008000;">بسم الله الرحمن الرحیم

ff0000;">آزادى سياسى تنها يك نظريه است نه يك واقعيت . لذ ا آدمى بايد بداند كه چگونه از واژه آزادى

سياسى براى فريب توده ها استفاده كند و سپس آن را براى درهم شكستن قدرت حزب حاكم بكارگيرد .

البته اگر حزب حاكم قبلا خود از چنين شيوه اى براى دستيابى به قدرت استفاده كرده باشد، بهتر مى توان

همين شيوه را در مورد او بكار برد. به كمك واژه به اصطلاح آزادى مى توان همين شيوه را در مورد او بكار

برد. به كمك واژه به اصطلاح آزادى مى توان پايه هاى حزب حاكم را سست و لرزان ساخت و بى اعتباريش را

به توده مردم نشان داد. از آنجا كه توده ناآگاه نمى تواند حتى يك روز هم بدون راهنما و رهبر هدفهايش را

خود راهبرى نمايد، لذا به آسانى رهبرى حزب جديد را مى پذيرد و بدين سان رژيم قديم جاى خود را به

رژيم جديد مى دهد.

 

هنگامى كه ما به قدرت رسيديم، يعنى قدرت را از چنگ فرمانروايانى كه با استفاده از واژه آزادى بر

مردم حكومت مى كنند، خارج ساختيم، طلا جاى قدرت را خواهد گرفت. ff0000;">بنياد نهادن حكومت براساس آزادى

ff0000;">غيرممكن است. زيرا كسى نمى تواند آزادى را در متعارف و متعادل ترين نوع آن بكارگيرد . اگر صرفاً براى

مدت كوتاهى مردم را در اداره امور خويش آزاد بگذاريم تا هر كس فرمانرواى خويش بشود ، ديرى نخواهد

پاييد كه انسجام امور از هم گسيخته مى شود و مردم دست به كشتار همديگر مى زنند و از دولت چيزى جز

تلى خاكستر به جاى نخواهد ماند.