آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
آیا پای پدرتان را بوسیده اید؟
پنجشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۲ ۰۴:۲۰ بعد از ظهر
[#8]
|
||
بانو
شماره عضویت :
12
حالت :
ارسال ها :
3166
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
356
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
13846
پسند ها :
3168
تشکر شده : 2569
|
نوشته شده توسط : ملیسا70 » [quote=الی . ارمیا] میشه بگی کجای قران دقیقا گفته نباید بانفرت و بغض به پدرو مادر نگاه کرد؟ وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾ وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا ﴿۲۴﴾ سوره اسرائ / آیات 23 و 24 و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى و از سر مهربانى بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو پروردگارا آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند حضرت صادق عليه السلام گفتند: أمَّا اينکه خدا ميگويد: إمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ اَحَدُ هُمَا أو کلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا اُفِّ وَ لَا تَنْهَرُهَما. معنايش آنستکه: اگر آنها ترا ناراحت وخسته وملول نمودند، تو به آنها اُفّ هم نگو! و اگر تو را زدند، تو آنها را دفع مکن، و از خود مران! و معناي وَ قُلْ لهما قولاً کريماً آنستکه:اگر ترا بزنند؛ تو به آنها بگو: خداوند شما را مورد غفران خود قرار دهد. اينست معناي قول کريم. يعني گفتار بزرگوارانه. ومعناي وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ آنستکه: چشم خود را بر آنها خيره مکن؛ و نظر تند و حادّ منما؛ بلکه نظر رحمت و رقّت باشد؛ و صدايت را بلندتر از صداي ايشان مکن! و دستت را بالاتر از دست آنها مدار! و در راه رفتن پيشاپيش آنها راه مرو، و گام برندار! و نيز در اُصول کافي با سند متّصل خود از حضرت صادق عليه السلام وارد است که: فرمود: لَوْ عَلِمَ اَللهُ شَيْئاً أدْنَي مِنْ اُفًّ لَنَهَي عَنْهُ، وَ هُوَ مِنْ أدْنَي الْعُقُوقِ، وَ مِنَ الْعُقُوقِ، أنْ يَنْظُرَ الرَّجُلُ إلَي وَالدَيْهِ، فَيَحُدُّ النَّظَرَ إلَيْهِمَا (اگر خداوند چيزي را از اُفّ گفتن پائينتر ميدانست، هر آينه از آن نهي مینمود (يعني اُفّ گفتن مثل اينست که پدر و مادر انسان چيزي بگويند؛ وإنسان را ناخوشايند آيد، و انسان بگويد: آخ يا آه! که اين کلمه، کوچکترين و نازل ترين کلمهای براي إنکار است.) و اينکه اگر کسي به پدر و مادرش اُفّ بگويد، عاقِّ والدين میشود، اين پائين ترين درجه از عاقّ شدن است. و بعضي از أقسام آن اينست که: انسان به پدر و مادر نظر تند بنمايد. |
||
|