| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| نمایش موضوع به شکل عادی | |||
| اطلاعات نویسنده |
اسامی کاربران مسدود شده
شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲ ۰۵:۱۳ بعد از ظهر
[#23]
|
||
|
آقا
شماره عضویت :
13
حالت :
ارسال ها :
143
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
199
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
1115
پسند ها :
158
تشکر شده : 166
|
نون القلم و ما یسطرون
اینها تقصیری ندارند ... شاید کسی نبوده تا راه درست را یادشان دهد ... حرف زدن که هنر نمی خواهد ... یقینا تقصیر از بنده ست که با حضور در روم نتوانستم تاثیرگذار باشم اینجا که چت روم مذهبی است ... یادم است در گذشته در روم های دوست یابی بعضی از رفقا فعالیت داشتند ... و شاهد تاثیر گذاری شان بودم ... افرادی که دین گریز بودند ... اهل نماز و روزه نبودند ... اهل دروغ و دغل بودند .. اما با تلاش رفقا به راه امدند چرا بنده نمی توانم مانند انها تاثیر گذار باشم شاید بگویید انها می خواستند که هدایت شدند ولی اینها نمی خواهند ... اینها شاید همین هایی باشند که اسمهایشان را به عنوان گناهکار و مستحق مجازات علم کردیم چشم ... سوالی دیگر می پرسم .. این ادم بد ها نخواستند ...اما ایا اصلا بدی را خوب کرده ایم ؟ ... یا اینکه هر ادم بدی که دیدیم گفتیم که اینها نخواستند؟؟؟؟ مگر مقام معظم رهبری بارها نفرمودند فضای مجازی یکی از بزرگترین راه های نفوذ تهاجم فرهنگیست و غرب با تکیه بر این وسیله به اهدافش می رسد و ما هم در جوابشان از همین راه وارد می شویم و باید سنگرها را حفظ کنیم !!!! قرار است از چه دفاع کنیم ؟...اصلا برای چه سنگر بگیریم ... تا از چه کسانی محافظت نماییم؟ ایا ما از این راه وارد شدیم ؟... یا نکند به نابرادران غربی مان کمک کردیم؟ چقدر بگویم این سیره ی شهدا را : که یکی از بزرگترین تکالیف ما در راه خدمت به امام زمان .. خدمت به مردم و جذب حداکثری در دین است اینکه در روم بنشنییم و دعا بخوانیم و یا بحث هایی کنیم که فقط علم ظاهری مان بالا برود ... در حالی که شاید برادری اصلا منحرف کنارمان باشد که بشود از راه رفاقت به راهش اورد و راهنمایش بود ... اما نه تنها کمکی نکردیم همان اول سنگر گرفتیم و جبهه حق و باطل ایجاد کردیم ... شما بگویید چون شاید بنده مصداق ها را گم کرده باشم ...این خدمت به امام زمان است!؟.. حتما بنده هم یار منتظر اقا هستم!!! دعای عهد و ندبه خوانیم و جمکران رویم ... چه سود ؟ ... در عمل کار براید به سخنرانی نیست ... و بازهم یاد برادران شهیدمان می افتم که جدا سیره شان این چنینی نبوده کجایی اقا سید مجتبی علمدار ... کجایی ناصر بهداشت ... کجایی حاج حسین خرازی... کجایی شهید دوامی ... کجایی شهید باخیره ... کجایی مصطفی ردانی پور ... کجایی عبدالله .. صدای یابن الحسن هایت را دگر نمی شنوم...؟!؟! برگردید که راه گم کرده ام .. مگر نمی گفتید کار که برای خدا باشد ... نباید ترسید ... تا پای جان باید ایستاد ... مگر نمی گفتید امام زمان یاری می خواهد که اهل عمل باشد و خدمت در راه خدا کند به مردم ...واما ما چقدر تند دور رفقای به خطا رفته مان خطی قرمز و بزرگ می کشیم ......اینها که اینجا هستند که تازه غریبه اند .. من از رفقا می گویم نمی دانم ... به بنده می گویند چرا از سید مجتبی در فضای مجازی مطلب نمی گذاری چه بگم؟ ... بگم اگه اقا سید مجتبی الان در این روم بود دست هر جوونی که خطا می رفت رو می گرفت و جذبش می کرد ... بگم سیدمجتبی هیئت بیت الزهرای ساری که بود دست هر جوونی رو می گرفت و کمکش می کرد ... چه مومن و چه منحرف ... اصلا هم نمی ترسید که هیئت خراب شود.. بگم که همان موقع هم می گفتند سید مجتبی این کار ها را نکن .. اینها لیاقت ندارند... اما سید کار خودش را می کرد....چون خدا پشتش بود .. چون اخلاص داشت و با معرفت بود... (اصلا شاید سید مجتبی و شهدا اشتباه می کردند !؟..نمی دانم)... ایا دانستید چرا از حقایق سید مجتبی ها گفته نمی شود ؟ ... چون به ضرر ماست... چون باد نفسمان می خوابد .. امروزه هم خیلی ها ، علمدار و علم به دوش سید مجتبی ها شدند در حالی که همان دوران جلوی شهدا می ایستادند ... ما هم اگر حواسمان نباشد و غفلت کنیم دست کمی از انها نداریم... باز برویم بگوییم کجایی امام زمان و اشک های بی ثمر بریزیم... محبان واقعی شهدا بودند که اهل عمل بودند... نه اهل حرف راه که الحمدلله روشن است ... هر که خواست بسم الله.... شهادت را به هر کس ندهند ... باید هزار بار جان داده باشی تا یک بار شهید بشی یا شهید
ویرایش ارسال توسط : اسمونی
در تاریخ : شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲ ۰۵:۳۵ بعد از ظهر |
||
|
|
||
