آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
❀راه دعا کردن❀
پنجشنبه ۶ آذر ۱۳۹۳ ۱۲:۵۷ بعد از ظهر
[#1]
|
||
عضو
شماره عضویت :
901
حالت :
ارسال ها :
761
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
283
اعتبار کاربر :
8583
پسند ها :
894
تشکر شده : 676
|
امام سجاد عليهالسلام: «بارالها من جادههاي طلب را به سوي تو باز و صاف، و آبشخورهاي اميد به تو رامالامال ميبينم. كمك خواستن از فضل و رحمت تو را مجاز، و درهاي دعا را به روي آنانكه تو را بخوانند و از تو مدد بخواهند باز و گشاده ميبينم، و به يقين ميدانم كه تو آماده اجابت دعاي دعاكنندگان و در كمين پناه دادن به پناه خواهندگان هستي و نيز يقين دارم كه آن كس كه به سوي تو كوچ كند راه زيادي تا رسيدن به تو ندارد. و يقين دارم چهره تو در پرده نيست، اين آمال و اعمال ناشايست بندگان است كه حجاب ديده آنها ميگردد.»
در دعا، درخواست حتمی نکنیم!
شهید مطهری:
هيچ وقت چيزى را بر خدا حتم نكنيد، يعنى نگوييد خدايا فلان چيز را به هر حال من مىخواهم، من كار ندارم حكمت اقتضا مىكند يا نه، مصلحت است يا مصلحت نيست.
ادب عبوديت اقتضا مى كند كه انسان از خدا بخواهد. آن كسى كه از خدا چيز نمى خواهد او در مقابل خدا انانيّت به خرج مى دهد. عبوديت اقتضا مى كند كه انسان هميشه از خداوند چيز بخواهد و وقتى كه انسان از خدا چيز مى خواهد، اول اين را بايد بخواهد:
خدايا اين قلب من را هدايت كن كه از تو آن چيزى را بخواهد كه حكمت و مصلحت است و الّا من خيلى اوقات گمراه مى شوم، چيزهايى براى خود مى خواهم كه نبايد بخواهم.
و چه دعاى بزرگى است! در نهج البلاغه است، مى فرمايد:
اللَّهُمَّ انْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتى، اوْ عَمِهْتُ عَنْ طَلِبَتى، فَدُلَّنى عَلى مَصالِحى، وَ خُذْ بِقَلْبى الى مَراشِدى، فَلَيْسَ ذلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِداياتِكَ، وَ لا بِبِدْعٍ مِنْ كِفاياتِكَ (خطبه 218 فیض الاسلام)
يعنى خدايا اگر زمانى من گنگ و لال شدم نفهميدم از تو چه بايد بخواهم، عوضى چيزى خواستم، خدايا اگر از مطلوب واقعى خودم كور شدم، چشمهايم آن مطلوبهاى واقعى خودم را نديد و چيزهايى را ديد كه اصلًا نبايد من به اينها توجه كنم، خدايا اولين دعاى من اين است كه با آن لطف و كرم خودت دست به قلب من بينداز و دل مرا هدايت كن كه بفهمم چه بخواهم، مرا به مصالح خودم راهنمايى كن.
اين قلب من را بگير و به سوى رشدش و آنچه كه صلاح و هدايت و راهش است راهنمايى بفرما. از كرم تو و از لطف عميم تو اينها عجيب و چيز تازهاى نيست؛ يعنى تو چقدر لطف دارى كه بسيارى از اوقات اصلًا قلب من را خودت هدايت كرده اى كه من چه از تو بخواهم، اينها هم جزء لطفهاى توست.
مجموعهآثاراستادشهيدمطهرى ج27 671
|
||
|