| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| نمایش موضوع به شکل عادی | |||
| اطلاعات نویسنده |
آثار و برکات اشک های معرفتی
جمعه ۱۰ شهریور ۱۳۹۶ ۰۹:۰۲ بعد از ظهر
[#2]
|
||
|
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1101
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
ادامـــــــــــــــــــــــــــــــــه
3- خاموشی آتش خشم الهی و دوزخ:
از دیگر آثار گریه ها و اشک های معرفتی خاموشی آتش دوزخ است. امام باقر(ع( می فرماید: هیچ چشمی از ترس خداوند عزوجل در آب خود، غرقه نشد، مگر آنکه خداوند، بدنش را بر آتش حرام گردانید و هیچ اشکی بر رخسار صاحبش روان نشد که در روز قیامت، غبار و خواری بر آن بنشیند و هیچ کار نیکی نیست، مگر اینکه برایش وزنی یا مزدی است، بجز اشکی که از ترس خدا بریزد؛ زیرا خداوند در روز قیامت با هر قطره آن، دریاهایی از آتش را خاموش می گرداند. یک نفر در میان یک امت، از ترس خدا گریه می کند و خداوند به سبب گریه آن مومن بر آن امت رحم می آورد.[19]
4- نشانه بزرگواری و آثار کرامت:
اشک همان طوری که آثار اخروی دارد آثار دنیوی نیز دارد و خصلت های انسان را به نمایش می گذارد. اشک ریزی نشانه ای از بزرگواری و کرامت شخص است. امیر مومنان علی(ع) می فرماید: من کرم المرء بکاه علی ما مضی من زمانه، وحنینه الی اوطائه، وحفظه قدیم اخوانه؛ گریستن مرد بر زمان از دسته رفته اش و دل تنگی او برای میهنش و نگهداشت برادران دیرینش، نشانه بزرگواری اوست.[20]
5- افتخارخداوند:
کسانی که اهل اشک ریزی هستند و می گریند محبوب خداوند هستند و خداوند به آنان بر فرشتگان افتخار کرده و ناز و مباهات می کند. پیامبر(ص) می فرماید: خداوند متعال به پنج کس برفرشتگان می نازد: به مجاهدان، به تهی دستان، به کسانی که برای خداوند متعال، فروتنی می کنند، به توانگری که به تهی دستان بسیار عطا می کند و بر ایشان منت نمی نهد و به مردی که درخلوت از ترس خداوند عزوجل می گرید.[21]
6- رهایی از ذلت و خواری:
چهره و رخساری که اشک معرفتی بر آن روان و جاری شود، هرگز رنگ ذلت و خواری را به خود نخواهد دید. پیامبر خدا (ص( می فرماید: هیچ چیزی نیست، مگر اینکه چیزی هست که با آن برابری کند، بجز خداوند عزوجل که هیچ چیز با آن برابری نمی کند و «لااله الا الله» که هیچ چیز با آن برابری نمی کند و قطره اشکی که از خوف خدا می ریزد که وزنی، ندارد؛ اما اگر بر چهره اش جاری شود، از آن پس هرگز غبار ذلتی آن را نمی پوشاند.[22]
7- محبوب خدا:
اشک های معرفتی، محبوب خداست و آن بنده ای که چنین اشکی بر رخسارش جاری می شود محبوب خداوند خواهد بود. پیامبر(ص) می فرماید: ما من قطره أحب الی الله من قطرتین: قطره دم فی سبیل الله، قطره دمع فی سواد اللیل من خشیه الله؛ هیچ قطره ای نزد خدا محبوب تر از دو قطره نیست. قطره خونی که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکی که در دل شب از خوف خدا فرو غلتد.[23]
8- وزانت آدمی:
اشک، موجب وزانت و سنگینی آدمی می شود؛ زیرا از اعمال نیک و صالح است و بر وزانت و سنگینی او می افزاید و در قیامت وقتی بر میزان الهی قرار می گیرد همین اشک او را سنگین می کند و به بهشت می رساند. امیرمومنان علی (ع) می فرماید: بر شما باد ترسی که دل هایتان را آرام می سازد و خشیتی که اشک هایتان را سرازیر می گرداند و تقوایی که شما را در روزی که مبهوتتان می کند و به رنج و فلاکتتان می افکند، رهایی می بخشد؛ روزی که در آن، هرکس وزن خوبی هایش سنگین و وزن بدی هایش سبک باشد؛ رستگار می شود.[24]
9- رهایی بخشی:
از عوامل نجات بخش در قیامت از جلال و دوزخ الهی، اشک است.
پیامبر(ص) می فرماید: ثلاث منجیات: تکف لسانک، وتبکی علی خطیئتک، و تلزم بیتک؛ سه چیز، رهایی بخش اند: زبانت را نگه داری، برگناهان خود بگریی و درخانه ات بنشینی.[25]
اینها نمونه هایی از آثار گریه ها و اشک های معرفتی است که آدمی را به مقامات می رساند و از بلایا و مصیبت های عظیم در دنیا و آخرت نجات می دهد. باشد با درک درست از مفهوم و گریه ها و اشک با آب دیدگان، دل های خود را جلا دهیم و زنگارها و غبارهای نشسته برجان و دل خویش را بشوییم و خود را پاک از آلاینده ها کرده و پالایش کنیم.
پی نوشت ها:
[1] بقره، آیه31
[2] حجر، آیه99
[3] ق، آیه22
[4] بقره، آیه 156
[5] تین، آیه 4
[6] شمس، آیه 7
[7] تین، آیه 5
[8] بلد، آیه 10
[9] شمس، آیه 8
[10] انسان، آیه 3
[11] آل عمران، آیات 31 و 32
[12] سجده، آیه 16
[13] نهج البلاغه، ص 510؛ بحار الانوار، ج 67، ص 212
[14] جامع الاخبار: ص 505 ح 1397
[15] یوسف، آیه 84
[16] المواعظ العددیه: ص 54
[17] مریم، آیه 58؛ اسراء، آیه 109؛ توبه، آیات 81 و 82
[18] بحارالانوار: ج 78 ص 80 ح 65
[19] الکافی: ج 2 ص 482 ح 2؛ بحارالانوار: ج 93 ص 235 ح 29
[20] بحارالانوار: ج 74 ص 264 ح 3
[21] جامع الاخبار: ص 258 ح 686
[22] بحارالانوار: ج 93 ص 201ح 36
[23] بحارالانوار، ج 82ص 138 ح 22
[24] بحارالانوار: ج 77 ص 341ح 28
[25] تحف العقول: ص 7
|
||
|
|
||
