امام خمینی | تمام آرزوهای بچه خلاصه می‌شود در «مادر»، چون به هیچ‌کس آن علاقه را ندارد/بچه همه چیز را در «مادر» می‌بینید؛ «حرف»، «خُلق» و «عمل» مادر در بچه‌ها اثر دارد/ مسئول افعال و اعمال بچه‌ها هم شما هستید
شما خانمها شرف مادرى دارید، که در این شرف از مردها جلو هستید؛ و مسئولیت تربیت بچه در دامن خودتان دارید. اول مدرسهاى که بچه دارد، دامن مادر است. مادرِ خوب، بچه خوب تربیت مىکند؛ و خداى نخواسته، اگر مادر منحرف باشد، بچه از همان توى دامن مادر، منحرف بیرون مىآید. و چون بچه‌ها آن علاقهاى که به مادر دارند به هیچ کس ندارند، و در دامن مادر که هستند تمام ... آرزوهایى که دارند خلاصه مىشود در مادر و همه چیز را در مادر مىبینند، حرف مادر، خُلق مادر، عمل مادر، در بچه‌ها اثر دارد. لامحاله یک بچه در دامن مادر- که اول کلاس است- این دامن اگر یک دامن طاهر پاکیزه مهذب باشد، بچه از همین اول که دارد رشد مىکند، با آن اخلاق صحیح و با آن تهذیب نفس و با آن عمل خوب رشد مىکند. بچه وقتى در دامن مادرش هست، مىبیند مادر اخلاق خوش دارد، اعمال صحیح دارد، گفتار خوش دارد، این بچه از همان جا اعمالش و گفتارش به تقلید از مادر- که از همه تقلیدها بالاتر است- و به تزریق مادر- که از همه تزریقها مؤثرتر است- تربیت مىشود. شما این مسئولیت بزرگ را دارید که باید بچههاى خودتان را که نوزاد هستند، و نفوسشان ... تربیت را زود قبول مىکند، خوب و بد را زود قبول مىکند، شما از اول که این بچه‌ها در دامان شما بزرگ مىشوند، مسئول افعال و اعمال آنها هم شما هستید.
همان طورى که اگر یک بچه خوب تربیت کنید ممکن است که سعادت یک ملت را همان یک بچه تأمین کند، اگر یک بچه بد هم- خداى نخواسته- در دامن شما بزرگ بشود، ممکن است که یک فساد در جامعه پیدا بشود. گمان نکنید که یک بچه است؛ یک بچه گاهى وقتها در جامعه، وقتى که وارد شد، در رأس جامعه واقع مىشود، و محتمل است که بچه یک فقیر، یکوقت در رأس جامعه واقع بشود. اگر این بچهاى که شما تربیت کردید یک تربیت صحیح باشد و آن وقت آن بچه در رأس جامعه واقع بشود، یک ملت را سعادتمند مى کند؛ و آن شرفش مال شماست؛ یعنى شما این سعادت را براى یک ملت بیمه کردید. و اگر خداى نخواسته به عکس باشد: یک بچهاى در [دامن] مادر تربیتش تربیت اسلامى نباشد، تربیت انسانى نباشد، انحراف داشته باشد، این ممکن است که بعدها یک جامعه را به فساد بکشد. خیال نکنید یک آدم است. گاهى یک آدم، یک ده را خراب مىکند؛ گاهى یک آدم یک شهرستان را خراب مىکند؛ گاهى یک مملکت را خراب مىکند. (صحیفه امام، ج7، ص284 | 24 اردیبهشت 1358)
ناشنیده‌هایی از «امام»دربارۀ «زنان»(1) 
