بسم رب الشهدا و الصدیقین 

اگر دغدغه ای بوده ... همان دغدغه شهدا بوده ... چیزهایی که امروز بقیه الشهدا برایش خون دل می خورند.

این حقیر از همه ی شما عذرخواهی می کند ... بنده اشتباه کردم .

درست فرمودید ... وقتی هنوز در خودم مانده ام بیجاست که به فکر سازندگی باشم ...

برادر سینای بزرگوار به روی چشم برادرم ... من که باشم  ... شما بزرگ مایید ... لطفا همچنان بمانید و این سنگر را حفظ نمایید .

من از شما عذرخواهی می کنم برادر ... و همین طور از بقیه ی بزرگواران ... جدا خاک پای همه ی شما هستم.

و با ا جازه تان پست های خود را حذف خواهم کرد ... 

حلال کنید . 

خدا شهیدتون کنه 

یا زهرا س

 بسم الله الحکیم

خدا حفظتان کند برادر مومن 

بنده از همان ابتدا که به اینجا امده بودم ازشما یاد می گرفتم برادر ... الان هم یاد گرفتم.

این شوری که در شما هست همان بود که در شهدای عزیزمان بود ... این دوری جستن از هر گونه برتری ... وقتی اینجا از یک درجه می گذرید ... شمایی که از قدیمی های اینجایید و پیشکسوت  ... بعدا راحت تر می توانید از درجات بالاتر بگذرید ... 

این عین اخلاص است ... و همه ی حرف همین بود که شما فرمودید ... 

ان روزها اگر شهید عبدالله میثمی راحت همه پست های مدیریتی بالایش را رها کرد و همچون یک سرباز ساده  راه می افتاد سوی جبهه ها ... این را فهمیده بود ... اگر حاج حسین خرازی را نمی توانستی در بین نیروهایش شناسایی کنی ...  انگار نه انگار فرمانده بود... اگر اقا مصطفی ردانی پور اینقدر راحت فرماندهی را رها کرد یک سرباز ساده شد ... چون راه را پیدا کرده بودند و می دانستند چه خبر است ... راه گمنامی را .. راه اخلاص و معرفت ... راه اهل بیت ...

انها در همین جهاد اکبر پیروز شده بودند ... جهاد اکبر یعنی همین ...یعنی  از هوای نفس گذشتن ...یعنی  اگر کاری در مسیر خدا و اهل بیت انجام می شود خالصانه باشد ... بی ریا باشد ... و در گمنامی باشد. 

حلال کنید برادر ... بقیه هم به بزرگواری شان حلال کنند.

ان شا الله به حق رسول الله به درجات بالاتر معرفتی برسید.

در پناه حضرت زهرا رسول الله باشید .

یا زهرا س


	 
[/quote]
نوشته شده توسط : montazer  » 


	

	

	در ضمن من با کادر مدیریت هیچ مشکلی ندارم فقط ازشون خواستم که واسه همیشه اگه ممکنه منو کاربر عضو نگه دارن میدونم توی بخش خصوصی با شما سروران مشکل هست بنده اگه بتونم جوابی که مورد خطابم رو دیگران شناسایی نکنن توی عمومی میدم انشالله که مشکلی پیش نیاد.

	

	ارادتمند و عضو کوچک یاران منتظر(montazer)




دست شما را می بوسم برادرم ... شما بخشی از سیره ی شهدا را در عمل به ما نشان دادید.

 بنده کسی نیستم و چیزی نمی دانم ...بی سوادم

و خاک پای همه ی مومنین هستم.

 و خدا بهتان خیر دهد ...

یا فاطمه س

  بسم الله الحکیم 

سلا م علیکم 

خدا به همه ی شما خیر دهد 

بنده از متن مطالب اطلاعی نداشتم .

اما شروع اموزش اینگونه مسائل قبل از رسیدن به سن بلوغ است ... 

