی پناهی پناه من باش

مگه نمیگی تو دل همه هستی؛ پس چرا دل من بیقرارته؟

مگه نمیگی پا به پای همتون میام ؛

پس چرا راهم را گم کرده ام و دارم به بیراهه میرم؟

مگه نمیگی دستم و میگیری ؛پس چرا دست خالی هستم؟

مگه نمیگی در لحظه لحظه زندگی با منی؛

 پس چرا این همه مشکل ریخته رو سرم؟

مگه نمیگی با غم و غصه  بیگانه ای؛

 پس چرا این همه غم دارم؟

مگه نمیگی با بودنم در کنارتان احساس آرامش میکنید

؛پس چرا چشمانم هر روز به یادت گریانند؟

مگه نمیگی دعا کنید تابیام ؛

روز وشب ذکر صلوات بر ورد زبان داریم و

 دعای اللهم عجل را سر میدهیم پس چرا نمی آیی؟

مگه نمیگی ...

آقا چقدر بگم که چی گفتی چقدر باید

 از دل کوچیک و بیقرارم بگم که تواین دنیای تنگ و تاریک

 هیچکس را ندارد آقا کمکم کن خودم را پیدا کنم

 کمکم کن وقتی که جمعه میشه سفره دلم را

 در کوی مهربانی ات باز کنم نه در کوی گناه؛

کمکم کن بگم اللهم عجل لولیک الفرج

  کمکم کن از صمیم دل بخوانمت و برایت بگویم

مولا جان