(نسخه قابل پرینت موضوع)
عنوان موضوع : هرچه بیشتر می شناختمش بیشتر می ترسیدم!
نمایش موضوع اصلی :

admin شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۲ ۰۹:۰۴ بعد از ظهر

حدود یک ماه پیش از طریق سایت همسریابی با پسری آشنا شدم ،قرار گذاشتیم و همدیگر را دیدیم...اما اینکه آن روز چه اتفاقی افتاد؟ آن روز من با خودم قرار گذاشته بودم بدون اینکه مرا ببیند من یک نطر نگاهش کنم. ولی از شانس بد آن روز خیابانهای آنجا خلوت بود و متوجه من شد....من هم خودم را زدم به آن راه. و راهم را عوض کردم رفتم تاکسی بگیرم ولی دنبال من آمد و ایستاد رو به رویم به من گفت چرا اینجوری میکنی؟ گفتم:شما؟ گفت: مرا نمی شناسی: گفتم:اشتباه گرفتی آقا گفت موبایلت را در بیار، و زنگ زد به من..من هم موبایلم سایلنت بود .راه افتادم و گفتم اقا مزاحم نشو....گفت :"خیلی بی معرفتی" و رفت...من ماندم و عذاب وجدانم و اس های احساساتی که مدام به خطم می فرستاد...خودش مرا تحریک کرد.خودش از احساسات من سو استفاده کرد ...نه اینکه پسر بدی باشد...از همه لحاظ پسر خوبیه..(ارام ساکت فوق العاده احساسی مومن ...)اتفاقی که نباید افتاد و "عاشقم شد"امدم خانه به وی اس دادم ک من لیاقت تو را ندارم....به من زنگ زد جوابش را دادم، صدایش گرفته بود آنقدر گریه کرده بود ..به من گفت چرا اینجوری شد؟
من هم زدم زیر گریه گفت تو را خدا گریه نکن....قول می دهم فراموش کنم وتا اخر عمرم عاشقت بمانم...دیگر کنترل هیچی دست من نبود هرچه بیشتر می شناختمش بیشتر می ترسیدم.چون نمی دانستم تقصیر من است (که دوباره شروع کرد)یا ان( که مرا احساسی کرد)..دیشب امد خواستگاریم. پدر و مادرش کشاورزی می کنند و خانواده ساده ای هستند.برایم نامه نوشته بود.هدیه خریده بود.به من گفت غرق در محبتت می کنم و...نمی دانم حسی که به وی دارم از روی عادت یا ترحم است؟ نمی دانم دل او را بشکنم؟دلم می خواهد همه اینها خواب بود..من دلم می خواهد این عشق دو طرفه باشد ولی نیست.اگه کمی به وی احساس خوبی داشتم مطمئن بودم آیندام عالی می شد ولی از نظر ظاهر به دلم ننشسته اجتماعی نیست واعتماد به نفس ندارد...ولی به معنای واقعی کلمه عاشقم است ...یه چیز هم بگویم که دل من پیش یک پسر دیگر است ولی نطرش را نمی دانم...تا وقتی جواب او را ندانم نمی توانم به این فکر کنم....با توجه به اینکه من با این رشته ام میتوانم موقعیت های بهتری داشته باشم...تو را خدا راهنماییم کنید.

پاسخ :

سلام
سوال شما متشکل از چند بحث اساسی است، لذا من جواب شما را در چند بخش کوتاه بیان می کنم.
۱-آشنایی اینترنتی را ما قبول داریم ولی شناخت اینترنتی را به هیچ عنوان نمی پذیریم. این در حالی است که شما از آشنایی اینترنتی فراتر رفته و اقدام به شناخت در محیط مجازی و تلفنی نموده اید غافل از اینکه هنوز تکلیف ازدواج تان مشخص نبوده و عوامل زیادی ممکن بود مانع ازدواج شوند. مثل مخالفت خانواده ها، کذب بودن ادعاهای طرف مقابل، نپسندیدن ظاهر و...
۲-ازدواج به دلیل ترحم و دل سوزی به هیچ وجه درست نیست چون اگر الان با جواب "نه" طرف را ناراحت کنید خیلی بهتر از این است که بعدا زندگی تان خراب شود و ناراحتی که از متلاشی شدن زندگی نصیب انسان می شود صد برابر از ناراحتی قبل از ازدواج فراتر است به خصوص اگر بچه هم داشته باشید.
۳-چطور بفهمید این حس واقعیه یا از روی ترحم؟ برای پی بردن به این موضوع باید شرایط طرف مقابل را با کسی بسنجید که هیچ رابطه ای با وی نداشته اید، توضیح مطلب اینکه ببینید اگر شخصی مثل ایشان همین حالا به خواستگاری تان بیاید قبول می کنید یا خیر؟اگر قبول می کنید پس این حس عقلانی است ولی اگر قبول نمی کنید پس حس تان از روی عادت و ترحم می باشد.
۴-برای اینکه جواب آزمایش بخش قبلی درست و صحیح از آب در بیاید باید دل تان از عشق و علاقه، به شخص دیگر خالی باشد چون تا زمانی که نسبت به شخص دیگر در دلتان علاقه وجود داشته باشد، نمی توانید درست تصمیم بگیرید و همه اشخاص را با شخص مورد علاقه مقایسه خواهید کرد، این در حالی است که شما بدون توجه به خصوصیات مثبت دیگران فقط خصوصیات منفی خواستگار ها را با معشوقه تان مقایسه خواهید کرد و بر عکس به خصوصیات منفی معشوق هم توجه نخواهید کرد لذا بعد از ازدواج تازه متوجه ضعفها خواهید شد.
با توجه به مطالب فوق شما اول باید آن کسی را که دوست اش دارید از دل بیرون کنید،بعد بدون دل سوزی و ترحم در مورد خواستگار تان فکر کنید و در صورت مناسب بودن جواب مثبت دهید.
نکته آخر اینکه شما نباید به خاطر عشق نامعلوم موقعیت های زندگی تان را از دست بدهید چه بسا آن شخص اصلا شما را دوست نداشته باشد ولی شما به خاطر وی موقعیت های برتر را از دست بدهید.

موفق باشید

Powered by FAchat