هر مرحله یک اموزش خاص خودش را دارد ... مخصوصا مهم ترین دوران که همان دوران گذر است و چند بخش را شامل می شود که مجموعا از سن بلوغ تا 6-7 سال بعد را در بر می گیرد.  ... البته نسبت به شرایط و استعداد افراد فرق می کند.



یا زهرا س

 بسم الله الرحمن الرحیم 

البته بنده مطالب ان خواهر گرامی را نخواندم ... اما تیتر هایش را دیدم 

ببینید مشکل اینجاست که بخش مسائل جنسی باید تفکیک شود .... بنده الان نگاهی انداختم و متوجه شدم این بخش مشترک است 

اگر ایشان ان مطالب را در بخش مسائل جنسی مربوط به خواهران قرار می داد ... و همچنین چه بهتر که در بخش اخرین ارسال ها قرار نمی گرفت .. نه شرعا و نه عرفا هیچ ایرادی نداشت ....و می توانست مفید باشد 

اگر مسئله مذهب یبودن چت روم است ... پس بخش های دیگر را حذف نمایید.

دلیلی وجود ندارد پست های اشتراکی کاربران یکی باشد ... یکی در پزشکی مهارت دارد و مطالب پزشکی قرار می دهد ... یکی اهل ورزش است و در بخش ورزشی فعال است  ... شاید ایشان می خواستند ان بخش را غنی کنند.

اگر موضوع این است که اینجا انجمنی مذهبی است ... پس بخش های دیگر را حذف نمایید.

و شاید این یک اشتباه بوده که این مطالب اختصاصی در فضایی مشترک قرار گرفته ... اما اینکه این مطالب را محفوظ نگاه داریم و در مسیر انتشار اینگونه مطالب مانع شویم و جبهه بگیریم ... یقینا درست نیست ... حتی اگر خلاف عرف هم باشد جائز نیست ... اما دانستن این مطالب به صورت اختصاصی یعنی مخصوص اقایان برای برادران و مخصوص بانوان برای خواهران لازم است ... ریشه خیلی از مشکلات و بعضی از گناهان همین ندانستن ها و زیادی محفوظ به حیا بودن در اموزش اینگونه مسائل است 

و بدانید حیا کردن هم جا و اندازه دارد ... بعضی مسائل را نباید به پای حیا و عفت دیگران گذاشت ... بنده دیده ام فلان عالم در ماه رمضان بالای منبر در مورد مسائل جنسی  سخن می گفتند و شخصا پای منبر ایشان حضور داشته ام... ایا ایشان بی حیا بوده اند؟ ... در اسلام به طور مفصل به مسائل جنسی و بهداشت جنسی پرداخته شده ... بارها مخالفانی را دیده ام که در این مسیر جبهه ها گرفتند ... اما اگر  اعتدال داشته باشیم .. می بینیم که اسلام نیز بخشی را به این مبحث اختصاص داده ... چه دیگران خوششان بیاید و چه نیاید... و حق نداریم برچسب بزنیم ... خیلی از ضربه هایی که نوجوانان می خورند به دلیل نداشتن همین علوم و نا آشنا بودن انهاست.

در کل خدا به همه شما خیر دهد 

و خدا شهیدت کند برادر سینا 

یا زهرا س

 - الو سلام .

- سلام علیکم  بفرمایید. 

- من علی سلگی هستم از روستای کهریز ..نزدیکی نهاوند .. سال 65 با جهاد اعزام شده بودم فاو . خاطره ای نوشته بودید از شهید خرازی که من در روزنامه خواندم.

- بله .. هجده سال از ان زمان گذشته.

- شما نوشته بودید حسین خاکی و خسته از خط برگشته بود و می خواست به قرارگاه برود از یک راننده ی تانکر اب خواست که شلنگ را روی سر او بگیرد تا شسته شود. ... حسین با یک دست سرش را می شست که راننده برای شوخی اب را گرفت داخل یقه ی حسین و او را خیس کرد.

