008000;">به نام خدا
فقيري به حضور امام كاظم (علیه السلام) آمد و عرض كرد: تهيدست هستم مرا از تهي دستي و فقر نجات بده ، اگر صد درهم پول داشته باشم ، با تجارت و خريد و فروش خود را از فقر و ناداري نجات مي دهم .
امام كاظم (علیه السلام) با روي خوش و لبخند، به او فرمود: من از تو يك سؤ ال مي كنم ، اگر پاسخ صحيح دادي ، ده برابر خواسته تو را به تو خواهم داد. فقير عرض كرد: بپرسيد.
امام كاظم (علیه السلام) فرمود: اگر بنا باشد تو در دنيا براي خود آرزوئي كني ، چه آرزو مي كني؟
فقير گفت : آرزو مي كنم توفيق انجام حقوق برادران ديني بيابم ، و براي حفظ دين و برادران ديني ، قانون تقيه را رعايت كنم .
امام كاظم (علیه السلام) فرمود: چرا دوستي با ما خاندان را، آرزو نمي كني .
او عرض كرد: اين صفت در من هست ، خدا را برداشتن چنين نعمتي سپاس مي گويم ، و از درگاهش مي خواهم ، تا خصال نيكي كه ندارم به من بدهد.
امام كاظم (علیه السلام) فرمود: پاسخ نيكي دادي ، آنگاه دو هزار درهم (كه 20 برابر خواسته او بود) به او داد و فرمود: اين پول را در خريد و فروش مازور به كار ببريد زيرا كالاي خشك است (و كمتر آسيب پذير است (. به اين ترتيب به او كمك كرد، و او را براي تجارت و كسب و كار تشويق و راهنمايي فرمود.