آثار وضو «اِنّما أُمِرَ بِالْوُضُوءِ وَ بُدِءَ بِهِ لاَنْ یَکُونَ الْعَبْدُ طاهِراً اِذا قامَ بَیْنَ یَدَیِ الْجَبّارِ عِنْدَ مُناجاتِهِ اِیّاهُ . مُطِیعاً لَهُ فِیما اَمَرَهُ ، نَقِیّاً مِنَ الأدْناسِ وَ النجاسَه مَعَ ما فیهِ مِنْ دِهابِ الکَسَلِ وَ طَردِ النُّعاسِ وَ تَزْکِیِهِ الْفُؤادِ لِلِقْیامِ بَیْنَ یَدَی الْجَبّارِ؛ { الحقائق فی محاسن الأخلاق ، فیض کاشانی(رحمت الله) ، ص ۲۱۵ ، عیون اخبار الرضا(ع) ، ج ۲ ، ص ۱۰۴ ؛ وسائل الشیعه ، ج ۱ ، ص ۲۵۷ { دستور داده شد که نماز با وضو شروع شود تا بنده وقتی برای مناجات در پیشگاه پروردگار قرار می گیرد، پاک و طاهر و مطیع او باشد و در ضمن، آثار خواب و کسالت را برطرف نماید، تا قلب برای قیام در پیشگاه خداوند بزرگ نور و جلا یابد.» ▪ امام صادق(ع) فرمود: « اِذا اَرَدْتَ الطَّهارَهَٔ وَ الْوُضُوءَ فَتَقَدّمْ اِلَی الْماءِ تَقَدُّمَکَ اِلی رَحْمَهِ اللهِ ، فَإنَّ اللهَ تَعالی قَدْ جَعَلَ الْماءَ مِفْتاحَ قُربَتِهِ وَ دَلیلاً اِلی بَساطِ خدْمَتْهِ وَ کَما أَنَّ رَحْمَهَ اللهِ تُطَهِرُ ذُنُوبُ الْعِبادِ، کَذلِکَ النِّجاساتُ الظّاهرهٔ ُ تُطَهِّرُها الماءُ لاغَیْر؛ { مستدرک الوسائل ، ج ۱ ، ص ۳۵۳ { هنگامی که خواستی پاک و با وضو باشی، به سراغ آب رو آن چنان که به سوی رحمت خدا می روی؛ چرا که حق تعالی آن را کلید تَقَرُّب به سوی خویش و دلیلی بر سادگی خدمت گزاری بنده نسبت به او قرار داده است و همان گونه که رحمت پروردگار متعال گناهان بندگان را پاک می کند، آب نیز نجاسات ظاهر را می شوید.» |