008000;">مولاى من! آسوده بخواب؛ آرام در كنار جدّ غريبت جاى گير!
مولاى من! شهادت تو هر چند بر آسمانيان و زمينيان ناگوار
است و تشييع غريبانه پيكر فرسوده از عبادت تو هر چند دلها
را سخت مىفشارد؛ ولى كيست كه نداند عروج تو، پايانى
است بر اشكهاى هميشه جارىات و مرهمى است بر داغ
دل سوختهات كه سى سال در سوز و گداز بود.
مولاى من! آسوده بخواب كه مىدانم اكنون در حلقه
عاشوراييانى... .