آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
حکمت 29 تا 35
شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴ ۰۲:۴۶ بعد از ظهر
[#11]
|
||
عضو
شماره عضویت :
2179
حالت :
ارسال ها :
1483
محل سکونت : :
هر جا خدا بگه اونجام....بچشم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
379
اعتبار کاربر :
14272
پسند ها :
1053
تشکر شده : 1280
|
نوشته شده توسط : admin »
حکمت 33 : اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى ، اجتماعى ، اقتصادى) وَ قَالَ [عليه السلام] كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً . امام علیه السلام فرمود:
بخشنده باش اما زياده روى نكن ، در زندگى حسابگر باش اما سخت گير مباش.
زیادت درخور بخشندگی نیست
اگر در سفره خود نان و آهیست حساب مال گرچه بر ثواب است که این نیکو جدا از سخت گیریست
در هزینه های زندگی ملاک آسان گرفتن است اما این امر نباید منجر به تبذیر شود و از طرفی دیگر منظور از محاسبه هزینه ها سنجیدن مخارج برای رعایت اعتدال و اقتصاد است و نباید این دقتها منجر به سخت گیری و تنگ نظری در امر معیشت شود. پس مساحمه آری و تبذیر نه ،محاسبه آری و سخت گیری نه. این حکم در بذل و بخشش و انفاق به دیگران هم می تواند جاری شود.
مفهوم تبذیر ،مقدر و مقتر : تبذیر انفاق کردن مال است در جایی که سزاوار نباشد . مقدر کسی است که آینده نگری می کند و تمام آنچه را به دست می آورد انفاق و هزینه نمی کند بلکه مقداری از آن را برای زمان حاجت نگه می دارد. مقتر : کسی است که کمتر از مقدار لازم و مورد نیاز استفاده کند و بر خود و خانواده اش سخت گیرد . پس چرا امامان بر خود سخت می گرفتند؟ اسلام دین آسانی است و البته بیشتر مردم نیز توان عمل به تمام دستورهای کمال بخش دین را ندارند مثلا در زمان ائمه فقط برخی از یاران خاص ایشان مانند سلمان و ابوذر بودند که سعی می کردند تمام شئون زندگی خود را با رفتار معصومان تطبیق دهند و امامان هم آنها را منع نمی کردند. ظرفیت تمام افراد یکسان نیست و هر کس به اندازه عقل و ظرفیت روحی خود محاسبه می شود. پس ملاک و معیار کلی رعایت اعتدال است. خداوند در قرآن می فرمایند: همانا تبذیر کنندگان برادران شیاطین هستند( سوره اسراء آیه 27) در آیات سوره فرقان یکی از صفات بندگان خاص خداوند اعتدال در انفاق ذکر شده است یعنی در انفاق خود نه اسراف و زیاده روی کنند و نه سخت گیری و خساست دارند( سوره فرقان آیه 67). تشبیه امام صادق علیه السلام : در یکی از روایات اسلامی تشبیه جالبی برای اسراف و اقتار و حد اعتدال شده است. هنگامی که امام صادق علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود مشتی سنگریزه از زمین برداشت و محکم در دست گرفت و فرمود: این همان اقتار و سخت گیری است . سپس مشت دیگری برداشت و چنان دست خود را گشود که همه آن به روی زمین ریخت و فرمود این اسراف است . بار سوم مشت دیگری برداشت و کمی دست خود را گشود به گونه ای که مقداری فرو ریخت و مقداری در دستش باقی ماند و فرمود این همان قوام است . قرآن در این باره می فرماید: هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن و بیش از حد دست خود را مگشای که مورد سرزنش قرار گیری و از کار فرو مانی ( سوره اسراء آیه 29). |
||
|