آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
حکمت 36 تا 42
پنجشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۴ ۰۷:۳۳ بعد از ظهر
[#12]
|
||
عضو
شماره عضویت :
2179
حالت :
ارسال ها :
1483
محل سکونت : :
هر جا خدا بگه اونجام....بچشم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
379
اعتبار کاربر :
14272
پسند ها :
1053
تشکر شده : 1280
|
نوشته شده توسط : admin »
حکمت 42 : بيمارى و پاك شدن گناهان (اخلاقى ، معنوى)
وَ قَالَ [عليه السلام] لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِى عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِى وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ و درود خدا بر او به يكى از يارانش كه بيمار بود فرمود : خدا آنچه را كه از آن شكايت دارى ( بيمارى ) موجب كاستن گناهانت قرار داد ، در بيمارى پاداشى نيست اما گناهان را از بين مى برد ، آن ها را چونان برگ پاييزى مى ريزد و همانا پاداش در گفتار به زبان ، و كردار با دست ها و قدم هاست ، و خداى سبحان به خاطر نيت راست ، و درون پاك ، هركس از بندگانش را كه بخواهم وارد بهشت خواهد كرد .
مى گويم : ( راست گفت امام على [عليه السلام] " درود خدا بر او باد " كه بيمارى پاداشى ندارد ، بيمارى از چيزهائى است كه استحقاق عُوُض دارد ، و عوض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بندة خود ، در نا ملايمات زندگى و بيمارى ها و همانند آن ها ، اما اجر و پاداش در برابر كارى است كه بنده انجام مى دهد. پس بين اين دو تفاوت است كه امام [عليه السلام] آن را با علم نافذ و رأى رساى خود ، بيان فرمود .
علی گفت: با یار بیمار خویش خدایت ببخشد ز تیمار خویش ندارد مرض،اجر،از سوء بخت بریزد گناهان،چو برگ از درخت بود اجر در،گفته های زبان و یا کار با،دست و پا ای فلان خداوند سبحان برد در بهشت هر آن بنده خواهد،نکو سرنوشت به پندار نیک و نهاد نکو که رمز بهشت اند ، بی گفتگو
اجر به چه معناست ؟
اجر به معنای پاداش و مزد و اجرتی است که کسی برای اجیر و امجام دهنده کاری پسندیده پرداخت می کند . پس برای دریافت اجر و پاداش باید انسان کاری را انجام دهد. لطف خداوند: گناهان عقوبت سازند و آن کس که معصیت مولا و صاحب نعمت خود را نموده است باید به نحوی اثر سوء عمل خود را ببیند این از لطف خداست که اثر شدید اخروی را با درد و رنج گذرا و قابل تحمل این دنیا رفع می کند. فرق عِوَض و پاداش : عوض به معنای رنج دنیا در مقابل رنج آخرت است و پاداش یعنی عمل نیک دنیا که خداوند در مقابل آن نعمت و رضوان خود را در آخرت نصیب نیکوکار می کند. آیا راه بهشت فقط عمل است؟ خیر،بلکه برخی از کسانی که درست نیت اند و ثانیا شایستگی باطن دارند و در آخر اگر خداوند بخواهد به بهشت می روند. اثر بیماری در رفتار: بر اثر بیماری حالت انکسار و تنبیه و توجه پدید می آید و از این رو پشیمانی از معصیت و عزم بر ترک گناه و حال توبه در انسان به وجود می آید. از آنجا که بیماری با ضعف قوای عمومی همراه است شهوت و غضب را که دو عامل سقوط انسان هستند تضعیف می کند. |
||
|