به چند نمونه از این ویژگیها اشاره می شود:
1 ـ انیس و مونس پدر
معرفت والای حضرت زهرا(سلام الله علیها) حتی در سنین کودکی و نوجوانی از او شخصیتی ساخت که با رحلت مادر بزرگوارش انیس و مونس پدرش رسول خدا شود. این نقش را به گونه ای شایسته ایفا کرد که لقب « ام ابیها» را دریافت نمود.
آیا این نقش آفرینی بدون برخورداری از علم و معرفت عقل و درایت تدبیر و مدیریت امکان پذیر است رفتار فاطمه با پدر به گونه ای بزرگوارانه حکیمانه و فداکارانه بود که پیامبر او را « مادر پدر» نامید
2 ـ فعال در عرصه های اجتماعی و سیاسی
به خانه مهاجر و انصار رفتن و آنان را به دفاع از «ولایت» تحریک و تحریض نمودن قاعدین را برترک وظیفه شان شماتت کردن غاصبان و ستمگران را مورد نکوهش قرار دادن شجاعانه در مسجد رسول خدا به ایراد سخن پرداختن و در برابر صاحبان قدرت سکوت نکردن همه و همه نشان دهنده شخصیت و قدرت روحی فاطمه زهرا در عرصه های اجتماعی و سیاسی است. شخصیتی که در دفاع از امت و ولایت جان خویش فدا کرد و درس ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم و بی عدالتی را به همگان آموخت. . اگر فاطمه زهرا در برابر ستم پیشگان نمی ایستاد زینب کبرا درس ایستادگی در برابر ظلم یزیدیان را نمی آموخت و حقائق پر افتخار عاشورا به نسلهای آینده منتقل نمی شد.
3ـ مظهر حجاب و عفاف
بی شک یکی از جلوه های شخصیت فاطمه زهرا «حجاب و عفاف» آن حضرت است. گفتار و کردار آن حجاب که به منزله صدفی برای گوهر وجود زن است به او مصونیت می بخشد. به او فرصت حضور فعالانه و سازنده را در اجتماع می بخشد. به او این امکان را می دهد که خلاقیت ها و توانایی های خود را در عرصه های گوناگون اجتماعی و سیاسی به کارگیرد بدون آنکه مورد طمع و سو استفاده مردان قرار گیرد.
سیره فاطمه زهرا و زینب کبرا در این زمینه حجت را برهمه بانوان به ویژه آنان که خود را پیرو ایشان می دانند تمام کرده است. آنان در اجتماع حضور جدی داشتند اما حضوری با «حجاب و عفاف».
4 ـ محور اصلی خانواده
پیامبر به هنگام ازدواج علی و فاطمه مسئولیت را بین آن دو تقسیم کرد کارهای بیرون از خانه برعهده علی و کارهای داخل خانه بر عهده فاطمه و جالب آنکه فاطمه از این تقسیم کار اظهار خشنودی کرد.
آن بزرگوار علی رغم شخصیت والای علمی و معنوی اش ـ که پس از رسول خدا جبرئیل امین به محضرش شرفیاب می شد ـ هرگز از خانه داری ابایی نداشت و «کار» در محیط خانه را «عار» نمی دانست
وانست دوشادوش علی بن ابیطالب حرکت کند و فرزندانی را ترتیب نموده و به بشریت تقدیم کند که افتخار انسانیت اند. فرزندانی که هر کدام به تنهایی «الگویی» برای بشر دیروز و امروز و فردایند. بدون شک نقش فاطمه زهرا در پرورش چنین فرزندانی اگر بیشتر از علی بن ابیطالب نباشد کمتر نیست.
او بود که در غیاب علی که غالبا در میدان های جنگ در رکاب پیامبر می جنگید به تربیت فرزندان می پرداخت.
بدون شک نقش آفرینی بانوان در محیط خانه و خانواده بسیار مهمتر از اشتغال و حضور اجتماعی است هر چند بانوان بسیاری هستند که می توانند این دو نقش را به صورت هماهنگ و متعادل با یکدیگر جمع کنند ولی نمی توان انکار کرد که جمع بین این دو از توان بسیاری دیگر خارج است
