نوار پیام ها

( یسنا : ▪️خــداحافظ مُــــحَرَّم 😭 نمى دانم سال دیگر دوباره تو را خواهم دید یا نه؟!... 🖤اما اگر وزیدى و از سَرِ کوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان... ◾️ بگو همیشه برایَت مشکى به تَن مى کرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجین شود!... ◾️بگو گرچه جوانى مى کرد، اما به سَرِ سوزنى ارادتش هم که شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت... ◼️با چاى روضه تو و نذری ات، صفا مى کرد و سَرَش درد مى کرد براى نوکرى... 🏴 مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا مى سپارم... و دلم شور مى زند براى \"صَفر\"ى که دارد از \"سَفَر\" مى رسد... # )     ( سینا : حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها): «ما جَعَلَ اللّه ُ بَعدَ غَدیرِخُمٍّ مِن حُجَّةٍ و لاعُذرٍ؛ خداوند پس از غدیرخم برای کسی حجّت و عذری باقی نگذاشت.» «دلائل الإمامَه، ص 122» )     ( فاطمه 1 : ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت زهرایی و خورشید غبار قدمت کی گفته که تو حرم نداری بانو؟ ای وسعت دل‌های شکسته، حَرَمت. (شهادت حضرت زهرا تسلیت باد) )     ( programmer : امام علی (ع):مردم سه گروهند: (1) دانشمندی خدایی، (2) دانش آموزی بر راه رستگاری (3) و پشه های دستخوش باد و طوفان و همیشه سرگردان، که از پی هر جنبنده و هر صدا می روند، و با وزش هر بادی، حرکت می کنند، نه از پرتو دانش، روشنی یافتند، و نه به پناهگاه استواری پناه گرفتند. )     ( programmer : امام علی ع : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد. )     ( programmer : امام علی (ع):دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد. )     ( programmer : امام علی(ع): در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند )     ( سینا : هزارها سال از هبوط آدم بر سیاره‌ی زمین گذشته است و هنوز نبرد فی ما بین حق و باطل بر پهنه‌ی خاك جریان دارد، اگرچه دیگر دیری است كه شب دیجور ظلم از نیمه گذشته است و فجر اول سر رسیده و صبح نزدیك است. )     ( programmer : فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص میکند؛ چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است....(مقام معظم رهبری) )     ( سینا : یاران! شتاب كنید ، قافله در راه است . می گویند كه گناهكاران را نمی پذیرند ؟ آری ، گناهكاران را در این قافله راهی نیست ... اما پشیمانان را می پذیرند )     ( سینا : برای حفظ سلامتی، این دعا را هر صبح و شب بخوانید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ**اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ. (سه ‌مرتبه) خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود _ که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی _ قرار بده! )     ( فاطمه 1 : ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن +++ چشمم به راه ماند بیا و شبی از این پس‌کوچه‌های خاکی قلبم عبور کن +++ آقا بیا و با قدمی گرم و مهربان قلب خراب و سرد مرا گرم شور کن )     ( سینا : دود می خیزد ز خلوتگاه من کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟ با درون سوخته دارم سخن کی به پایان می رسد افسانه ام ؟ )     مدیریت پیام ها

نمایش موضوع به شکل عادی
اطلاعات نویسنده	حکمت 15 تا 21 سه شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۹:۱۱ قبل از ظهر [#7]
