هدایت غریزی

میل به شیر خوردن از ابتدا در کودک هست؛ وقتی که گرسنه می شود و این احتیاج در وجودش پیدا می شود، این میل تحریک می شود و او را هدایت می کند که در جستجوی پستان ندیده و نشناخته و انس و عادت نگرفته بر آید. همان میل او را هدایت می کند، این میل خودش خود به خود راهنماست، او را وادار می کند که دهانش را باز کند و در جستجو بر آید، اگر نیافت گریه کند. خود گریه کردن استمداد و کمک خواستن از مادر است، همان مادری که هنوز او را نمی شناسد و از وجودش اطلاع ندارد