آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
خلاصه ای از زندگی نامه حضرت ابالفضل العباس(علیه السلام)
شنبه ۲ خرداد ۱۳۹۴ ۰۲:۵۴ بعد از ظهر
[#1]
|
||
مقام علمي حضرت عباس (علیه السلام):حضرت عباس (علیه السلام) در خانه اي زاده شد كه جايگاه دانش و حكمت بود. آن جناب از محضر اميرمومنان (علیه السلام) و امام حسن (علیه السلام) و امام حسين (علیه السلام) كسب فيض كردند و از مقام والاي علمي برخوردار شدند. لذا از خاندان عصمت (علیهم السلام) در مورد حضرت عباس (علیه السلام) نقل شده است كه فرموده اند: زق العلم زقا، يعني همان طور كه پرنده به جوجه خود مستقيماً غذا مي دهد، اهل بيت (علیهم السلام) نيز مستقيماً به آن حضرت علوم و اسرار را آموختند. علامه محقق، شيخ عبدالله ممقاني، در كتاب نفيس تنقيح المقال، در مورد مقام علمي و معنوي ايشان گفته است: آن جناب از فرزندان فقيه و دانشمندان ائمه (علیهم السلام) و شخصيتي عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاك بود. مقام حضرت عباس (علیه السلام) نزد ائمه (علیهم السلام):اگر بخواهيم مقام و منزلت حضرت عباس (علیه السلام) را از ديدگاه امامان معصوم (علیهم السلام) دريابيم، كافي است به سخنان آن بزرگوار درباره حضرت عباس (علیه السلام) توجه كنيم. در شب عاشورا، وقتي دشمن در مقابل كاروان امام حسين (علیه السلام) حاضر شد و درراس آنها عمربن سعد شروع به داد و فرياد كرد، امام حسين (علیه السلام) به حضرت عباس (علیه السلام) فرمود: برادر جان، جانم به فدايت، سوار مركب شو و نزد اين قوم برو و از ايشان سوال كن كه به چه منظور آمده اند و چه مي خواهند. در اين ماجرا دو نكته مهم وجود دارد يكي آنكه امام به حضرت عباس مي فرمايد: من فدايت شوم. اين عبارت دلالت بر عظمت شخصيت عباس (علیه السلام) دارد، زيرا امام معصوم العياذ بالله سخني بي مورد و گزاف نمي گويد و نكته دوم آنكه، حضرت به عنوان نماينده خود عباس (علیه السلام) را به اردوي دشمن مي فرستد.
روز عاشورا هنگامي كه حضرت عباس (علیه السلام) از اسب بر روي زمين افتاد، امام حسين (علیه السلام) فرمودند:(الان انكسر ظهري و قلت حياتي) يعني (اكنون پشتم شكست و چاره ام كم شد). اين جمله بيانگر اهميت حضرت عباس (علیه السلام) ونقش او در پشتيباني از امام حسين (علیه السلام) است. امام زين العابدين (علیه السلام) به عبيدالله بن عباس بن علي بن ابي طالب (علیه السلام) نظر افكند و اشكش جاري شد. سپس فرمود:هيچ روزي بر رسول خدا (صلی الله علیه واله) سخت تر ازروز جنگ احد نبود، زيرا در آن روز عموي پيامبر، شير خدا و رسولش حمزه بن عبدالمطلب كشته شد و بعد از آن روز بر پيامبر هيچ روزي سخت از روز جنگ موته نبود، زيرا در آن روز پسرعموي پيامبر جعفر بن ابي طالب كشته شد سپس امام زين العابدين (علیه السلام) فرمود: هيچ روزي همچون روز مصيبت حضرت امام حسين (علیه السلام) نيست كه سي هزار تن در مقابل امام حسين (علیه السلام) ايستادند و مي پنداشتند، كه از امت اسلام هستند و هر يك از آنها مي خواستند از طريق ريختن خون امام حسين (علیه السلام) به نزد پروردگار مي انداخت و ايشان را موعظه مي فرمود و كار را تا آنجا كشاندند كه آن حضرت را از روي ظلم وجور و دشمني به شهادت رساندند. آنگاه امام زين العابدين (علیه السلام) فرمود: خداوند حضرت عباس (علیه السلام) را رحمت كند كه به حق ايثار كرد و امتحان شد و جان خود را فداي برادرش كرد تا آنكه دو دستش قطع شد. لذا خداوند عزوجل در عوض، دو بال به او عطا كرد تا همراه ملائكه در بهشت پرواز كند، همان طور كه به جعفر بن ابي طالب (علیه السلام) هم دو بال عطا فرمود و به تحقيق، حضرت عباس (علیه السلام) نزد پروردگار مقام و منزلتي دارد كه روز قيامت همه شهدا به آن مقام و منزلت غبطه مي خورند.
|
|||
|