علامات عجب
0000cd;">به نام خدا
رتبه دیگر از عجب آن است که خود را از مردم دیگر ممتاز بداند ... و اعتماد به خود و ایمان و اعمال خود کند و دیگر مخلوق را ناچیز و ناقص شمارد و بـه همه مردم به نظر خوارى نگاه کند، و در دل یا زبان، بندگان خدا را سرزنش و تعییر کند. هر کس را به طورى از درگاه رحمت حق دور کند و رحمت را خاص خود و یک دسته مثل خود قرار دهد. صاحب این مقام به جایى رسد که هر چه عمل صالح از مردم ببیند به آن مناقشـه کند و در دل در آن به یک نحو خدشه کند، و اعمال خود را از آن خدشه و مناقشه پاک بداند. اعمال حسنه مردم را چیزى نشمارد، و همان عمل اگر از خودش صادر شد بزرگ بداند. عیوب مردم را خوب ادراک کند و از عیب خود غافل باشد. اینها علامت عجب است، گرچه خود انسان از آن غافل است.
[ امام خمینی ، چهل حدیث ، نشر فرهنگی رجاء، 1368 ، ص54. ]