السلام علیکم
من یک عالم دین نیستم اما می دانم که اسلام برای هر موضوعی یک راه حل دارد. شما با توصیه های خوبتان مشکل سطحی را حل می کتید اما ریشه مشکل را حل نمی کنید. در اسلام به ازدواج اهمیت داده شده ولی گویا فقط ما احساس یک پسر جوان را درک می کنیم نه یک دختر. در صدر اسلام حتی مشکل یک زن بیوه هم حل می شد. به محض تمام شدن عده یک زن سیل خواستگاران روانه می شدند نه برای هوسرانی بلکه برای ادای تکلیف و خدمت به مشکل . اصلا اساس زندگی اجتماعی بر اساس داشتن چند زن است اما تخفیف در ان است که اگر مردی نتواند عدللت کند به یک زن اکتفا کند. قطعا دو کس حاضر نیستند حق خود را به دیگری بدهند اول پادشاه که به پسرش هم در حیاتش این قدرت را واگذار نمی کند . دوم زن که نمی خواهد شوهرش همسر دیگری داشته باشد. از همه مهمتر عرف هم چنان است که زشت است پدری در مسجد اعلام کند دختری دارد و اگر فرد خوبی پیدا شود به او می دهد.
ایا براستی در اسلام رضایت زن شرط است ؟ کدام سندی بر ان وجود دارد؟ متاسفانه زنان ما هم نمی دانند که این حق انها نیست که در خصوص ازدواج همسرانشان ( با داشتن توانایی) تصمیم بگیرند . شاید یک زن بقول خودش با رضایت ندادن از ازدواج همسرش جلوگیری کند اما ناخواسته مشکلی به مشکلات دختران مانده از ازدواج اضافه می کند. این گونه زنان چرا بعدا حاضر می شوند دختران بزرگ خویش را به مردان متاهل بدهند.