آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
♦*♦*♦ یا لیتنی(ای کاش) های قــــرآن ♦*♦*♦
پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۴:۱۲ بعد از ظهر
[#5]
|
||
بانو
شماره عضویت :
70
حالت :
ارسال ها :
5183
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
568
دعوت شدگان :
2
اعتبار کاربر :
34682
پسند ها :
6789
تشکر شده : 6057
|
. مبادا امکانات مادی و دنیوی تو را فریب دهد و آن را در راه فساد و افساد خرج کنی؛ لذا فرمود: هرگز در زمین فساد نکن، چرا که خداوند مفسدان را دوست ندارد. (21) "مفسدان مغرور" کسانی هستند که جنون افزون طلبی دارند و نبض اقتصاد و بازار را دست گرفتـه و از طـریق انحصار کالاهای ضروری مردم، محرومیت و گرانی به وجود میآورند و مـوجب میشوند که فقیر، ضعیفتر و غنی، ثروتمندتر گردد و این فساد در معاش و زندگی مردم است.
نظر گروهی از مفسران را نقل کردیم که فرموده اند: ای قارون! بهره خود را از دنیا ببر، ولی احسان هم بکن. این تفسیر موجب قطع ارتباط آیه با آیات قبل میشود؛ بلکه مراد این است که ای قارون سرمستی نکن، زیرا که دنیا برای کسب آخرت است؛ تو همه امکانات را برای خود مصرف میکنی. (22)اگر انسان کمی در زندگی خود دقیق شود و مراقب مال و اموالی که بدست میآورد باشد و بداند این مال طاهر و پاک، مالی است که بدون حقه بازی و ظلم بدست آمده، دیگر خیلی به آن نمی نازد، چرا که شخص مراقب عاقبت زیادی و کثرت مال بدون اعتدال و سنجیده یالیتنی و افسوس است، همین مالی که خیلی آرزوی داشتنش را داشته موجبات ای کاشکی این همه مال و ثروت اصلاً مال من نبود و آرزو میکند مثل آن کسانی بود که زیردستانش بودند و هیچ اختیار و مالی از خود نداشتند؛ چرا؟ چون او با اختیاری که از مال و ثروت و مکنت و مقام اجتماعیش داشت به زعم خودش باید خیلـی مقام و جایگاهش در آخرت بهتر باشد و لیکـن آن زمانـی که مـرگ به سراغش میآید و در دالان رفتن و بریدن از همین مالهایی است که جوانی و عمرش را صرف اینها کرده، آن هنگام آرزوی هیچ نداشتن میکند و برگشت. نمونه بارز این افراد قارون است. قارون کیست؟ پسر عموی موسی (ع) و مأمور مالیات فرعون از بنی اسرائیل؛ آنقدر به ثروت و دارائی خود مغرور بود که پند هیچ ناصحی را پذیرا نبود. (23)سرگذشت او نیز در همین سوره به زیبائی بیان شده، که انسان به خوبی میفهمد اگر مال و ثروت همه چیزت شد، در آن صورت همین مال و ثروت مایه پشیمانـی و حسرت توست، هم در دالان مرگ و هم در سرای جاوید قیامت که خداوند در کتابش این گونه بیان میکند: «مَا عِندَکُم یَنفَدُ وَ ما عِندَ الله بَاقٍ وَ لَنَجزِیَّنَ الَذِّینَ صَبَرُوا أَجرَهُم بِأَحسَنَ ما کانُوا یَعمَلُون».(24) خداوند متعال میفرماید: آنچه نزد شماست فانی میشود و آنچه نزد خداوند است پایدار و باقی است و کسانی که در انجام وظایف دینی صبر کرده اند پاداششان را در مقابل عملهای بسیار خوبشان خواهیم داد. این آیه گویای این است به قارون و امثال قارونیان هر زمانی که فریب این چند روز که دنیا به شما رو آورده نخورید و به خود مغرور نشوید و از عقیده و فعل و رفتار صحیح قبل از ثروتمندیتان برنگردید (چون میدانید که قارون از پیروان موسی کلیم بود وقتی مقامی به او رسید و مکنت و ثروتی را به دست می آورد و از پیروی و عقیده و رفتار موسی گونه اش دست برداشت و فرعونی شد و راه او را دنبال کرد)؛ چرا؟ چون هر آنچه نزد شماست از ثروت و مقام و آسایش همه از بین رفتنی است و هر آنچه نزد خداست و رنگ بوی الهی میدهد و خدا از آن راضی است ماندگار و جاودان است. ادامـه آیه جواب قارون و قوم را میدهد که میگفتند: یا لیتنی؛ ای کاش این ثروت از آن ما بود و ما به جای قارون بودیم. قرآن در این مورد میفرماید: کسانی که در راه وظایف شرعی و دینی صبر و پایداری میکنند؛ یعنی دل به هوای نفسانی خود نمیدهند که دنبال ثروت باشند و واجباتی که بر عهده خود است را انجام میدهد؛ یعنی همچون قارون زمان حضرت موسی نیستند که ای کاش بگویند برای ثروتمند شدن و قارون شدن اینها (لِنجزینّ الذین صبروا) هستند خداوند متعال در این آیه میفرماید : کسانی که پا روی نفس خود میگذارند و هر مالی را صرف زندگی خود نمیکنند، به نیکوترین وجه که عمل میکنند اجر و پاداش میدهیم. ........ 21 . قصص/ 77 22. بهرام پور، ابوالفضل، تفسیر یک جلدی قرآن کریم با شرح واژگان، ذیل آیه 77 23. تشریح آیات 76 و 77 سوره مبارکه قصص 24. النحل/ 96 نکات آیه چهارم: " یالیتنی" در این آیه از زبان مردم کم ایمان و دنیاپرستی است که مرتبط با آرزوهای دنیویشان هست و هر انسانی ثروت و قدرت را دوست دارد. این "یالیتنی" مقدمه ای است برای گرفتاریهای دنیوی و بالاتر، گرفتاریهای اخروی. "یالیتنی" در آیه، ای کاش مال دار شدن در دنیا از زبان مردمان عاشق ثروت و قدرت است. نکته قابل توجه اینکه: این گونه نیست یالیتنی ها برای این است که چیزی را از دست دادهاند و کار از کار گذشته، مثل دوستی که با او ارتباط برقرار کردند و الان برایش مصیبت به بار آورده و ای کاش میگوید اصلاً با او دوستی نمیکردم؛ گاهی یالیتنی ها ایجابی است؛ یعنی میگوید ای کاش من این گونه نبودم، یا اینها مال من بود و یا جای او بودم. این گونه ای کاشها در صورتی پسندیده است که در خط مستقیم قرار گرفته شده باشد؛ مثال بارز آن مقام شهادت در جهاد فی سبیل ا... است که مجاهد تمام همّ و غمش شهادت در راه خداست، لکن در صورت عدم شهادت آرزو میکند که ای کاش به جای فلان رفیق شهیدش میبود. این یعنی رشد باطنی و معنوی، نه جزء ای کاشهای مذموم و دست و پاگیر دنیوی و اخروی. همانگونه که در مباحث قبل بیان کردیم، یالیتنی هایی که در قرآن آمده را میتوان به دو دسته دنیوی و اخروی تقسیم نمود. |
||
|