نوار پیام ها

( یسنا : ▪️خــداحافظ مُــــحَرَّم 😭 نمى دانم سال دیگر دوباره تو را خواهم دید یا نه؟!... 🖤اما اگر وزیدى و از سَرِ کوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان... ◾️ بگو همیشه برایَت مشکى به تَن مى کرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجین شود!... ◾️بگو گرچه جوانى مى کرد، اما به سَرِ سوزنى ارادتش هم که شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت... ◼️با چاى روضه تو و نذری ات، صفا مى کرد و سَرَش درد مى کرد براى نوکرى... 🏴 مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا مى سپارم... و دلم شور مى زند براى \"صَفر\"ى که دارد از \"سَفَر\" مى رسد... # )     ( سینا : حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها): «ما جَعَلَ اللّه ُ بَعدَ غَدیرِخُمٍّ مِن حُجَّةٍ و لاعُذرٍ؛ خداوند پس از غدیرخم برای کسی حجّت و عذری باقی نگذاشت.» «دلائل الإمامَه، ص 122» )     ( فاطمه 1 : ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت زهرایی و خورشید غبار قدمت کی گفته که تو حرم نداری بانو؟ ای وسعت دل‌های شکسته، حَرَمت. (شهادت حضرت زهرا تسلیت باد) )     ( programmer : امام علی (ع):مردم سه گروهند: (1) دانشمندی خدایی، (2) دانش آموزی بر راه رستگاری (3) و پشه های دستخوش باد و طوفان و همیشه سرگردان، که از پی هر جنبنده و هر صدا می روند، و با وزش هر بادی، حرکت می کنند، نه از پرتو دانش، روشنی یافتند، و نه به پناهگاه استواری پناه گرفتند. )     ( programmer : امام علی ع : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد. )     ( programmer : امام علی (ع):دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد. )     ( programmer : امام علی(ع): در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند )     ( سینا : هزارها سال از هبوط آدم بر سیاره‌ی زمین گذشته است و هنوز نبرد فی ما بین حق و باطل بر پهنه‌ی خاك جریان دارد، اگرچه دیگر دیری است كه شب دیجور ظلم از نیمه گذشته است و فجر اول سر رسیده و صبح نزدیك است. )     ( programmer : فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص میکند؛ چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است....(مقام معظم رهبری) )     ( سینا : یاران! شتاب كنید ، قافله در راه است . می گویند كه گناهكاران را نمی پذیرند ؟ آری ، گناهكاران را در این قافله راهی نیست ... اما پشیمانان را می پذیرند )     ( سینا : برای حفظ سلامتی، این دعا را هر صبح و شب بخوانید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ**اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ. (سه ‌مرتبه) خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود _ که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی _ قرار بده! )     ( فاطمه 1 : ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن +++ چشمم به راه ماند بیا و شبی از این پس‌کوچه‌های خاکی قلبم عبور کن +++ آقا بیا و با قدمی گرم و مهربان قلب خراب و سرد مرا گرم شور کن )     ( سینا : دود می خیزد ز خلوتگاه من کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟ با درون سوخته دارم سخن کی به پایان می رسد افسانه ام ؟ )     مدیریت پیام ها

نمایش موضوع به شکل عادی
اطلاعات نویسنده	؟؟؟؟؟حسنات الابرار سیئات المقربین .....؟؟؟؟؟؟؟؟ چهارشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۴ ۰۸:۵۹ بعد از ظهر [#3]
