آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
برخی اتفاقات مهم پس از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف)
چهارشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۴ ۰۹:۱۳ بعد از ظهر
[#4]
|
||
مدیر انجمن انجمن دفاع مقدس
شماره عضویت :
1784
حالت :
ارسال ها :
3460
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
462
اعتبار کاربر :
72225
پسند ها :
2031
تشکر شده : 2670
|
صـاحـب كـتاب ((يوم الخلاص )) در ص 265 بخشى از روايت سابق در تفسير عياشى را آورده اسـت ، از آن اسـتـفـاده مـى شـود كـه حـضرت مهدى عليه السلام هنگام ورود به مدينه درگـيـر نـبـردى خـواهـد شد... در حاليكه ملاحظه مى كنيد اين روايت بعد از ورود امام عليه السـلام بـه مـديـنـه دو نـبرد را بيان مى كند. روايات كتاب يوم الخلاص از جهت نسبت به مـنـابع و مآخذ بطور كلى نياز به دقت و بررسى دارد، زيرا مؤلف آن به خود اجازه داده اسـت كـه روايـات را جـزء جـزء نـمـوده و اجزاء بعضى را به برخى ديگر ضميمه نمايد آنـگاه آن روايت تركيب شده را به مأخذى نسبت دهد كه بخشى از روايت و با بخشى شبيه به آن را ذكر كرده است !
احتمال دارد هنگامى كه حضرت مهدى عليه السلام سپاه خود را به مدينه وارد مى سازد، در بـرخـورد بـا عـنـاصر باقى مانده حكومت و يا نيروهاى سفيانى ، مقاومتى بوجود آيد و يا اينكه نبردى بين آنان واقع شود و امام عليه السلام بر آنان پيروز گردد. ولى مـن روايـتـى را كـه نـشـانـگـر ايـن مـعـنـى باشد نديدم ، اما روايتى را يافتم كه به رضـايـت اهـل مـديـنه و عدم مقاومت آنها در برابر امام عليه السلام اشاره مى كند. چنانكه در كـتـاب كـافـى از امـام صـادق عـليـه السـلام در روايـتـى مفصل آمده است كه فرمود: ((در آن روز هـر كـس از فـرزنـدان عـلى عـليـه السـلام كه در مدينه باشد به مكه مى گـريـزد تـا در آنـجـا بـه صـاحـب ايـن امر ملحق گردد و صاحب اين امر رهسپار عراق شده و لشـكـرى را بـه مـدينه گسيل مى دارد تا مردم آن سامان در امنيت بسر برند و مردم دوباره به مدينه بر گردند.))(373) آنـچـه مـؤيـد مـحـتـواى ايـن روايـت است اينكه ، اهل مدينه نظاره گر لشكر سفيانى بوده و وقـوع مـعـجـزه فـرو رفـتـن آنـان در زمـين و ضعف حكومت حجازى و چه بسا سقوط آن بعد از واقـعـه فـرو رفـتـن سفيانيان و موج پشتيبانى عمومى از حضرت مهدى عليه السلام را مى بينند... علاوه بر همه اينها احساس مردم مدينه است كه آنان ، امام را از خود بدانند. هـمـانـطـور كه ملاحظه مى كنيد اين روايت نشان مى دهد كه در آن دوره امام شخصا به مدينه نـمـى آيـد، بـلكـه سـپـاهـى را بـه آنـجـا اعـزام مـى كـنـد كـه ايـن احتمال نزديك به واقع بوده بلكه از ديگر گفته ها برتر است . چـنـانـكـه جـنـبـش مخالفى كه منجر به كشته شدن فرمانروائى منصوب از جانب امام عليه السلام در مدينه مى شود ممكن است پس از مدتى نه چندان كوتاه از تسلط وى بر مدينه و حـجـاز رخ دهـد. اما در مورد حادثه تجديد بناى مرقد مطهر و مسجد پيامبر صلى الله عليه واله و بـاز سـازى بـناى كعبه و مسجد الحرام ، گفته صحيح اين است كه اين اقدام بعد از دوره هـشـت مـاهـه اى انـجـام مـى پـذيـرد كـه در آن نـبردها و آزاد سازى كشورها يكى پس از ديـگـرى تـوسـط امام عليه السلام انجام مى گيرد و ممكن است اين كارها پس از آزاد سازى قـدس و بـعد از داخل شدن تمام سرزمين هاى اسلامى تحت فرمانروائى حضرت مهدى عليه السلام باشد. به هر حال روايات ، نشانگر اين است كه خداوند، حجاز را بدست آن حضرت آزاد مى سازد كـه در حـقـيـقـت سـقـوط عـناصر باقيمانده حكومت ضعيف حجاز و عقب نشينى بقاياى نيروهاى سفيانى مى باشد... و احتمال دارد آزاد سازى حجاز و بيعت مردم آن سامان با حضرت ، بعد از استيلاى امام عليه السلام بر مكه و پس از وقوع معجزه فرو رفتن سفيانيان باشد. با قرار گرفتن سرزمين حجاز تحت فرمانروائى امام مهدى عليه السلام قلمرو و دولت آن بـزرگـوار بـا وجـود گـروهـهـاى مـخـالف آن حـضـرت در عـراق شـامـل يـمـن ، حـجـاز و ايـران و عـراق مـى شـود و بـه احـتـمـال قـوى يمن جنوبى نيز تحت فرمان امام عليه السلام در مى آيد. و ممكن است اين امر بـهـنـگـام انـقـلاب يـاران يـمنى امام عليه السلام بوقوع بپيوندد. همچنين دولتهاى كوچك خـليـج فـارس بـه جـهـت اسـتيلا يافتن امام عليه السلام بر حجاز و با كمك ملتهاى خود و پايمردى ياران يمنى و ايرانى او، تحت فرمانروائى آن حضرت در مى آيند. طـبـيـعى است بر پايى يك دولت بدين گستردگى و پهناورى به رهبرى امام مهدى عليه السـلام واكـنـش شـديدى در شرق و غرب خواهد داشت زيرا تسلط حكومت مهدى عليه السلام بـر تـنـگـه بـاب المـنـدب و تـنگه هرمز و خليج فارس ، خطرى استراتژيك و اقتصادى مـحـسـوب مـى گردد و مهمتر از آن ، خطر تمدن و گسترش فرهنگ اسلامى است كه موجوديت شـرق و غـرب و يـهـود را بـه لرزه مى اندازد و در روايتى كه از امام صادق عليه السلام بـيـان شـد خـاطـرنشان گرديد كه شرق و غرب پرچم مهدى عليه السلام يعنى انقلاب و حـكـومـت او را نفرين مى كنند از اين رو احتمال زياد دارد بعد از آنكه تمام نفوذ و سلطه خود را در مناطق آزاده شده از دست مى دهند، ناوهاى جنگى خود را در خليج فارس و درياهاى مجاور منطقه به حركت در آورند. و چيزى جز حضور در دريا و تهديد با نيروى دريائى و هوائى بر ايشان باقى نمى ماند و هم آنان هستند كه آتش ـ افروزان درگيرى بصره و كوه سفيد مى باشند |
||
|