b22222;">در بحث تفاخر، به آیه ۲۰ سوره حدید اشاره میکنیم ، که برخی از مفسرین این آیه گرانقدر رو بیان کننده مراحل حیات می دونند؛
زمانی که انسان به دنیا میاد " لهو " داره؛ منظور حرکات بی هدف و بی منظوری که نوزادان در ابتدای حیات انجام میدن .

" لعب "بازیهاییه که انسان در سنین بالاتر از کودکی و در نوجوانی انجام میده، که از قوانین و مقررات خاصی پیروی میکنه  و با اراده و هدف خاصی انجام میشه .
متأسفانه بسیاری از افراد حتی در سنین بالا و میانسالی همچنان درگیر بازیهایی میشن که به پیروزی و موفقیت در این بازیها افتخار میکنن
گاهی اوقات افراد تمام عمر خودشون رو میذارن  تا به دیگران بفهمونند که تو بازیهایشون قهرمانند و هیچ محصول دیگری از زندگی این افراد جز مهارت و برتری در اون بازی خاص دیده نمیشه .

آیا می ارزه که فرد تمام عمر خودش  رو که معادل با ابدیت اوست و باید در مقابل این عمری که صرف کرده حساب پس بده ،رو صرف پیدا کردن مهارت در بازی های کودکانه بکنه؟؟

008000;">نبی اکرم (ص) می فرمایند ：
که هیچ کسی در روز قیامت قدم از قدم بر نمی دارد مگر اینکه به دو سؤال پاسخ دهد ：
اول اینکه عمرش را در چه راهی گذرانده است،
و دوم اینکه جوانی اش را چه کرده است!!

b22222;">دوران جوانی با اینکه جزئی از عمر محسوب میشه ولی به طور جداگانه مورد سؤال قرار می گیره .

با این حال بسیاری از افراد هستن که قسمت اعظم عمر خودشون  رو به چشم و هم چشمی ها و رقابتها می گذرونند بدون اینکه حقیقتا به شخصیت حقیقیشان اضافه بشه و بتونند پاسخگوی ساعتهای تلف شده عمرشون باشن

ودر مرحله سوم می فرمایند "زینته " در مورد زینت، بزرگان گفتن که افراد در آغاز جوانی به زینت و زیباییهای ظاهری بسیار اهمیت می دهند ( البته بسیاری از افراد هم هستن که تا آخر عمر در گیر همین زینتها و زیباییهای ظاهری هستن و این مسأله براشون تو زندگی تبدیل به هدف میشه )

و البته باید به این نکته اشاره کرد که008000;"> ان الله جمیل و یحب الجمال
b22222;">خداوند زیباست و زیبایی رو دوست داره پس خداوند هم طالب زیباییه اون رو  پسندیده میدونه  برای مخلوقاتش به شرط اینکه با هدف خلقت انسان ناسازگاری نداشته باشه ، عمر انسان رو  تلف نکنه و با کرامت و رشد انسان ناسازگار نباشه و مستقلا به عنوان یک هدف به  اون  نگاه نشه.