بهار14معصوم بهار14معصوم پروفایل شخصی جستجو میان موضوعات ارسالی کاربر بهار14معصوم جستجو میان پست های ارسالی کاربر بهار14معصوم بانو شماره عضویت : 1992 حالت : ارسال ها : 571 محل سکونت : : خلیج همیشه فارس جنسیت : تعداد بازدیدکنندگان : 145 اعتبار کاربر : 8737 پسند ها : 570 حالت من : تصویر مورد علاقه من : تشکر شده : 342	فرض کنید یه نظامی سردوشی گرفته...درجات متفاوت نظامیها میتواند مثالی برای این موضوع باشد.     مصداق واژه ابرار و مقرّبين: اكنون بايد ببينيم مصداق واژة ابرار و مقرّبين چه كساني هستند. با تعيين اين مصداق، شايد بتوان به نتيجة بهتري رسيد. همانگونه كه گذشت، صوفيّه براي سلوك، مراحلي قائلند از جمله مرحلة ابرار و مقرّبين. اين ديدگاه، كه گوياي تعميم اين دو واژه است، بيانگر اين است كه دو مقام مذكور پس از طيّ مراحلي، توسّط مقام بالاتر، به سالك طريق الي‌الله، اعطا مي‌شود. درست مانند سردوشي كه از سوي مقامي بالاتر، به يك نظامي اعطا مي‌گردد. و اين مقامات، گرچه در اعتقادات مذهبي اين فرقه آميخته شده، ولي ظاهراً جزء مقرّرات بشري آنان است و شايد در مسلك آنان نيز هيچ منشأ الهي نداشته باشد. در صورتي كه چنين مقاماتي، نيازمند وجود منشأ و مجوّزي الهي است، نه برداشت و تصميمي بشري. زيرا مقامات الهي، را بايد خدا اعطا كند. همانگونه كه مقامات نظامي را يك نظامي اعطا مي‌كند. مقاماتي مانند: پيامبر، امام، متّقين، ابرار، مقرّبين، حجّت خدا، حجّة‌الاسلام، آية‌الله و امثال اينها، مقاماتي الهي هستند كه نيازمند و وابسته به اعطاي الهي مي‌باشند. بشر نمي‌تواند به كسي همچون خود در مقام اعطاي درجه بگويد: تو پيامبر خدايي، و تو هم امامي، و تو هم نمايندة خدايي، و تو هم حجّت خدايي، و شما هم آيت خدايي، و... . زيرا اين مناصب، در اختيار بشر نبوده بلكه در اختيار خداست. او خودش بايد نماينده و حجّت و آيتش را معرّفي كند. بنا بر اين، همانگونه كه بايد براي يافتن مصاديق و صاحبان منصب پيامبري و امامت و حجة‌اللّهي و آيةاللّهي، و حجّة‌الاسلامي و... دليلي الهي داشته باشيم، براي يافتن مصاديق مقاماتي چون ابرار و مقرّبين نيز نيازمند دليلي الهي هستيم، تا بيابيم كه چه كسي از ديد خداوند، جزء ابرار است و چه كسي جزء مقرّبين است. در رواياتي كه به دست ما رسيده، نه تنها تعميمي نسبت به اين دو واژه به چشم نمي‌خورد، بلكه اين واژه‌ها را از اختصاصات پيشوايان معصوم عليهم السّلام دانسته، و در تعيين مصاديق اين مقامات، تنها معصومان را معرّفي مي‌كنند.   گذري در روايات: ثوير مي‌گويد: امام علي‌ّبن الحسين عليه السّلام به من فرمود: «قرآن مي‌خواني؟ گفتم: آري. فرمود: بخوان "طسم" سورة موسي و فرعون را. ثوير مي‌گويد: من هم چنين خواندم: "بسم‌الله الرّحمن الرّحيم. طسم. تلك آيات الكتاب المبين. نتلو عليك من نبأ موسي و فرعون."تا اينكه رسيدم به آية: " و نريد ان نمنّ علي‌الّذين استضعفوا في الأرض و نجعلهم ائمّة و نجعلهم الوارثين." آن حضرت فرمود: همينجا توقف كن. تو را بس است. قسم به آن كسي كه محمّد را به حق، بشارت دهنده و ترساننده مبعوث فرمود، همانا "ابرار"، از ما اهل بيت هستند. و شيعيان آنان به منزلة موسي و پيروان او هستند. و دشمنان ما و پيروانشان به منزلة فرعون و پيروان اويند[1]». و امام محمّد باقر عليه السّلام در بارة اين فرمايش خداي تعالي "انّ الأبرار لفي نعيم. و انّ الفجّار لفي جحيم" فرمود: «"ابرار" ما هستيم، و فجار، دشمنان ما هستند[2]». محمّد‌بن زيد از پدرش زيد نقل مي‌كند كه گفت: «از امام محمّد باقر عليه السّلام در بارة اين فرمايش خداي عزّ و جلّ پرسيدم : "فأمّا ان كان من المقرّبين، فروح و ريحان و جنّة نعيم." آن حضرت فرمود: اين در شأن امير المؤمنين و ائمّة پس از او صلوات الله عليهم اجمعين است[3]». در اين روايات، و روايات فراوني به اين مضامين، مقام ابرار مقامي است كه در انحصار پيشوايان معصوم عليهم السّلام است. و مقام مقربين، نيز در برخي روايات منحصراً به آن حضرات اطلاق شده و در برخي ديگر، به آنان و شيعيانشان، كه البتّه طبق روايات ديگر، آن حضرات سابقينند. در هر صورت، هر دو مقام، اعطاي الهي‌اند و نه بشري.  [1] - مشكاة الأنوار، ص173. [2] - بحارالأنوار، ج24، ص2. [3] - بحارالأنوار، ج42، ص4.
اعتبار افزودن اعتبار به :بهار14معصوم نظر شما :	نقل قول