عکسی که بارها برایش گریه کردم…
شرمنده میکند …
نمازهایمان اگر “نماز” بود که موقع سفر ذوق نمیکردیم از
شکسته شدنش..
نمازهایمان اگر نماز بود که
رکعت آخرش اینقدر کیف نداشت..!
اگر نمازهایمان نماز بود
که تبدیل نمیشد به نمایش پانتومیم
برای نشان دادن آدرس شارژر گوشی..!!
اگر نمازمان نماز بود
که تبدیل نمیشد به یک فرصت طلایی
برای خلق ایده های بکر..!
تبدیل نمیشد به مناسب ترین زمان تحلیل رفتار
فلان همکار..!
تبدیل نمیشد به ماشین حساب..!
نه
نمازهایمان نماز نیست..
اگر نماز بود،یک کارواش قوی میشد
و
با فشار میشست از دلمان همه ی
سیاهی را،
لکه ها را،
زشتی ها را..
اگر نماز بود،میشد کیمیا
و
مس وجودمان را تبدیل میکرد به طلا..
اگر نمازمان نماز بود،میشد پل
میشد پناهگاه
میشد دارو
میشد درمان
میشد میعادگاه..
خدایا تو که درهای آسمانت را سخاوتمندانه باز کرده ای
من از تو فقط یک چیز میخواهم
بر من منت بگذار و کاری کن نمازهایم “نماز” شود
فقط همین
—–