- وقتی حسین رفت راننده هنوز نمی دانست چه کسی را خیس کرده است.

- من ان راننده تانکر اب هستم .. تماس گرفتم که بگویم : ... جز لبخند چیزی نگفت . من منتظر واکنش بودم ولی او فقط خندید.

- حالا چکار می کنید؟

- من کشاورز و جانباز هستم .. روی زمین پدرم کار می کنم.

این ماجرای شهید حاج حسین خرازی فرمانده بزرگ لشکر 14 امام حسین بود.





در وسط تصویر شهید خرازی را می بینید که دست هایش را بر دوش حاج اقا مصطفی ردانی پور انداخته 

اینجا هنوز شهید خرازی فرمانده نبود بلکه جانشین فرمانده بود و فرمانده حاج اقا مصطفی ردانی پور بود.



......................................................................................

ان شا الله ایشان را که می شناسید؟ ... ایشان هم سردار بوده اند ولی در ظاهر با یک سرباز فرقی نمی کردند 

و هیچ گاه خود را برتر از نیروهایش ندانست 



........................................................................................

ان زمان ارزش ها در تواضع و فروتنی بود ... در قنوت های خالصانه ... سجده های عاشقانه 

و تمام لذت ها در گمنامی بود ...

اما الان ارزش ها عوض شده .... از شهدا می گویند ولی خلاف شهدا عمل می کنند 

و برای همین چیزهاست که یاران واقعی جنگ و شهدا خانه نشین شده اند و شهدا به دست فراموشی می روند

خیلی هامان از شهدا می گوییم ... اما در مسیر شهدا ... اب گیر نیاوردیم وگرنه شناگر های ماهری هستیم

الان وسعمان کم است ...فعلا زورمان همین قدر است ... فردا اگر موقعیتش باشد ... از شمر بدتر میشیم

....................................................................................

به قول شهید اقا مصطفی ردانی پور : تمام لذت ها در گمنامیست

و به قول شهید سید مجتبی علمدار : در مسیر اهل بیت ما کی باشیم بخواهیم عرض اندام کنیم ... به دنبال نام باشیم .... اقا سید مجتبی مداح هیئت رهروان ساری بود ... چند صد نفر پای روضه اش می نشستند ... هیچ وقت روی منبر یا صندلی ننشست ... چون خودش را خیلی کوچک تر از ان می دانست در مسیر اهل بیت چنین جسارتی کند ... چه برسد بخواهد بنر بزند در سطح شهر که مجلس روضه با مداحی مجتبی علمدار

اصلا از این خبرها نبود ... اگر تبلیغی هم بود اینگونه بود : به مجلس روضه حضرت زهرا س خوش امدید.

حال هر کسی خودش تصمیم بگیرد ... 

اگر کاری برای اهل بیت و خدا باشد ... دیگر دنبال نام و نشان بودن چه معنایی دارد ...؟

اگر کاری خالصانه برای امام زمان است ... دیگر دنبال مقام و بزرگی بودن چه معنایی دارد؟

کار که برای خدا باشد ... گمنامی و تواضع و فروتنی در ان بیشتر است ... چون با اخلاص است.

و برای پیدا کردن راه درست هدایت و تبلیغ می توان نگاهی به سیره اهل بیت و یا زندگی شهدا انداخت

امروزه متاسفانه چیزی که در خیلی از هیئات و مساجد و محافل و ارگان های مذهب می بنییم ... همین است



یقینا در اینجا نیت درست بوده اما مصداق ها گم شده...

