یک روز خبر آوردند که پیرزنی در ماهان ساعت ها به انتظار تاکسی ایستاده، ولی کسی او را سوار نمی کند. پیرزن هم عصبانی می شود و فریاد کنان اعتراض می کند که راننده تاکسی ها فقط دختران و زن های جوان را سوار می کنند و من پیرزن باید این همه مدت در خیابان بمانم.
حاجی آن قدر ناراحت شد که همان موقع با فرماندار تماس گرفت و لیست تاکسی دارها را خواست و ابلاغ کرد که از این به بعد تاکسی به کسانی واگذار می شود که توسط سپاه گزینش شوند.حالت چهره اش در آن لحظه ای که این خبر را شنید، فراموشم نمی شود.
اصولا حاجی هر وقت خلافی می دید، دست هایش می لرزید و رنگش می پرید و حتی حالت ضعف به او دست می داد. این خصلت آدم های مؤمن است که در مقابل خلاف بی تاب می شوند.
سایت شهید آوینی
برگرفته از کتاب " دل دریایی " صفحه ۵
مقام معظم رهبری(مدظله العالی):«خیابانها را به نام شهدا، کردیم تا هر وقت نشانی منزل را می دهیم؛بدانیم از گذرگاه خون کدام شهید، با آرامش و امنیت به منزل می رسیم.»
خدایا ما را شرمنده شهدا ، جانبازان ،آزادگان ،رزمندگان و خانواده های عزیزشون نکن
شادی روح مطهرشون
اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم واحشرنا معهم واهلک اعدائهم اجمعین
خدایا ما را قدر دان خون شهدا و ادامه دهنده راه امام و شهدا قرار بده
الهی بحق عمه ی سادات «عجل لولیک الفرج»
