نعش خورشید را بر شانه هایت گذاشتی تا طلسم جادوگری را بیابی خورشید در تو مرده است و هنوز تو می دوی هنوز چه ساده ای. ستارگان دستهایشان را زیر نور مهتاب شستند
آری بی نشان امدی و درد کشان برگشتی بی نشان امدی درد چشان برگشتی و سهم ما این بود که اینگونه آواره و حیران تو باشیم