آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
حکمت 1 تا 7
دوشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۴:۴۶ بعد از ظهر
[#10]
|
||
عضو
شماره عضویت :
2179
حالت :
ارسال ها :
1483
محل سکونت : :
هر جا خدا بگه اونجام....بچشم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
379
اعتبار کاربر :
14272
پسند ها :
1053
تشکر شده : 1280
|
نوشته شده توسط : حافظ حکمت های نهج البلاغه » حکمت 2 : شناخت ضد ارزش ها (اخلاقى)
آشکار کننده صفت طمع ، هم در نظر دیگران و هم در نزد خود حقیر است زیرا کسی که به داشته های خود قناعت نمیورزد احساس نیازش بیشتر میشود . از طرفی دیگر چون خود را در برار خواسته های بزرگ ناتوان میبیند و نمی تواند زیاده طلبیهای خود را آنگونه که هوای نفس می خواهد به تنهایی برآورده سازد پس به آنچه در دست دیگران است طمع می ورزد و آرزوی داشتن آنها را در دل می پروراند . این باعث می شود که او در برابر مردم کرنش و ابراز نیاز کند و از کرامت نفس و عزتس کاسته شود و در انظار مردم خوار و سبک گردد. امام می فرمایند :یکی از بزرگترین دلایل شکستهای عاقلان ، زیر سایه طمع خودنمایی میکند. مرد طامع دارد اندر خانه خواری مقام/ از طمع خیزد رذالت وز قناعت احترام چرا اظهار گرفتاری موجب خواری آدمی است؟ اساسا ابراز گرفتاری کاری مذموم است زیرا این به معنای شکایت بردن از خداوند نزد بندگان اوست و این کار با مرام بندگی سازگاری ندارد و بسیار ناپسند شمرده شده است. معنای امیر قرار دادن زبان : از زبان هفتاد گناه صادر میشود . در حدیث آمده : زبان هر روز به اعضای دیگر بدن میگوید: چگونه اید؟ میگویند : اگر تو ما را به حال خود واگذاری ، خوبیم!
زبان هر که فرمانده خویش کرد/ ز خواری دل خویش را ریش کرد
زبونی پسندد به خود هر کسی/ شکایت ز سختی کند با کسی
فردی از فقر و تنگدستی نزد امام صادق شکایت میکرد و مو به مو گرفتاری هایش را شرح داد ....در آخر از امام تقاضای دعا کرد ...امام دستور داد کیسه ای اشرفی به او بدهند ...او گفت مقصودم این نبود بلکه فقط دعا خواستم ...امام فرمود: برایت دعا هم میکنم اما هرگز مشکلات و بیچارگیهای خود را برای مردم نگو چون اولین اثرش این است که گمان میکنند تو در میدان زندگی به زمین خورده ای . پس در نظرها کوچک می شوی و شخصیت و احترامت از میان می رود. |
||
|