ye adam ye adam پروفایل شخصی جستجو میان موضوعات ارسالی کاربر ye adam جستجو میان پست های ارسالی کاربر ye adam عضو شماره عضویت : 2179 حالت : ارسال ها : 1483 محل سکونت : : هر جا خدا بگه اونجام....بچشم جنسیت : تعداد بازدیدکنندگان : 379 اعتبار کاربر : 14272 پسند ها : 1053 حالت من : تصویر مورد علاقه من : تشکر شده : 1280	نوشته شده توسط : حافظ حکمت های نهج البلاغه »    حکمت 15 : روش برخورد با فريب خوردگان (اخلاقى ، اجتماعى) وَ قَالَ [عليه السلام] مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ . امام علیه السلام  فرمود: هر فريب خورده اى را نمى شود سرزنش كرد. زمان صدور این حکمت : وقتی امام علی علیه السلام با اصحاب جمل قصد جنگ کرد افرادی چون : سعد بن ابی وقاص ، عبدالله بن عمر و محمد بن مسلم عذر آوردند و از یاری او سر باز زدند. آن حضرت خطاب به آنها فرمود : هر فتنه زده ای عقاب و سرزنش نمی شود. دکتر شهیدی می گوید : وقتی امام از آنها پرسید چرا آماده جهاد نمی شوید ، گفتند : از اینکه مسلمانی را بکشیم  ناراحتیم ! امام فرمود : بر بیعت من وفا دارید؟ گفتند : آری امام فرمود : به خانه هایتان بروید . آنگاه این کلام را زمزمه کرد. دیدگاههای شرح کنندگان نهج البلاغه : در مورد این حکمت سه دیدگاه وجود دارد : 1. ممکن است مقصود امام این باشد که کار شما اشکالی ندارد و عتاب و ملامتی متوجه شما نیست و آن حضرت میخواسته عذر آنها را بیان فرماید گویی آنها گفته اند بر ما ملامتی نیست. 2. منظور امام این است که شما قابلیت اصلاح ندارید پس سرزنش نمی شوید چون ملامت در جایی صحیح است که بر شنونده اثری مثبت بگذارد ولی سرزنش اصلا بر شما اثری ندارد . آنها کسانی بودند که حضرت از هدایتشان مایوس شده بود. فتنه در اینجا به معنی ترک حق و نیز به معنای دنیا زدگی و پرهیز از حمایت امام است. در اینجا باید به این نکته توجه داشت که اگر کسی راه راست و باطل را نداند سزاوار ملامت است که چرا نمی رود یاد بگیرد ( جهل بسیط ) ......اما اگر راه را نداند و نیز نداند که راه را نمی داند سزاوار سرزنش نیست چرا که او به نادانی خود هم علم نداشته است. 3. منظور حضرت این است که  اگر کسی همانند من گرفتار فتنه شود نباید ملامت شود ( یعنی جمله به ظاهر خبری ست ولی معنای انشایی دارد) .پس بر من و همراهان من اعتراضی وارد نیست که چرا می جنگیم و داخل فتنه شده ایم بلکه کسی باید ملامت شود که از فتنه استقبال می کند. بنابراین هر کسی که با رفاقتهای نا سالم خود را به هلاکت و مسیر تباهی اندازد سزاوار ملامت است چرا که به اراده خود به چاه افتاده و خویش را با دست خود هلاک نموده است. 4. آن حضرت با این کلام به آنها اعتراض کرده و ملامتشان فرموده که ای فتنه زدگان چرا نمی جنگید؟! اگر وارد جنگ با باطل شوید عتاب و عقابی بر شما نیست. سرچشمه گرفتارى ها و مشکلات و مصائبى که دامن گیر انسان مى شود کاملاً مختلف است; گاه نتیجه مستقیم اعمال انسان است که بر اثر ندانم کارى ها، سستى ها، تنبلى ها و استفاده نکردن به موقع از فرصت ها دامان او را گرفته است. به یقین چنین شخصى درخور سرزنش است; ولى گاه مى شود که این مشکلات کفاره گناهان انسان است و خداوند مى خواهد او را به این وسیله در دنیا پاک کند. چنین کسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نیست و گاه سرچشمه آن آزمایش هاى الهى است که خدا مى خواهد با آن مشکل و گرفتارى بنده خود را پرورش دهد که همچون فولاد آبدیده در کوره حوادث مقاوم سازد و یا همچون طلاى ناخالصى را که به کوره مى برند تا خالص گردد او را خالص سازد در اینجا نیز جاى سرزنش نیست، بنابراین همه گرفتاران و بلا دیدگان را نمى توان سرزنش کرد و حتى در آنجایى که انسان خود سرچشمه آن گرفتارى باشد باز گاهى جاهل قاصر است و گاه مقصر; تنها اگر مقصر باشد در خور سرزنش است. این سخن تفسیر دیگرى نیز دارد و آن این که «مفتون» از ماده «فتن» و «فتنه» در اصل به معناى آزمایش کردن است; مثلا هنگامى که مى خواهند طلا را آزمایش کنند آن را به کوره مى برند تا وضع آن روشن شود و به همین جهت هر نوع فشار و گرفتارى و مشکلات و گمراهى به عنوان فتنه از آن یاد مى شود و مفتون در عبارت بالا به معناى فریب خورده باشد; همان گونه که درباره شخص گرفتار اشاره شد این حالت گاهى بر اثر تقصیر و گاه بر اثر قصور و گاه بدون اختیار دامان انسان را مى گیرد به همین منظور امام مى فرماید: تمام کسانى که مفتون هستند سزاوار سرزنش نیستند.
اعتبار افزودن اعتبار به :ye adam نظر شما :	نقل قول