نوشته شده بر عرش خدا با قلم حیدر کرار

خدا خلق نموده است جهان را زغبار قدم حیدر کرار
از آن روز که حق بود
در عالم شده بر پا علم حیدر کرار
بود خشم خدا بر لب تیغ دو دم حیدر کرار
رضای دل حق از سر لبخند علی باشد و
غمگین شود از درد و غم حیدر کرار
رسولان اولوالعزم نمک خورده جود وکرم حیدر کرار
امیری و دلیری وهمه کاره ی خلقت شدن
اینها همه یک کار کم حیدر کرار

و این مرد علی باشد و عالم به کف اوست
خدایی شدن عالم هستی هدف اوست
همه آبروی اهل سما از شرف اوست
بدانید همه مرکز عالم نجف اوست

علی کیست؟ که حق نیز بود مدح سرایش
از آن دم که خدا بود
علی خلق شد وآل عبایش
صفا داده به عالم ز صفایش
خدا خلق نمودست جهان را زبرایش
علی کیست؟که افلاک
همه سجده نموده اند به پایش
شده حک به روی درب بهشت این سخن از خط خدایش
شود داخل آن هر که بود در دل او مهر و ولایش
علی عشق،ودلها همه گی معتکف صحن و سرایش
خدا باید از او خواند و از مدح و ثنایش

علی کیست؟همانی که بهشت است به نامش
نشسته چو کبوتر دل زارم لب بامش
فتاده ست به دامش
علی آنکه خداییست مرامش
کلامش قعودش و قیامش
علی آنکه خدا گفته سلامش

علی کیست؟
همان صاحب دلها
همانی که خدا داده به او هستی خود را
وهستی خدا کیست؟
به جز حضرت زهرا؟
علی کیست؟

همانی که فکنده ست به عالم همه جا ظل هما را
همانی که دهد خاتم شاهانه گدا را
همانی که خداوند اجابت کند از واسطه اش حرف و دعا را
همانی که به زانو زده در پای خودش ارض و سما را
همانی که طرفدار خودش کرده خدا را
حسینش به جهان کرده علم کرب وبلا را
همانی که ابالفضل از او درس گرفته است وفا را
همانی که بود غیرت او در نفس زینب کبری

علی پاک وزلال است 
علی چشمه دریا 
علی شاه دو دنیا 
علی صاحب وفرمانده عقبی
علی شیر و علی مرد

ندیده ست کسی مثل علی را به خداوند به رویا
درست است که هستی خدا حضرت زهراست
ولی حیدر کرار بود هستی زهرا