یا زهرا س

 بسم رب الشهدا و الصدیقین 

خواهر مومنه و مکرمه ... این مطالبی که فرمودید .... در واقع همان راهی بوده که شهدا رفتند 

یقینا اگر نیت از هر گونه فتاری در ارتباط با بدحجابان رضای خدا و هدایت انها باشد ... همین گونه خواهد بود که شما فرمودید

وگرنه کارهایی که ما می کنیم فقط برای هوای نفس خودمان است نه برای خدا ...زیرا بیشتر موجب دفع انها از دین می شویم

خدا شهیدتون کنه 

یا زهرا س

 چقدر سخت است حال عاشقی که نمی داند محبوبش هوای او را دارد یا نه ... ای شهیدان 

 ان شا الله که همیشه درستش را انجام داده اید 

 قسمتی از وصیت نامه ی یک دلسوخته ی عاشق :

خدایا گمنامی را از من مگیر...

اصلا مهم نیست که کسی مرا نشناسد یا کسی به یادم نباشد...

اصلا نام و نشان را نمی خواهم 

چون تو را می خواهم ... چون تو را در همین گمنامی ها پیدا کرده ام

و مرا  گمنام ببر... که بعد از شهادت نیز گمنام بمانم ... همچون برادرانم 

چون شهدا گمنام بودند ...

 السلام علی السیده الشهیده .... می روم تا انتقام سیلی زهرا بگیرم



ای عزیزان خدا ... ای وارثان لباس  خاکی ... یادمان باشد سالهایی نه چندان دور ... دیدیم ... دیدیم عاشقانی را که گویند شهدا

نمی دانم ... دست ها و پا ها قطع می شد ... سرها جدا می شد ... تیر و ترکش ... موج انفجار ...شیمیایی ... تشنگی ... گشنگی ... نبود نیرو ... اما هیچ مانعی راهشان را سد نکرد

چقدر ایمان ... چقدر معرفت ... چقدر عشق ... و چقدر  صفا ...... و ان همه ایثار و فداکاری چطور و از کجا ! 

و ببینیم ... اینان همان اصحاب جامانده ابا عبدالله بودند و منتقمین خون مطهر حضرت زهرا س ... حر امام زمان بودند ... زهیر امام زمان بودند ... عمار بودند ..مقداد بودند ... پای نخل شهادت یک پا میثم تمار بودند ....  .... بله ... می دانم ... همه ی ما دلمان حیران و سرگردان است ... همه ی ما دلمان یک پارچه اتش است ... شهدا به محبوب رسیدند ... یعنی می شود که ما هم برسیم... شهدا مایه ی افتخار اهل بیت شدند ..یعنی می شود که ما هم.......

 شهادت یعنی سربلندی نزد خدا .. نزد  اهل بیت  ... شهدا سربلند شدند ... ما توکل می کنیم ... توسل می کنیم ... برنامه ریزی  .. تفکر  .. و عمل می کنیم ...بله .. اما اگر گیر کردیم ...سری هم به شهدا بزنیم ... شهدا عجیب در ظلمات مسیر راه ... روشنایی می شوند و دست در دست ما را در راه  به جلو می برند و بیراهه ها را نشانمان می دهند و در موانع و چاله ها دستمان را می گیرند ... اخر خون دادند تا فروزان شوند ...

اگر از شهدا می گویم خرده نگیرید ... که چرا از اهل بیت نمی گویی 

درست است که شهدا خاک پای اهل بیت هم نیستند ... اما اینان شهدای اهل بیت که هستند .. عزیزان دل  اهل بیت هستند و از انها جدا نیستند .



اگر راه همین است ... اگر  هنوز قدم هایم سست است ... هر شبی ..فرقی نمی کند مهتابی و پرستاره ...  ابری و بارانی .. یا طوفانی .. (راه که گم کنم) سری  به مزار شهدا می زنم ... اخر دارالشفاست انجا.. اگر خدا و محمد و ال محمد را  گم کنم   .. مستقیم ...مزار شهدا 



پی نوشت : چقدر سخت است حال عاشقی که نمی داند محبوبش هوای او را دارد یا نه ... ای شهیدان!!!