آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
برخی اتفاقات مهم پس از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف)
شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۴ ۰۷:۱۰ بعد از ظهر
[#8]
|
||
مدیر انجمن انجمن دفاع مقدس
شماره عضویت :
1784
حالت :
ارسال ها :
3460
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
462
اعتبار کاربر :
72225
پسند ها :
2031
تشکر شده : 2670
|
سفيانى ملعون پسر عم امام مهدى (ع) است ، زيرا اميه و هاشم چنانكه معروف است دو برادر بـوده اند، اگر اين روايت صحيح باشد امام (ع) مى خواهد با اين سياست حكيمانه و اخلاق نـيـكـو حـتـى الامـكـان او را از گـمـراهى باز گرداند و يا بر او اتمام حجت بيشترى نمايد گـرچـه سـفـيـانـى از تـأثير موقت خود از شخصيت حضرت مهدى (ع) بسرعت پشيمان مى شود اما خويشاوندان او از بنى كلب و سران هفتگانه ارتش وى كه سفيانى در حقيقت رهبرى همه آنها را بعهده دارد و از سوى ديگر اربابان غربى و يهوديش او را منصرف مى سازد.
در روايت ملاحم و فتن از اميرمؤمنان (ع) در توصيف اين نبرد آمده است كه : ((خـداونـد بـر سـفـيـانـى غـضـب مـى كند و بندگان خدا نيز به سبب خشم الهى بر او خـشـمـگـيـن مـى شـونـد، پـرنـدگان با بالهاى خود و كوهها با صخره ها و فرشتگان با صداهايشان بر آنها صدمه و آسيب مى رسانند و ساعتى نمى گذرد كه خداوند تمام ياران سـفـيـانى را هلاك مى سازند و جز او (سفيانى ) كسى از دشمنان در زمين باقى نمى ماند و امـام مـهـدى (ع) وى را دسـتـگير نموده و در زير درختى كه شاخه هايش بر درياچه طبريه اشراف دارد، بقتل مى رساند.)) و در روايت الزام الناصب ج 2، ص 104 آمده است كه : ((يـكـى از فـرمـانـدهـان سـپاه مهدى (ع) بنام صياح خود را به سفيانى رسانده او را دستگير مى كند و هنگام نماز عشاء او را نزد مهدى (ع) مى آورد حضرت درباره او با ياران خـود بـه مـشـورت مـى پردازد و آنان قتل او را به مصلحت مى دانند، آنگاه او را زير سايه درختى كه شاخه هايش آويخته است مانند گوسفندى سر مى برند.))(385) عـلاوه بـر آنچه كه در روايت قبلى ذكر شد بعضى از روايات اين نبرد را نوعى ديگر از امدادهاى غيبى براى مسلمانان بيان مى كند: ((در آن روز صـدايـى از آسـمـان شـنـيـده مـى شود و منادى ندا مى كند آگاه باشيد كه اولياى خدا، ياران فلان (يعنى مهدى) هستند و شكست و تيره روزى از آن ياران سفيانى خواهد بود، سپس آنها بگونه اى كشته مى شوند كه غير از شخص فرارى و آواره ، كسى از آنان باقى نمى ماند.))(386) ظـاهـرا مـراد روايـت موجود در منابع شيعه و سنى ، از نبرد مسلمانان با يهود در آخرالزمان هـمـيـن نـبـرد اسـت ، هـم بـدليـل وجـود شـبـاهـت در مـضـمـون و تـعـبـيـرات آنـهـا و هـم بـدليـل روايـاتـى كـه در تـفـسـيـر اين آيه از قرآن بعثنا عليكم عبادا لنا اولى باءس شـديـد وارد شـده كـه بـه امـام مـهدى (ع) و يارانش تعبير شده است . كه قبلا در بخش مربوط به ايران ، بيان اين دلائل و غير آنها گذشت . از مـشهورترين روايات آن در منابع اهل بيت سنت ، روايتى است كه مسلم و احمد و ترمذى آن را از پيامبر(ص ) روايت كرده اند كه حضرت فرمود: ((قيامت بر پا نمى شوند مگر آن كه بين مسلمانان و يهود كارزارى رخ دهد بگونه اى كـه مـسـلمـانـان هـمـه آنـهـا را بـهلاكت مى رسانند تا جائيكه اگر شخصى يهودى در پشت صـخـره و يـا درخـت پـنـهـان شود آن سنگ و درخت به صدا در آيد و گويد: اى مسلمان ! اين يـهودى است كه در پناه من مخفى شده ، او را هلاك كن مگر (درخت ) ((غرقه )) كه از درختان يهود است .))(387)
ویرایش ارسال توسط : محمدELE
در تاریخ : شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۴ ۰۷:۱۳ بعد از ظهر |
||
|