زندگی کنیم ...



برای رویاهایی که منتظر واقعی شدن هستند.

 


	

	با تو ،شوری در جان

	

	بی تو ،جانی ویران

	

	از این زخم پنهان ،می میرم 

	

	

	

	نامت، در من باران

	

	یادت، در دل طوفان

	

	با تو، امشب پایان میگیرم 

	

	

	

	نه بی تو سکوت

	

	نه بی تو سخن

	

	به یاد تو بودم

	

	به یاد تو من 

	

	...

 


	.......

	

	از تو که چیزی نمی خواهم ،

	

	جز نگاه آرامت

	

	صدای آرامش بخشت

	

	.....

	

	چشم هایم را می بندم

	

	تا شاید تصویرت پشت پلکهای بسته ام حک شود

	

	.....

	

	بغض ، گلویم را گرفته

	

	و تو  بغض هایم را از روی شیشه نگاهم میخوانی و می گویی

	

	تقصیر خودت است !!!

	

	

	و من بغضم را با یک لیوان درد سر میکشم

	

	و

	

	سکوت میکنم

	

	..........

	 

 

	

	از بهشت نادانی رانده شدم

	

	با درد دانایی سرگردان

	

	. . .

 

	

	زمانی درکت می کردم

	

	شاید زمانی درکم کنی

	

	ولی گویا باز، من باید تو را درک کنم . . . !

	

	..............

	

	آن روزها ادعاهایی داشتی

	

	و اکنون ادعاهای دیگر ! ! !

	

	........

	

	زمانی غصه هایت را می خوردم

	

	و اکنون غصه های خودم را می خورم

	

	عجب قِصه پُر غُصه ای

	

	و . . .

	

	عجب اشتهایی . . . !

	

	.........

	

	

	

	غریب الغربا هم ضامن مان نشد

	

	پا از حریمش بیرون نگذاشته بی ریخت شدیم . . .

	

	

	 

 

	

	این روزها  "دلم"  میخواهد فریاد بزند

	

	اما ...

	

	جلوی دهانش را می گیرم ،

	

	وقتی می بینم کسی تمایل به شنیدن صدایش را ندارد .

	

	..........

	

	این روز ها من خدای سکوت شده ام ،

	

	خفقان گرفته ام تا آرامش دنیا خط خطی نشود .

	

	...........

	

	این روز ها من

	

	تمام حرف هایم را از چشم هایم بیرون می ریزم ...

	

	چقدر حرف هایم خیس شده اند ،

	

	انگار باران می بارد ،

	

	کاش می بود و می دید .

	

	...........

	

	وقتی در تنهایی اشک می ریزم ،

	

	دلم برای دلم می سوزد ، کسی را ندارد که دلداریش بدهد ،

	

	و آرامش کند .

	

	

	

	

	 

 

	

	دل تـنگـتم

	

	

	

	

	

	

 


	گاهی انقدر دلتنگ کسی میشوی

	

	که اگر خودش بفهمد

	

	از نبودنش خجالت میکشد....

	

	.......

	

	نمیدانم آرزو کنم بفهمد یا نه 

	 

 

	

	به هوای قلبم آمدی و گفتی عاشقی

	

	اما اینک هوای قلبم را نداری

	

	باران اشک است که می بارد

	

	و تو ...

	

	خبر نداری .

 

	

	آهای خاطره سازِ تنها خاطره های خوش زندگیم ،

	

	میدانستی که

	

	روز هایم را با یاد آن خاطره های کوتاه و خوش  سر میکنم

	

	و شب هایم را با گریه از دلتنگی  ؟

	

	....

	

	کاش میدانستی ...

	 

 

	

	

	من که خودم را پیدا نکردم ،

	

	نیمه گُمشده ام پیش کش .

	

	............

	

	اکنون اگر بگذارند میخواهم خُرده های دلم را چسب بزنم ،

	

	باید آن را پابوس حرمی ببرم که دل خُرد شده را نمی خرد ،

	

	راستی این دل ، دل می شود؟

	

	.........

	

	روزهایم می گذرد و

	

	شب هایم بارانی است .

	

	من باران اشک میخواهم ،

	

	آنقدر باران میخواهم تا بتوانم تمام دلتنگی هایم را در آن زلال کنم ،

	

	شاید عمه سادات قبولمان کند .

	

	...........

	

	

	

	دعایمان کنید.

 

	

	 

	به نقل از "ندای یک بسیجی":